Κυβέρνηση εθνικής ενότητας στη Γάζα

Οι δύο πλευρές είχαν καταλήξει στα τέλη Απριλίου στη συγκρότηση μιας μεταβατικής κυβέρνησης υπό τον πρωθυπουργό Ραμί Χαμντάλα, ο οποίος θα διοικεί τόσο τη Δυτική Όχθη όσο και τη Λωρίδα της Γάζας, η οποία ελεγχόταν τα τελευταία επτά χρόνια από την Χαμάς. Η κυβέρνηση εθνικής ενότητας καλείται να διοργανώσει εντός των επομένων έξι μηνών προεδρικές και κοινοβουλευτικές εκλογές.

Χαμάς και Φατάχ απογοήτευσαν

Η εξέλιξη αυτή έχει πολλούς και διαφορετικούς λόγους, πρωτίστως όμως εσωπολιτικούς. Τόσο η Χαμάς όσο και η Φατάχ δεν κατάφεραν να εκπληρώσουν τις προσδοκίες των ψηφοφόρων τους. Οι συνθήκες διαβίωσης των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας χειροτέρεψαν αισθητά κατά τα τελευταία επτά χρόνια, διάστημα στο οποίο κορυφώθηκε η διαμάχη ανάμεσα στα δυο στρατόπεδα. Την ίδια ώρα πολλοί Παλαιστίνιοι βλέπουν με κριτική διάθεση την ιδιαίτερα συντηρητική πορεία που έχει χαράξει η Χαμάς. Η Φατάχ από την άλλη κατηγορείται κάθε τόσο για διαφθορά. Επιπλέον αρκετοί πλέον επιρρίπτουν και στις δυο οργανώσεις ότι δεν κατάφεραν να επιτύχουν ουσιαστικά καμία πρόοδο στις πολυετείς διαπραγματεύσεις με το Ισραήλ.

Υπάρχουν όμως και άλλοι λόγοι που Φατάχ και Χαμάς αναγκάστηκαν ουσιαστικά να συμφιλιωθούν, εκτιμά ο Μαχντί Αμντούλ Χάντι, διευθυντής του Παλαιστινιακού Ιδρύματος Μελετών Διεθνών Υποθέσεων. Μετά τις επαναστάσεις στις αραβικές χώρες, και κυρίως μετά την ανατροπή Μούρσι στην Αίγυπτο, η Χαμάς βρέθηκε απομονωμένη, όπως υποστηρίζει: «Με δεδομένο το ενάμιση εκατομμύριο των εγκλείστων στη Λωρίδα της Γάζας, η Χαμάς έπρεπε να εξέλθει από αυτή την απομόνωση. Η Φατάχ, από την άλλη, δεν μπορεί να δρομολογεί μια διεθνή αναγνώριση ή να συνομιλεί με τα ΗΕ χωρίς τη στήριξη και των δυο τμημάτων των παλαιστινιακών εδαφών. Συνεπώς η συμφιλίωση ήταν επιτακτική και για τις δυο πλευρές».

Τεράστιες παραχωρήσεις από τη Χαμάς

Ο ίδιος πιστεύει ότι η Χαμάς ήταν εκείνη που αναγκάστηκα να κάνει τις μεγαλύτερες παραχωρήσεις, κυρίως όσον αφορά τρία σημεία: «Πρέπει να αναγνωρίσει τη λύση των δυο κρατών, να αποκηρύξει τη χρήση βίας και τη στρατιωτική αντίσταση. Είναι επίσης διατεθειμένη να δεσμευτεί σε μια 30ετή κατάπαυση του πυρός. Επιπλέον πρέπει να αποδεχθούν το δημοψήφισμα στα παλαιστινιακά εδάφη. Όλα αυτά τα αποδέχθηκε η Χαμάς», όπως λέει ο ειδικός.

Όλα αυτά βέβαια δεν σημαίνουν ότι Χαμάς και Φατάχ έλυσαν τις ουσιαστικές τους διαφορές, σχολιάζει ο Ναμπίλ Άμρ, πρώην υπουργός στη Λωρίδα της Γάζας, προσθέτοντας ότι πρόκειται περισσότερο για μια συμφωνία επί μιας ρεαλιστικής πολιτικής: «Δεν μιλάμε για μια νέα ενότητα μεταξύ Φατάχ και Χαμάς. Μιλάμε για μια νέα πλατφόρμα που έχει στόχο τη δημιουργία ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους. Δεν σχετίζεται με ιδεολογικά ζητήματα, αλλά αποκλειστικά και μόνον με ένα πολιτικό ζήτημα».

Kersten Knipp / Κώστας Συμεωνίδης

Υπεύθ. Σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη