Μεταξύ ύφεσης και… Ουκρανίας

«Η Ιταλία κυλάει στην ύφεση» τιτλοφορείται σημερινή ανταπόκριση από τη Ρώμη για την εφημερίδα Frankfurter Rundschau για τα χθεσινά στοιχεία της ιταλικής στατιστικής υπηρεσίας, η οποία καταγράφει αρνητικούς δείκτες ανάπτυξης για δεύτερο συνεχές τρίμηνο: «Είναι ένα μεγάλο χτύπημα για την κυβέρνηση Ρέντσι. Για δεύτερο συνεχές τρίμηνο η ιταλική οικονομία συρρικνώνεται, ενώ οι αναλυτές περίμεναν μία, ισχνή έστω, ανάκαμψη. Τώρα πια η κυβέρνηση είναι πολύ μακριά από την εκπλήρωση του αρχικού στόχου για ανάπτυξη 0,8% μέσα στο τρέχον έτος». Σύμφωνα με τους αναλυτές, σημειώνει η ανταποκρίτρια της εφημερίδας, τα κύρια προβλήματα της ιταλικής οικονομίας είναι «ότι δεν προχωρούν οι μεταρρυθμίσεις και κυρίως η φιλελευθεροποίηση στην αγορά εργασίας».

«Σοκ για την ιταλική οικονομία» επιγράφεται ανταπόκριση της εφημερίδας Die Welt από το Μιλάνο. Ο αρθρογράφος υποστηρίζει ότι το πρόβλημα είναι κυρίως πολιτικό: «Ο πρωθυπουργός εκπέμπει ενεργητικότητα, ψηφίζει τον ένα νόμο μετά τον άλλο και είναι πανταχού παρών. Αλλά το πράγμα κάπου κολλάει. Εδώ και μήνες γίνονται προσπάθειες για τη μεταρρύθμιση της Γερουσίας και του εκλογικού νόμου, αλλά αποτέλεσμα δεν βλέπουμε. Ακόμα και το νομοθετικό πακέτο για τις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας με τη φιλόδοξη ονομασία 'Jobs Act' έχει καθυστερήσει».

Συμμαχία Ρέντσι- Μπερλουσκόνι;

«Ο Ματέο Ρέντσι γίνεται υποχείριο του Μπερλουσκόνι» συμπεραίνει η εφημερίδα Neue Zürcher Zeitung της Ζυρίχης. Και εξηγεί: «Μόλις ανήλθε στην εξουσία ο ιταλός πρωθυπουργός Ρέντσι υποσχέθηκε σημαντικές μεταρρυθμίσεις. Μέχρι στιγμής δεν έχει κάνει σχεδόν τίποτα. Είναι διαμφισβητούμενος μέσα στο ίδιο του το κόμμα και συνεχίζει να εξαρτάται από την υποστήριξη του Μπερλουσκόνι».

Από την πλευρά της η Frankfurter Allgemeine εκφράζει την ανησυχία της για την υποχώρηση που σημειώνουν οι βιομηχανικές παραγγελίες στην ίδια τη Γερμανία: «Η γερμανική οικονομία είναι ευάλωτη. Αυτό είναι αυτονόητο, αλλά και αξιομνημόνευτο. Είχαμε σχεδόν ξεχάσει αυτήν την απλή αλήθεια τους προηγούμενους μήνες. Οι οικονομικές προγνώσεις προκαλούσαν την εντύπωση ότι τίποτε δεν θα μπορούσε να σταματήσει τη γερμανική μηχανή της ανάπτυξης. Η επιχειρηματική εμπιστοσύνη ήταν στο ζενίθ, η αυξημένη εσωτερική ζήτηση στήριζε τις προβλέψεις που θεωρούσαν αυτονόητο έναν δείκτη ανάπτυξης μεγαλύτερο από 2%. Αυτή η ξένοιαστη περίοδος φαίνεται ότι ανήκει στο παρελθόν».

Οι τακτικοί ελιγμοί του Πούτιν

Έντονη ανησυχία, αλλά και υψηλοί τόνοι στα σχόλια για τις εξελίξεις στην Ουκρανία και την ένταση στις σχέσης της Ρωσίας με την ΕΕ. «Πόσο κοντά είναι ένας πόλεμος;» διερωτάται ο πολιτικός επιστήμων και δημοσιογράφος Άλεξ Φόρνμποϊμεν σε σημερινή ανάλυσή του στο περιοδικό Stern. Υποστηρίζει ότι «η Ρωσία δεν είναι πλέον εταίρος του ΝΑΤΟ, αλλά ενδεχομένως και μελλοντικός αντίπαλος. Ήρθε η ώρα να αρχίσουμε να ανησυχούμε…». Ο γερμανός αναλυτής εξηγεί: «Το ότι ο Πούτιν προσάρτησε την Κριμαία ήταν εξοργιστικό για το ΝΑΤΟ. Το ότι η Ρωσία στηρίζει τους αυτονομιστές στην ανατολική Ουκρανία είναι μία ανησυχητική προβοκάτσια. Αν (όμως) το Κρεμλίνο αρχίσει να υποκινεί αναταραχή και στις χώρες της Βαλτικής, αυτό θα αποτελούσε σοβαρή απειλή για την παγκόσμια ειρήνη».

Πάνω απ΄όλα στη Δύση επικρατεί αμηχανία, υποστηρίζει η Frankfurter Allgemeine: «Τι θα γίνει, εάν πραγματικά η Ρωσία εισβάλει στην Ουκρανία; Ασφαλώς θα επιβάλλονταν νέες κυρώσεις στη Μόσχα. Αλλά ακόμα και αν αυτές οι κυρώσεις ήταν πολύ πιο βαριές από ο,τιδήποτε έχουν αποφασίσει έως σήμερα η ΕΕ και οι ΗΠΑ, δεν θα ήταν τίποτα άλλο παρά μία παραδοχή της αδυναμίας μας απέναντι στη βία. Τόσο οι Ευρωπαίοι όσο και οι Αμερικανοί έχουν αποκλείσει μία στρατιωτική εμπλοκή και έχουν τους λόγους τους: μία τέτοια εξέλιξη θα πυροδοτούσε μία κλιμάκωση το τέλος της οποίας δεν θέλει κανείς ούτε καν να διανοηθεί».

Ομολογία αμηχανίας και από την εφημερίδα Kölner Stadt-Anzeiger της Κολωνίας: «Η Δύση εμφανίζεται υπερβολικά διστακτική, διχασμένη και αναποφάσιστη. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν το γνωρίζει αυτό και το εκμεταλλεύεται. Εδώ και καιρό η Ρωσία επιδίδεται σε πόλεμο με την Ουκρανία, έστω και αν ο πόλεμος δεν έχει κηρυχθεί επισήμως».

Επιμέλεια: Γιάννης Παπαδημητρίου