«Καιρός να μιλήσουμε στην Ευρώπη για αλληλεγγύη»
20 Απριλίου 2011
Διαφήμιση
«Καιρός να μιλήσουμε στην Ευρώπη για αλληλεγγύη», είναι ο τίτλος σχολίου της οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt (σχολιαστής Φρανκ Βίμπε) για την δυσφορία των πολιτών έναντι της συνεχούς οικονομικής βοήθειας προς τις ασθενέστερες οικονομικά χώρες-μέλη της ευρωζώνης:
«Όποιος επιδιώκει να νικήσει σε έναν πόλεμο, πρέπει αμέσως να αποσαφηνίσει τους στόχους του. Αυτή τη βασική αρχή επικαλούνται πολλοί, αλλά ελάχιστοι την εφαρμόζουν. Η αρχή αυτή ισχύει ασφαλώς και για την στρατηγική αντιμετώπισης σοβαρών οικονομικών κρίσεων. Οι Γερμανοί πολιτικοί προσπαθούν να μας πείσουν ότι ευρωβοήθεια σημαίνει διάσωση του ευρώ. Είναι όμως το ευρώ αυτοσκοπός; Πρόκειται μόνον για το ευρώ και όχι για άλλες αξίες; Δεν πρόκειται για την παλιομοδίτικη έκφραση της αλληλεγγύης;»
Ο σχολιαστής υποστηρίζει ότι η τακτική των Γερμανών πολιτικών να επικαλούνται τη διάσωση του ευρώ, τις γερμανικές εξαγωγές και τον κίνδυνο να χάσουν κάποιες τράπεζες τα λεφτά τους, που οι πολίτες ήδη έχουν στηρίξει με δισεκατομμύρια για να μην καταρρεύσουν, καταφέρνει να εξοργίσει τους πολίτες.
Αντίθετα ο Γερμανός σχολιαστής υπογραμμίζει:
«Πρέπει να μιλήσεις ξεκάθαρα στους πολίτες. Πρέπει να τους πεις ότι πρόκειται για αλληλεγγύη. Είναι αλήθεια βέβαια ότι οι Έλληνες παραποίησαν τα στατιστικά στοιχεία. Όμως σε αυτό δεν πήραν ασφαλώς μέρος όλοι οι Έλληνες.
Εξάλλου και οι Αμερικανοί βοήθησαν τους Γερμανούς -ας ρίξουμε και μια ιστορική ματιά- αν και το έγκλημα που είχαν διαπράξει ήταν μεγαλύτερο από την παραποίηση μερικών αριθμών. Όταν σαν πολιτικός αναφέρεις ανοιχτά το στόχο σου και τον προωθείς τολμηρά, θα καταστεί μακροπρόθεσμα ευκολότερη η στήριξη της πολιτικής σου.
Μόνον έτσι μπορείς να απαλλαγείς από τις καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης και τις βεβιασμένες και αντιδημοκρατικές τακτικές. Τότε μπορείς σαν πολιτικός να αντιμετωπίσεις και μεγαλύτερα προβλήματα που συνδέονται με την ευρωβοήθεια.»
«Συχνά είναι το ρίσκο είναι μικρότερο όταν δανείζεις ή ακόμη και όταν χαρίζεις σε ένα φίλο, από το να εγγυάσαι γι’ αυτόν με πολύπλοκες ρήτρες και προϋποθέσεις.»
Αναδιάρθρωση τώρα;
Ο αναλυτής αναφέρεται στα γνωστά σενάρια αναδιάρθρωσης τονίζοντας ότι τα επιχειρήματα πως σε περίπτωση αναδιάρθρωσης θα ζημιωθούν δήθεν ανεπανόρθωτα οι γερμανικές τράπεζες δεν ισχύουν: «Στην Γερμανία δεν θα ζήσουμε καμία καταστροφή, διότι τα συνολικά αποθέματα των γερμανικών τραπεζών σε ελληνικά ομόλογα ανέρχονταν στο τέλος του 2010 γύρω στα 16 δισεκατομμύρια. Και η ΕΚΤ που αγόρασε πολλά ελληνικά ομόλογα μπορεί να ξεπεράσει το πρόβλημα. Ακόμη και ο φόβος για αντιδράσεις ντόμινο φαίνεται σήμερα λιγότερο ρεαλιστικός, από πέρσι που επικρατούσε στις αγορές νευρικότητα και ανασφάλεια.»
