1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Μετά τον Σεβαρντνάτσε ομαλότητα ή χάος;

24 Νοεμβρίου 2003
https://p.dw.com/p/AvCY

Μετά την παραίτηση Σεβαρντνάτσε υπό τις ασφυκτικές πιέσεις της αντιπολίτευσης, η οποία επί εβδομάδες κινητοποιούσε μάζες διαδηλωτών στο κέντρο της Τιφλίδας, και την ανάληψη της εξουσίας, από την πρόεδρο της βουλής Νίνο Μπουρντσανάτσε, όπως ορίζει το σύνταγμα, οι Γεωργιανοί φαίνεται να ελπίζουν στην επιστροφή της ομαλότητας. Ο Γερμανός καθηγητής Αλεξάντερ Ραρ, ειδικός για τις εξελίξεις στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, είπε στην Ντόιτσε Βέλε ότι η τακτική των δύο αρχηγών της αντιπολίτευσης Μπουρντσανάτσε και Τσακασβίλι δεν είναι δυνατόν ακόμη να αποσαφηνιστεί:

"Αυτή τη στιγμή είναι δύσκολες οι οποιεσδήποτε προβλέψεις. Ειδικά για το ζήτημα της συνεργασίας των δύο αρχηγών της αντιπολίτευσης πρέπει να περιμένουμε λίγο ακόμη. Ομως πρέπει να επισημάνω πως οι δύο εκπρόσωποι της αντιπολίτευσης είναι αντίπαλοι. Ο Τσακασβίλι ισχύει ως πρότυπο υποκινητή ταραχών, είναι επιθετικός και θερμόαιμος και απείλησε επανειλημμένα τον Σεβαρντνάτσε, ενώ η Μπουρντσανάτσε άσκησε συγκρατημένα κριτική. Η πλειοψηφία των Γεωργιανών πρόσκεινται στον Τσακασβίλι. Παρακολουθούμε λοιπόν τις εξελίξεις με προσοχή ελπίζοντας ότι θα επικρατήσει η λογική και όχι το χάος και η παραλυσία μετά την πρώτη επιτυχία".

Στην ερώτηση ποιές είναι οι προσδοκίες των Γεωργιανών από μια μελλοντική κυβέρνηση ο Αλεξάντερ Ραρ είπε:

"Πρώτα απ' όλα βελτίωση του βιοτικού επιπέδου τους, αλλά και πάταξη της διαφθοράς και συνέχιση των μεταρρυθμίσεων για προσέλκυση ξένων επενδυτών. Αυτό ακριβώς πρέπει να προετοιμαστεί, διότι ο Σεβαρντνάτσε μπορεί να εισήγαγε και να σταθεροποίησε τους κοινοβουλευτικούς δημοκρατικούς θεσμούς στη Γεωργία και υπερασπίστηκε σθεναρά την εθνική ανεξαρτησία της έναντι της Ρωσίας, αλλά οδήγησε σε οικονομικά αδιέξοδα, στην φτώχευση και την εξαθλίωση μεγάλα τμήματα του λαού. Επομένως τώρα καλούνται οι αντίπαλοι και πνευματικά παιδιά του Τσακασβίλι και Μπουρντνάτσε να αλλάξουν ριζικά την κατάσταση".

Τέλος ο ειδικός επιστήμονας Αλεξάντερ Ραρ εξήρε τον ρόλο της Ρωσίας, η οποία αντελήφθη ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντά της με την ενισχύση της αντιπολίτευσης: "Υπάρχουν ενδείξεις ότι το παρασκήνιο θριάμβευσε: π.χ. ο Τσακασβίλι ενισχύθηκε ιδιαίτερα εναντίον του Σεβαρντνάτσε από Αμερικανούς συμβούλους, ενώ ο Σεβαρντνάτσε προσπάθησε να προσεταιρισθεί τον άσπονδο εχθρό του Πούτιν. Πολλοί πίστευαν ότι οι Ρώσοι θα ενίσχυαν τον Σεβαρντνάτσε. Ομως εκείνοι δεν επανέλαβαν ξανά το λάθος που έκαναν στα Βαλκάνια με την στήριξη του Μιλόσεβιτς. Γι' αυτό ο Ιγκόρ Ιβανώφ ήρθε στην Τιφλίδα για να εξαναγκάσει σε παραίτηση τον Σεβαρντνάτσε, διότι ο Πούτιν αντελήφθη πως πρέπει να συμπαραταχθεί με την αντιπολίτευση και θέλησε να αποφύγει την γκάφα".