Κυπριακό: ελπίδες για το διχοτομημένο νησί – διεθνείς πιέσεις για επίλυση της διένεξης

Με το κυπριακό και την Τουρκία ασχολούνται σήμερα αρκετές γερμανικές εφημερίδες.

Η Süddeutsche Zeitung με τίτλο: «Ελπίδες για το διχοτομημένο νησί – αυξάνονται οι διεθνείς πιέσεις προς την Ελλάδα και την Τουρκία για να βρεθεί επιτέλους μια λύση» γράφει: «Ο πρόεδρος της Κύπρου Τάσος Παπαδόπουλος ανακοίνωσε απροσδόκητα την περασμένη Πέμπτη πως ζήτησε από τον γ.γ. του ΟΗΕ Κόφι Ανάν ‘όσο πιο σύντομα γίνεται’ μια νέα διεθνή πρωτοβουλία επίλυσης του κυπριακού. Η ξαφνική βιασύνη του κ. Παπαδόπουλου είναι φυσικά εξηγήσιμη: σήμερα Δευτέρα συναντιούνται στις Βρυξέλλες ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν με τον Έλληνα ομόλογό του Κώστα Καραμανλή. Το κυπριακό είναι στην ημερήσια διάταξη της συνάντησης. Ταυτόχρονα στην ελληνική κυβέρνηση κυριαρχεί δυσθυμία, διότι ο Παπαδόπουλος κατόρθωσε στη διένεξη για την επίλυση του κυπριακού να αποσπάσει το ρόλο του σκληροπυρηνικού από τον Ραούφ Ντενκτάς. Επιπλέον η Ουάσιγκτον ασκεί φανερά πιέσεις προς την Αθήνα, ώστε να δραστηριοποιηθεί για την επίλυση της επί 40 χρόνια διένεξης στο νησί, η οποία εάν δεν επιτευχθεί θα δυναμιτίσει την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας. Εφ’ όσον η ένταξη της Τουρκίας συνδέεται άμεσα με την επίλυση του κυπριακού. Ο Μάρτιν Σουλτς, αρχηγός της σοσιαλδημοκρατικής ομάδας στο ευρωκοινοβούλιο, σε χθεσινή του συνέντευξη στην εφημερίδα ‘Μπερλίνερ Τσάιτουγκ’ πίεσε δημόσια για μια επίλυση του κυπριακού και παράλληλα απαίτησε από την τουρκική πλευρά να υπογράψει το πρωτόκολλο για την διεύρυνση της τελωνειακής ένωσης, αναγνωρίζοντας έτσι εμμέσως και την Δημοκρατία της Κύπρου. Για τις λεπτομέρειες θα αγωνιστεί σκληρά η Άγκυρα στις Βρυξέλλες, διότι θέλει να αποσοβηθεί ο κίνδυνος της αναγνώρισης της Κύπρου πριν από την επίλυση του κυπριακού, πριν δηλαδή συμπεριληφθεί στην Δημοκρατία Κύπρου και το βόρειο τμήμα του νησιού. Το ζήτημα της υπογραφής του πρωτοκόλλου μετατράπηκε σε αγώνα κύρους και των δύο πλευρών. Η Άγκυρα θα υπέγραφε αμέσως αν η κίνηση αυτή ήταν συνδεδεμένη με νέες διαπραγματεύσεις για το κυπριακό. Όλα αυτά συνηγορούν υπέρ μια νέας πρωτοβουλίας του ΟΗΕ για το κυπριακό, αλλά ο Κόφι Ανάν θέτει για κάτι τέτοιο όρους. Για ‘χρονοδιάγραμμα Ανάν’ μιλούν στην Κύπρο. Κάτι που θα μπορούσε ήδη να αποτελέσει αφορμή για νέα διένεξη.»

Η Frankfurter Allgemeine Zeitung επικρίνει τον σοσιαλδημοκράτη ευρωβουλευτή, διότι διαπιστώνει πίσω από τις ανησυχίες του για το κυπριακό ‘μικροπολιτική τακτική’: «Το Σαββατοκύριακο ο κ. Μάρτιν Σουλτς δήλωσε σε διάφορες εφημερίδες ότι η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ παρουσιάζει σοβαρές δυσκολίες και ανέφερε τα πρόσφατα γεγονότα του βίαιου ξυλοδαρμού διαδηλωτών, αλλά και το κυπριακό. Πώς είναι όμως δυνατόν να εμποδίσουν την ένταξη ενός υποψήφιου μέλους λόγω παροδικών προβλημάητων και όχι λόγω θεμελιωδών πολιτικών, οικονομικών και πολιτιστικών διαφορών; Εάν ληφθούν όντως τέτοιου είδους προβλήματα υπ’ όψιν για την Τουρκία, τότε πρόκειται για κοντόφθαλμη και επιφανειακή πολιτική, διότι υπ’ αυτό το πρίσμα π.χ. η Κροατία δεν είναι καλύτερη από την Τουρκία. Δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο. Απλώς πίσω από την μικροπολιτική του σοσιαλδημοκράτη πολιτικού κρύβεται ο φόβος πως η Τουρκία θα αποτελέσει στο άμεσο μέλλον το δεύτερο ‘μεγάλο παιγνίδι’ της σοσιαλδημοκρατίας στην εξωτερική της πολιτικής στην γηραιά ήπειρο και επιπλέον μυρίζεται ίσως για μια κυβερνητική αλλαγή στη Γερμανία.»

Στην ίδια εφημερίδα διαβάζουμε ανάλυση για τις σχέσεις Τουρκίας ΗΠΑ: «Το Πεντάγωνο δια στόματος Ντάγκλας Φάιτ, του τρίτου στη ιεραρχία, διαμήνυσε ότι οι αμερικανικές επιχειρήσεις στο Ιράκ δεν διακυβεύουν τα συμφέροντα της Τουρκίας στην όμορη αυτή χώρα και ταυτόχρονα κάλεσε την Τουρκία να εγκαταλείψει τον αντιαμερικανισμό, διότι οι ΗΠΑ θα κατατάξουν και την Τουρκία στους εχθρούς τους. Πολιτικοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι ο αντιαμερικανισμός των Τούρκων είναι προσωρινό και επιφανειακό φαινόμενο και επισημαίνουν πως οι ΗΠΑ έχουν κοινά συμφέροντα με την Τουρκία στην Κ. Ασία, στον Καύκασο καθώς και στην Εγγύς Ανατολή. Άρα δεν διακυβεύονται οι σχέσεις των δύο χωρών, απλώς υπάρχει τώρα αναδιάταξη δυνάμεων και ισορροπιών, η οποία αντανακλάται και στις σχέσεις τους.»