Και ο αναλυτής καταλήγει αναφερόμενος στο εκλογικό αποτέλεσμα της Φινλανδίας: «Τα μηνύματα των λαών των πλουσίων χωρών είναι σαφέστατα. Δεν είναι διατεθειμένοι να πληρώνουν για τις ασθενείς οικονομίες της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Πρέπει να τα λάβουμε υπ’ όψιν μας διότι διακυβεύονται η ευρωπαϊκή ιδέα, η εμπιστοσύνη στην σταθερότητα του ευρώ, η αξιοπιστία των πολιτικών και τελικά το κύρος του δημοκρατικού κράτους δικαίου.»
Σεναρίων αναδιάρθρωσης συνέχεια…
«Οι ειδικοί αναμένουν κούρεμα του χρέους, κάτι που σημαίνει ότι θα πρέπει οι πιστωτές να παραιτηθούν από ένα μέρος των αξιώσεών τους. Ακόμη και η κακή λέξη ‘κρατική χρεοκοπία’ κάνει το γύρο», γράφει το περιοδικό παρουσιάζοντας μια σειρά σεναρίων ξεκινώντας από εκείνο που θέλει την Ελλάδα να τα καταφέρνει με τη μείωση του χρέους της παρά τις αντιξοότητες, και φτάνοντας στο σενάριο που δεν καταφέρνει η Ελλάδα να βγει στις αγορές το 2012.
«Η Ευρώπη φοβάται το ελληνικό έμφραγμα», είναι ο τίτλος ανάλυσης στο περιοδικό Der Spiegel, που παρατηρεί ότι «οι πρόσφατες δηλώσεις του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Γιώργου Προβόπουλου, σύμφωνα με τις οποίες μια αναδιάρθρωση δεν είναι ούτε αναγκαία ούτε επιθυμητή, δεν καθησύχασαν καθόλου τις αγορές.
Η μείωση της ανάπτυξης σε συνάρτηση με την αύξηση του χρέους, συνιστά έναν ολέθριο συνδυασμό που οδηγεί στην εκτίναξη του χρέους» και το περιοδικό επισημαίνει ότι το ύψος του χρέους θα έχει διαμορφωθεί το 2013 στο 160% του ΑΕΠ.
Για τον αναλυτή το σενάριο μιας επιμήκυνσης της αποπληρωμής των χρεών θα έδινε μια ανάσα, ενώ ενδεχόμενο ‘κούρεμα’ για να έχει αντίκρισμα θα πρέπει να είναι της τάξεως του 50%. Έτσι η κυβέρνηση δεν θα ήταν αναγκασμένη να συνεχίσει τις υπερβολικές περικοπές και η οικονομία θα αναθερμαινόταν.
«Στο κόστος θα συμμετείχαν ασφάλειες και τράπεζες και αυτό θα είχε ευεργετικές συνέπειες για την εξυγίανση του κλάδου, αλλά θα ήταν κακό κυρίως για τις ελληνικές τράπεζες που θα κατέρρεαν», γράφει το περιοδικό, επισημαίνοντας παράλληλα τον κίνδυνο αλυσιδωτών αντιδράσεων στην Ευρώπη, με δεδομένο «ότι το 60% του ελληνικού χρέους βρίσκεται σε χέρια ξένων. Άρα οι συνέπειες του ‘κουρέματος’ θα ήταν αισθητές σε όλον τον κόσμο και κυρίως στην Ευρώπη.
Μόνον οι αξιώσεις γερμανικών τραπεζών ανέρχονται στα 18 δισεκατομμύρια, άρα ενδεχόμενο ‘κούρεμα’ κατά 50% του χρέους θα σήμαινε απώλειες της τάξεως των 9 δισεκατομμυρίων ευρώ.»
Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου
Υπευθ.σύνταξης: Μαρία Ρηγούτσου
Διαφήμιση