Κρίσιμη αναμέτρηση

Πρόκειται για κρίσιμη αναμέτρηση όχι μόνο για τη Γαλλία αλλά και για ολόκληρη την ΕΕ. Στο διάδοχο του Ζακ Σιράκ εναποτίθενται οι ελπίδες να συμφιλιώσει και πάλι τους Γάλλους με την ιδέα της θεσμικής μεταρρύθμισης της Ένωσης προκειμένου αυτή να βγει από το σημερινό θεσμικό τέλμα, για το οποίο την κύρια ευθύνη φέρουν οι Γάλλοι με το «όχι» στο δημοψήφισμα για το «ευρωσύνταγμα».

Οι δύο βασικοί υποψήφιοι ο συντηρητικός Νικολά Σαρκοζί και η σοσιαλίστρια Σεγκολέν Ρουαγιάλ έχουν ένα κοινό παρονομαστή. Αμφότεροι τάχθηκαν υπέρ της Ευρωπαϊκής Συνταγματικής Συνθήκης στο δημοψήφισμα. Στο «δια ταύτα» όμως οι προτάσεις τους διαφέρουν πολύ. «Θα προτείνω στους εταίρους μας στην Ευρώπη μία απλοποιημένη συνθήκη» τονίζει στις προεκλογικές του εμφανίσεις ο Νικολά Σαρκοζί. Είναι η πρότασή του για ένα «μίνι-ευρωσύνταγμα» που θα περιοριστεί στη διευθέτηση οργανωτικών ζητημάτων λειτουργίας της ΕΕ. Σύμφωνα με το σχεδιασμό του Σαρκοζί, η επικύρωσή του θα περνούσε από την εθνοσυνέλευση και θα αποφεύγονταν ο σκόπελος ενός νέου δημοψηφίσματος στη Γαλλία. Βεβαίως στην περίπτωση αυτή ο Σαρκιζί θα κληθεί να αντιμετωπίσει την μήνη των Γάλλων, αν παρακάμψει την εκφρασμένη λαϊκή βούληση, αλλά στην ιδέα του τείνουν ευήκοον ους αρκετοί ευρωπαίοι ηγέτες που βλέπουν με δυσπιστία τους ευρωπαϊκούς οραματισμούς της υποψήφιας του σοσιαλιστικού κόμματος Σεγκολέν Ρουαγιάλ. «Η Ευρώπη που θέλω είναι μια Ευρώπη που θα βελτιώνει το βιοτικό επίπεδο για τον καθένα μας. Η Ευρώπη και η Γαλλία θα μπουν και πάλι σε πορεία ανάπτυξης, η Ευρώπη του αύριο, που θα οικοδομήσουμε μαζί, φέρνει θέσεις απασχόλησης και αγοραστική δύναμη», λέει η κ. Ρουαγιάλ. Στο «δια ταύτα» η κ. Ρουαγιάλ θέλει να ξεμπλοκάρει τη διαδικασία του «ευρωσυντάγματος» με την προσθήκη μιας «κοινωνικής χάρτας» για να διασκεδάσει το φόβο των Γάλλων μπροστά σε μια νεοφιλελεύθερη Ευρώπη. Για τον Ιούνιο του 2009 προτείνει ένα δεύτερο δημοψήφισμα στη Γαλλία. Η ασάφεια της «χάρτας» και ο αστάθμητος παράγοντας ενός δεύτερου δημοψηφίσματος καθιστούν για τους υπόλοιπους Ευρωπαίους ελάχιστα ελκυστικές τις προτάσεις της, πολλώ δε μάλλον που 18 κράτη μέλη έχουν επικυρώσει ήδη το «ευρωσύνταγμα».

Ευρωπαϊκότερος όλων είναι ο τρίτος υποψήφιος, ο κεντρώος Φρανσουά Μπαϊρού. Είναι από εκείνους που τάχθηκαν καθαρά υπέρ της Ευρωπαϊκής Συνταγματικής Συνθήκης. Με πρότυπο τη γερμανική συγκατοίκηση Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών ευελπιστεί να σπάσει τον παραδοσιακό διπολισμό μεταξύ δεξιάς και αριστεράς στη Γαλλία. «Ο πρόεδρος πρέπει να ενώνει το λαό. Και είμαι εκείνος που θα ενώσει τους ανθρώπους, γι΄ αυτό ζητώ την εμπιστοσύνη των Γάλλων».

Το Βερολίνο περιμένει με ενδιαφέρον την έκβαση των γαλλικών εκλογών, από την οποία θα κριθεί και η μελλοντική δυναμική του γαλλο-γερμανικού άξονα. Η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ, εθισμένη στα χειροφιλήματα του Ζακ Σιράκ δεν θα έχει εύκολο εταίρο με ένοικο των Ιλισίων το Νικολά Σαρκιζί, που είναι της άποψης ότι «πρέπει να μπει τέρμα στην επιδίωξη της ισότητας Γαλλίας-Γερμανίας». Θα έχει όμως ένα σύμμαχο στη θέση της κατά της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ, την οποία προπαγανδίζει ένθερμα ο Σαρκοζί.

«Η Ευρώπη πρέπει να έχει σύνορα, δεν είναι προορισμός όλων των χωρών του κόσμου να μπουν στην Ευρώπη, αρχής γενομένης από την Τουρκία, η οποία δεν έχει καμία θέση στην ΕΕ», τονίζει ο Σαρκοζί.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Σαρκοζί είναι ο πλέον μετωπικός εκ των τριών υποψηφίων. Η αντίπαλός του Σεγκολέν Ρουαγιάλ ρίχνει το βάρος στο κοινωνικό μοντέλο της Γαλλίας που εφαρμόζει χρόνια τώρα το 35ωρο, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης η υποψήφια του σοσιαλιστικού κόμματος μιλά για προστασία από απολύσεις, κατώτατους μισθούς και υψηλότερες συντάξεις. Οι αντίπαλοί της την κατηγορούν ότι αντλεί προτάσεις από το οπλοστάσιο της δεκαετίας του 70. Αλλά τον τελικό λόγο τον έχουν οι Γάλλοι ψηφοφόροι που κατέρχονται αύριο στις κάλπες.

Γιώργος Παππάς