«Μαζεύουμε τα συντρίμμια και προσπαθούμε να το ξεπεράσουμε»

Ο νεαρός γαλλοεβραίος πέθανε στο ασθενοφόρο καθ` οδόν προς το νοσοκομείο, αφού επί τρεις εβδομάδες είχε υποστεί βασανιστήρια από τους απαγωγείς του. Ένας από αυτούς ο 25χρονος Γιουσούφ Φοφάνα συνελήφθη μια εβδομάδα αργότερα. Τρεις από τους συνενόχους του παρουσιάστηκαν πριν από 4 ημέρες στην αστυνομία και ομολόγησαν τις πράξεις τους. Στο μεταξύ οι γείτονες διερωτώνται πως έγιναν όλα αυτά κάτω από τη μύτη τους χωρίς να πάρουν είδηση.

Η συνοικία ντε λα Πιέρ Πλάτ στο προάστιο Μπανιέ των Παρισίων. Τρία τεράστια συγκροτήματα πολυκατοικιών επιβάλλουν τον όγκο τους. Γκρίζο τσιμέντο παντού. Στο υπόγειο μιας από τις πολυώροφες πολυκατοικίες κρατήθηκε και βασανίστηκε ο Ιλάν Χαλίμι. Δίπλα στο καζάνι του καλοριφέρ. Οι απαγωγείς του νεαρού γαλλοεβραίου έμεναν 300 περίπου μέτρα από τον τόπο του εγκλήματος. Η είδηση έχει σοκάρει τους γείτονες. Δεκάδες από αυτούς αποφάσισαν μετά το έγκλημα να μετακομίσουν. Ένας από αυτούς είναι Υβ Σουμάν, που ζει εδώ και 4 χρόνια στο γκρίζο συγκρότημα. Ο γαλλικός τύπος επιρρίπτει στους γείτονες ότι αγνόησαν τις φωνές του θύματος, ότι γνώριζαν για την απαγωγή και δεν έκαναν τίποτε. Οι κατηγορίες ήταν άδικες, όπως εκ των υστέρων απεδείχθη. Ο Υβ Σουμάν νιώθει ωστόσο τύψεις. «Κάθε φορά που κατεβαίνω στο υπόγειο και στέκομαι στο διάδρομο σκέφτομαι, πως είναι δυνατόν να έχει γίνει κάτι τέτοιο κάτω από το σπίτι μου. Η σκέψη μόνο μου προκαλεί φρίκη και φόβο. Πρέπει να απαλλαγώ από αυτά», υπογραμμίζει ο κ. Σουμάν.

Η Κλοντέτ Ντιεμέ διερωτάται πώς είναι δυνατόν να μην κατάλαβε τίποτε. Η 30χρονη νοικοκυρά μένει ακριβώς απέναντι. Επί τρεις εβδομάδες ο Ιλάν Χαλίμι ήταν δεμένος σε απόσταση 10 μέτρων από το παράθυρό της.

Οι απαγωγείς είχαν ζητήσει λύτρα από τους γονείς του Ιλάν, πιστεύοντας ότι είναι πλούσιοι. Στο τέλος μετά από πολλά βασανιστήρια, τον άφησαν να πεθάνει. Η δίκη του επικεφαλής της συμμορίας Γιουσούφ Φοφάνα έχει αρχίσει. Πολλοί γείτονες που παρακολούθησαν τα σχετικά ρεπορτάζ φοβούνται για τα παιδιά τους. Αλλά και τα ίδια τα παιδιά δηλώνουν ότι ζουν σε καθεστώς τρομοκρατίας από τους μεγάλους της γειτονιάς. Ο Μπραχίμ είναι 8 χρονών και καταθέτει τη δική του μαρτυρία: «Φοβάμαι συχνά όταν πηγαίνω στο κέντρο Νεότητας της γειτονιάς μας. Φοβάμαι ότι θα έλθουν οι μεγάλοι και θα αρχίσουν πάλι να μας χτυπούν. Εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε, γιατί είναι πολύ πιο μεγάλοι από εμάς και μπορούν να μας πιάσουν.»

Ο Μπραχίμ εξομολογείται τους φόβους του στους ψυχολόγους που έχουν πιάσει δουλειά στο συγκρότημα των πολυκατοικιών. Αλλά και οι ένοικοι των διαμερισμάτων, εκείνοι που αποφάσισαν να μείνουν και να μην υποκύψουν στην τρομοκρατία των συμμοριών δηλώνουν αποφασισμένοι να αλλάξουν τη ζωή τους. Αρχίζουν με τη δημιουργία ενός παιδότοπου για τα μικρά της γειτονιάς. Πολλοί νεαροί συμμετέχουν στις εργασίες. Και όπως λέει ο Σαλούμ Καίτα, ο πρωτεργάτης της πρωτοβουλίας: «Η υπόθεση είχε και μια θετική πλευρά. Μαζεύουμε τώρα τα συντρίμμια και προσπαθούμε να ξεπεράσουμε το πρόβλημα».