1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

«Μονόλογοι προσφύγων»

19 Ιουνίου 2012

Πώς βιώνουν οι πρόσφυγες τη φυγή; Πώς αντιμετωπίζονται από τις αρχές; Πώς είναι η αγάπη όταν δεν γνωρίζεις αν θα μπορέσεις να μείνεις; Ένα θεατρικό έργο με τρεις μαρτυρίες προσφύγων στη Γερμανία.

https://p.dw.com/p/15Hsq

«Μας έφεραν στη φυλακή. Τη μέρα ήταν μια κανονική φυλακή. Η νύχτα όμως ήταν βασανιστική», αναφέρει στη μαρτυρία της η Σαφίγιε, που ήρθε στη Γερμανία από την περιοχή του Κουρδιστάν. Πριν από λίγες μέρες πραγματοποιήθηκε στο Ντίσελντορφ η πρεμιέρα του θεατρικού έργου «Μονόλογοι προσφύγων».
Τους ηθοποιούς στη σκηνή, οι οποίοι διαβάζουν τρεις μαρτυρίες προσφύγων, συνοδεύει ένα σαξόφωνο. Όλα στη σκηνή είναι μινιμαλιστικά. Όμως το κοινό παρακολουθεί επί μιάμιση ώρα με μεγάλη προσοχή την παρουσίαση της προσωπικής οδύσσειας των προσφύγων που ζήτησαν πολιτικό άσυλο στη Γερμανία.

Ο Αλί εγκατέλειψε το Τόγκο επειδή διωκόταν. Πάσχει από πολιομυελίτιδα και δεν μπορεί να περπατήσει χωρίς βοήθεια. Από το 2002 ζει στη Γερμανία χωρίς μόνιμη άδεια παραμονής σε μια μικρή πόλη στο κρατίδιο Μέκλενμπουργκ-Φορπόμερν. Στο μονόλογο εξιστορεί πως επί ένα ολόκληρο χρόνο αναγκάστηκε να ζει χωρίς πατερίτσες.
Για τον Γερμανό ηθοποιό Φρανκ Μούζεκαμπ, που διαβάζει τη μαρτυρία του Αλί, το θεατρικό έχει ιδιαίτερη αξία διότι μιλά για την ιστορία υπαρκτών προσώπων.

Το έργο έχει παρουσιαστεί σε 35 γερμανικές πόλεις

Για τους αιτούντες άσυλο το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η μεγάλη διάρκεια της διαδικασίας χορήγησης ασύλου που μπορεί να φθάνει και τα 10 χρόνια, αλλά και ο περιορισμός των μετακινήσεων σε ακτίνα λίγων μόνο χιλιομέτρων. Σε αυτά προστίθεται και η ταλαιπωρία που υφίστανται συχνά οι αιτούντες από τις αρχές, αλλά και η κοινωνική τους περιθωριοποίηση.

Το έργο έχει παρουσιαστεί μέχρι σήμερα στη Γερμανία σε 35 πόλεις από τη θεατρική ομάδα «Σκηνή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα». Ο σκηνοθέτης του έργου και ιδρυτής του θιάσου Μίχαελ Ρουφ προσανατολίστηκε στη βρετανική θεατρική ομάδα „Actors for Human Rights“. Οι μονόλογοι περιορίζονται στα απολύτως απαραίτητα. Η ιστορία του Αλί γύρω από γάμο του για παράδειγμα διαρκεί μόνο τρεις προτάσεις.

Στην παρουσίαση των μαρτυριών ο σκηνοθέτης Μίχαελ Ρουφ δεν θέλησε να αφηγηθεί ιστορίες θυμάτων, αλλά «ηρώων», όπως λέει χαρακτηριστικά. Για τον Γερμανό καλλιτέχνη οι τρεις πρόσφυγες έχουν να μας διδάξουν πολλά: θάρρος, αντοχή και θέληση για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. «Το ζητούμενο δεν είναι να δώσουμε φωνή στους ανθρώπους αυτούς. Διαθέτουν ήδη φωνή»! Και αυτό είναι το εντυπωσιακό.

Ruth Krause / Στέφανος Γεωργακόπουλος
Υπεύθυνος Σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου

Theateraufführung Asyl Monologe
Εικόνα: Sophie Keil