Καρλομάγνος ίσον Μέγας Αλέξανδρος;

Ο Μιλοσόσκι απαριθμεί τις θετικές επιδόσεις της χώρας του σε όλους τους τομείς και ζητά την ένταξή της στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ με στόχο την περαιτέρω σταθεροποίηση των Βαλκανίων. Σε μια προσωπική αποστροφή ο κ. Μιλοσόσκι αναφέρεται στο Άαχεν, όπου εργάζεται η γυναίκα του και γεννήθηκε ο γιος του πριν από πέντε μήνες, την έδρα του Καρλομάγνου, τη μνήμη του οποίου τιμούν εξίσου Γερμανοί και Γάλλοι.

Διαβάζουμε: «Επιθυμία μου είναι να βλέπει κανείς και στην περιοχή των Βαλκανίων την ιστορία σαν κοινή κληρονομιά, σαν κάτι που ενώνει τους ανθρώπους αντί να τους χωρίζει. Ελπίζω ότι αυτή η μοντέρνα ευρωπαϊκή αντίληψη θα βοηθήσει, ώστε να βρούμε μια λύση και στη διένεξη με την Ελλάδα για το όνομα. Οι διαφορές απόψεων για ιστορικά ζητήματα ανάμεσα σε ευρωπαϊκές χώρες τα τελευταία χρόνια οδηγούν στη σύσταση ιστορικών ή πολιτιστικών επιτροπών για τη διευθέτησή τους, όχι όμως στην αποπομπή του γείτονα από ένα διεθνές πλαίσιο για εθνικούς λόγους.»

«Η Ελλάδα», αναφέρει στο τέλος του άρθρου του ο κ.Μιλοσόσκι, «είναι ο στενότερος οικονομικός μας εταίρος και ο δημοφιλέστερος τουριστικός προορισμός των Μακεδόνων. Οι σχέσεις και οι διασυνδέσεις μεταξύ των δύο χωρών γίνονται κάθε μέρα πιο στενές. Μακεδόνες και Έλληνες στρατιώτες έλαβαν μέρος στην αποστολή στο Αφγανιστάν ο ένας δίπλα στον άλλο, φορώντας στολές όπου στους μεν έγραφε Greece και στους δε Macedonia. Αυτή τη θετική και ρεαλιστική εμπειρία από την καθημερινότητα θα έπρεπε η πολιτική να την ενισχύσει και όχι να την ανακόπτει.»

Σοσιαλδημοκρατία και Αριστερά στη Γερμανία

Θα συνεργαστεί στη Γερμανία το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα με την Αριστερά ή όχι. Η επιστροφή χθες του προέδρου των Σοσιαλδημοκρατών Κουρτ Μπεκ από το κρεβάτι, όπου τον είχε ρίξει η γρίπη, δεν έδωσε οριστική απάντηση. Ήξεις αφήξεις.

Το σημαντικό για τον Μπεκ, γράφει στο πρωτοσέλιδο σχόλιό της η Tageszeitung του Βερολίνου, ήταν να χαρακτηρίσει την Αριστερά αντίπαλο κόμμα που υποτίθεται ότι δεν έχει πρόγραμμα. Αυτή η ρητορική της περιχαράκωσης ήταν απογοητευτική, γιατί δείχνει ότι το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα υπό τον Μπεκ δεν έχει να προσφέρει τίποτα παραπάνω από τακτικές αψιμαχίες. Δείχνει να μην αντιλαμβάνεται ότι οι ψηφοφόροι του έχουν άλλες έννοιες. Eδώ αναμένεται ύφεση, εδώ η μεσαία τάξη συρρικνώνεται, εδώ οι πραγματικοί μισθοί μειώνονται ακόμα και σε φάση ανάκαμψης – αλλά οι Σοσιαλδημοκράτες δείχνουν αμέτοχοι. Η ηγεσία τους φαίνεται ότι συγχέει την πολιτική με μια στρατηγική σκακιέρα, όπου αρκούν μερικοί τακτικοί ελιγμοί για να κερδίσεις.

Σολομώντεια λύση στην Ισπανία

Σολομώντεια τέλος λύση, γράφει στο κύριο σχόλιό της η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου, έδωσαν οι Ισπανοί στην κάλπη την περασμένη Κυριακή. Έδωσαν στον σοσιαλιστή Θαπατέρο ένα σαφές προβάδισμα, όχι όμως και την απόλυτη πλειοψηφία, τον δε συντηρητικό Ραχόι τον καθήλωσαν στην αντιπολίτευση χωρίς να τον εξευτελίσουν, δηλαδή με μικρή αύξηση της δύναμής του.

Ειδικά όμως οι ριζοσπαστικές πολιτικές δυνάμεις υπέστησαν ήττα. Κι αυτό δείχνει πόσο παράλογοι ήταν οι ολολυγμοί της δεξιάς επί τέσσερα χρόνια ότι η Ισπανία διαλύεται στα εξ ων συνετέθη. Όσο πιο αποσχιστικές είναι αυτές οι δυνάμεις, τόσο χειρότερο το αποτέλεσμα της κάλπης γι’ αυτές. Ειδικά οι απώλειες που υπέστη το κυβερνητικό κόμμα των Βάσκων είναι μια απάντηση στο εμπρηστικό σχέδιο του Βάσκου πρωθυπουργού να διεξαγάγει μέσα στο 2008 δημοψήφισμα για την αυτοδιάθεση του λαού του.