Μια σαφέστατη αυθαιρεσία

«Η απονομή χάριτος του Αμερικανού προέδρου στον κομματικό του φίλο Λιούις Λίμπι είναι σαν να απένειμε χάρη ο Μπους στον εαυτό του» σημειώνει η ιταλική εφημερίδα La Repubblica «έτσι ο Αμερικανός πρόεδρος βοηθά κάποιον που ήξερε πολλά και τώρα ελπίζει ότι ο Λιούις Λίμπι λόγω ευγνωμοσύνης θα κρατήσει για πάντα το στόμα του κλειστό».

Η γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung παρατηρεί: «Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν ως θρασύτητα την απόφαση του Μπους είναι: πρώτον ο πρόεδρος παρενέβη πριν από την ολοκλήρωση της διαδικασίας των προσφυγών, δηλαδή πριν να κάνει έφεση ο κατηγορούμενος. Πρόκειται για συμπεριφορά που καταστρέφει την αξιοπιστία της δικαιοσύνης και ταυτόχρονα συνιστά σαφέστατη αυθαιρεσία. Και δεύτερον ο πρόεδρος Μπους δεν δίνει χάρη, αλλά ‘απλώς’ δεν συμφωνεί με το ύψος της ποινής. Δηλαδή ο πρόεδρος παίζει τους ενόρκους, αντικαθιστά τον λαό. Με τον τρόπο αυτό ο Μπους ξεπερνά κάθε προηγούμενο»

«Η μετατροπή της ποινής του Λιούις Λίμπι στέλνει το μήνυμα ότι η πολιτική ηγείται του δικαίου» επισημαίνουν οι βρετανικοί Financial Times και καταλήγουν: «ο Μπους θα περάσει στην ιστορία ως ο πρόεδρος που επανειλημμένα παραβίασε τα όρια της εκτελεστικής εξουσίας και ως ο πολιτικός που παραμέριζε τους νόμους, οι οποίοι περιόριζαν την εξουσία του, προς ζημία των επιγόνων του και του έθνους του.»

Τέλος η γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung φιλοξενεί ανάλυση του Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, πρώην υφυπουργού Εξωτερικών και πρέσβη των ΗΠΑ στον ΟΗΕ για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ: «Η Κίνα και οι ΗΠΑ έχουν ασφαλώς σε πολλά ζητήματα και επίπεδα διαφορές και ριζικά διαφορετικές απόψεις, όπως π.χ. στο ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στο Θιβέτ ή στο εμπόριο. Αλλά είναι πολλοί οι τομείς, όπου υπάρχει σαφέστατα κοινό ενδιαφέρον και συμφέρον. Εκεί μπορούν να διαμορφωθούν συγκλίνουσες θέσεις. Εάν π.χ. οι δύο χώρες ΗΠΑ και Κίνα μπορούν να συνεργάζονται στο ζήτημα της Βόρειας Κορέας γιατί δεν μπορούν να συνεργαστούν και στο ζήτημα του Ιράν;»