Κοινή αντιπυραυλική ασπίδα στην Ευρώπη και αφοπλισμός
15 Οκτωβρίου 2010
Πριν από έντεκα χρόνια συναντήθηκαν για τελευταία φορά οι υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας του ΝΑΤΟ. Τότε διατυπώθηκε το σημερινό στρατηγικό δόγμα. Σήμερα όμως μοιάζει πλέον ξεπερασμένο, πιστεύει ο Γερμανός υπουργός Άμυνας Καρλ Τέοντορ τσου Γκούντενμπεργκ:
«Χρειαζόμαστε άμεσα ένα νέο στρατηγικό σχέδιο διότι μέχρι σήμερα βασιζόμαστε σε ένα σχέδιο που έχει τις ρίζες του στο 1999. Όμως από τότε έχει αλλάξει πολύ ο κόσμος, έχουν προκύψει θέματα που μας υποδεικνύουν πως θα πρέπει να προστατευθούμε και πως το ΝΑΤΟ θα πρέπει να παρέμβει με νέες απόψεις».
Στα νέα προβλήματα που έχουν προκύψει περιλαμβάνονται η τρομοκρατία και οι επιθέσεις χάκερ στο διαδίκτυο, με τις οποίες προσπαθούν να παραλύσουν ολόκληρες εταιρείες παροχής ενέργειας ή μεγάλες κρατικές βιομηχανίες. Ο ΓΓ του ΝΑΤΟ Άντερς Φογκ Ράσμουσεν, προσπαθεί να πείσει τους συμμάχους ότι, παρά τα άδεια ταμεία, αξίζει τον κόπο να κατασκευάσουν μια κοινή αντιπυραυλική ασπίδα. Όμως την τελευταία λέξη την έχουν οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων του ΝΑΤΟ τον Νοέμβριο στη Λισαβόνα.
«Περιμένω πως κατά τη σύνοδο θα παρθούν αποφάσεις για την αντιπυραυλική ασπίδα. Αυτό θα ήταν ένα σαφές μήνυμα, πως ακόμα και σε περιόδους λιτότητας μπορούμε να βελτιώσουμε τις δυνατότητές μας» δηλώνει ο κ. Ράσμουσεν.
Αντιδράσεις από ΗΠΑ και Γαλλία
Το αντιπυραυλικό σύστημα θα μπορούσε να προστατεύει από πιθανή επίθεση του Ιράν. Το σχέδιο είναι αμφισβητούμενο ακόμα και από τους ίδιους τους Γερμανούς. Ο Καρλ τσου Γκούντενεμπεργκ όμως είναι ανοιχτός σε αυτήν την πρόταση:
«Πιστεύουμε πως η αντιπυραυλική ασπίδα είναι βασικά μια καλή ιδέα, πιστεύουμε όμως επίσης ότι προτάσεις όπως ο αφοπλισμός αποτελούν ενδιαφέροντα συμπληρωματικά στοιχεία», λέει ο Γερμανός υπουργός Άμυνας.
Το Βερολίνο προωθεί την ιδέα του αφοπλισμού και θα ήθελε να απαλλαγεί από τα πυρηνικά όπλα των Αμερικανών που έχουν απομείνει στη Γερμανία. Οι πυρηνικές δυνάμεις, δηλαδή οι ΗΠΑ και η Γαλλία, αντιδρούν γιατί φοβούνται μήπως υποχρεωθούν σε αφοπλισμό.
Christoph Hasselbach / Μαρία Ρηγούτσου