Κρίση 3ΑΑΑ;

Πανικός, ανασφάλεια, απόγνωση, σε αυτό το τρίπτυχο καταγράφεται το κλίμα που επικρατεί αυτές τις μέρες κυρίως όμως μετά την υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας των ΗΠΑ.

Η Westdeutsche Zeitung φτάνει στο σημείο να γράφει ότι η επανεκλογή του Αμερικανού προέδρου είναι αμφίβολη. «Τώρα θα πρέπει να ληφθούν δραστικά μέτρα περικοπών, αλλά οι ΗΠΑ, όπου η λέξη οικονομία είναι ξένη, θα δυσκολευτούν εξαιρετικά. Τις επιπτώσεις θα τις υποστεί ο Ομπάμα, που ως πρώτος πρόεδρος στην αμερικανική ιστορία διαχειρίζεται μια οικονομία που η πρωτοκαθεδρία της έχει παγκοσμίως κλονιστεί. Κάτι που δεν προοιωνίζεται την επανεκλογή του».

Η γαλλική Le Figaro επιχειρεί να σχετικοποιήσει τη σημασία της υποβάθμισης. «Είναι γεγονός ότι οι ΗΠΑ βρίσκονται σε πτώση, όπως και η Ευρώπη, αλλά αυτή την πτώση θα πρέπει να τη δούμε με σχετικότητα και σε σχέση με τις υπό ανάπτυξη χώρες, όπως την Κίνα, τις Ινδίες και τη Βραζιλία. Οι ΗΠΑ εξακολουθούν να διατηρούν μιαν αναμφισβήτητη υπεροχή σε τομείς όπως η αμυντική αποτροπή και η καινοτομία, αλλά έχουν αποδυναμωθεί, η οικονομία τους είναι άτονη και το πολιτικό σύστημα μπλοκαρισμένο. Όμως παραμένουν η πιο δυνατή χώρα αυτού του κόσμου».

Η ελβετική εφημερίδα Neue Zürcher Zeitung σχολιάζοντας τις επιπτώσεις της υποβάθμισης υποστηρίζει ότι έχει έρθει η ώρα για πραγματικές λύσεις. «Αφήνει ελπίδες ότι οι κυβερνήσεις και τα κόμματα στις ΗΠΑ και την Ευρώπη υπό την πίεση των αγορών αρχίζουν να συζητούν προβλήματα δομής της οικονομίας. Χώρες όπως ο Καναδάς, η Φινλανδία ή η Σουηδία αντιμετώπισαν επιτυχώς παρόμοια προβλήματα στο παρελθόν. Οι ΗΠΑ, πολλές ευρωπαϊκές και μερικές ασιατικές χώρες αγνόησαν για πολύ καιρό μακροοικονομικές ανισότητες και έζησαν πάνω από τις δυνατότητές τους. Αναπροσαρμογές δεν γίνονται χωρίς πόνο. Απαιτούνται πραγματικές τομές, σκληρή δουλειά και περισσότερο χώρο για ιδιωτική επιχειρηματικότητα. Για όλα αυτά χρειάζονται αξιόπιστα πολιτικά μηνύματα, και επιτέλους πραγματικές λύσεις των δομικών προβλημάτων».

Η γαλλική εφημερίδα La Croix εκτιμά ότι δεν επαρκεί μια μέρα για να διαγνώσει κανείς αν τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν φτάνουν για να ηρεμήσουν τις αγορές. «Άλλο είναι να προχωρήσουν σε διαβεβαιώσεις στις αγορές κι άλλο είναι να αντιμετωπιστεί η κρίση μακροπρόθεσμα. Έπρεπε να περάσουν 18 μήνες για να βρεθεί λύση στο ελληνικό πρόβλημα χρέους. Οι επενδυτές περιμένουν από τους πολιτικούς σαφή μηνύματα για να αντιληφθούν πώς θα είναι ο αυριανός κόσμος. Είναι ένας από τους λόγους γιατί τιμωρούν τη διστακτικότητα, την αναποφασιστικότητα και την πολιτική των εξαγγελιών χωρίς αντίκρισμα».