Μπακογιάννη: Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε σάν να μην συνέβη τίποτε

Οι γερμανικές εφημερίδες σχολιάζουν το αμερικανικό βέτο στο ΣΑ του ΟΗΕ, την αναμενόμενη ‘νέα’ αμερικανική πολιτική στο Ιράκ και την διαδήλωση στην κηδεία του Μπουλέντ Ετσεβίτ.

Αρχίζουμε όμως με τη συνέντευξη της Ελληνίδας υπουργού Εξωτερικών κας Ντόρας Μπακογιάννη, που φιλοξενεί στο σημερινό της φύλλο η γερμανική έκδοση της εφημερίδας Financial Times.

Η κα Μπακογιάννη τάσσεται υπέρ ενός σαφούς μηνύματος της ΕΕ προς την Τουρκία: «Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε ωσάν να μην συνέβη τίποτε». «Εάν η Τουρκία δεν ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της αυτό θα επηρεάσει την ταχύτητα της ενταξιακής διαδικασίας». Η κα Μπακογιάννη εμφανίζεται απαισιόδοξη στο ενδεχόμενο να προκύψει λύση στο πρόβλημα της εφαρμογής της τελωνιακής ένωσης με την Κύπρο επί φινλανδικής προεδρίας: «για να είμαι ειλικρινής δεν πιστεύω ότι υπάρχουν ελπίδες επιτυχίας, μετά την άρνηση της Τουρκίας να λάβει μέρος στις συνομιλίες.» Η Ελληνίδα υπουργός Εξωτερικών υποστηρίζει την πρωτοβουλία της προεδρίας, αλλά ταυτόχρονα απορρίπτει την εκπλήρωση της τουρκικής επιθυμίας για παρουσία της Ελλάδας στις διαπραγματεύσεις «δεν υπάρχει για μας κανένας λόγος να παρευρεθούμε.» Παράλληλα τόνισε «η Τουρκία δεν έχει στην ΕΕ μόνον υποστηρικτές, προς το παρόν προσφέρει επιχειρήματα στους αντιπάλους της. Τώρα το μπαλάκι το έχουν οι Τούρκοι.» «Η ΕΕ πρέπει να διαφυλάξει την αξιοπιστία της στο εσωτερικό, εάν θέλει μια πολιτικά και οικονομικά ισχυρή ένωση.»

«Η καταδίκη από το ΣΑ του ΟΗΕ του ισραηλινού βομβαρδισμού στο Μπέιτ Χανούν εμποδίστηκε ξανά από τις ΗΠΑ» γράφει η γερμανική εφημερίδα Berliner Zeitung και εξηγεί «η ειρωνεία της τύχης είναι ότι αυτή την εποχή φαίνεται να συγκλίνουν οι θέσεις Φατάχ και Χαμάς για κυβέρνηση κοινής αποδοχής και για τερματισμό του εμφυλίου διχασμού. Ταυτόχρονα υπάρχουν ενδείξεις ότι μια τέτοια κυβέρνηση θα στηρίξει το δόγμα - λύσης ‘δύο κράτη, δύο λαοί’, που σημαίνει την έμμεση αναγνώριση του κράτους του Ισραήλ. Όλοι όσοι ενδιαφέρονται για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων στην Εγγύς Ανατολή, θα πρέπει τώρα να πράξουν τα δέοντα, ώστε να ενισχύουν μια τέτοια εξέλιξη. Αλλά το βέτο των ΗΠΑ συνεισφέρει περισσότερο στο θάψιμο τέτοιων δυνατοτήτων και στην όξυνση της κατάστασης.»

«Πρόκειται ίσως για μια ακόμη ‘νωπή’ απόδειξη συμμαχικών δεσμών ενόψει της επίσκεψης του Ισραηλινού πρωθυπουργού Ολμέρτ, δεδομένου ότι υπερισχύουν τα κοινά συμφέροντα Μπους – Ολμέρτ» σχολιάζει η Frankfurter Rundschau και καταλήγει: «Το πραγματικά ενδιαφέρον ερώτημα δεν είναι γιατί άσκησαν βέτο οι ΗΠΑ, αλλά ποιες θα είναι οι συνέπειες στην αμερικανική πολιτική στην Εγγύς Ανατολή, εάν οι παλιοί έμπιστοι του Μπους-πατρός διαμορφώσουν τη νέα στρατηγική; Π.χ. είναι γνωστό πως ο Τζέιμς Μπέικερ είναι εις θέσιν να βάλει όρια στους Ισραηλινούς.»

«Η σημασία της ‘ομάδας μελέτης’ για το Ιράκ υπό την διεύθυνση του πρώην υπουργού Εξωτερικών Τζέιμς Μπέικερ ενισχύεται καθημερινά» υπογραμμίζει η βρετανική εφημερίδα Guardian και διευκρινίζει: «αυτό ασφαλώς θα φανεί από το πόσο τολμηρές θα είναι οι προτάσεις που θα κάνει. Στην ομάδα αυτή έστειλε τις προτάσεις του και ο Τόνι Μπλερ. Όπως ο Μπους έτσι και ο Μπλερ πρέπει να αποδεχθούν ότι η εξωτερική πολιτική τους απέτυχε στο Ιράκ και ότι βρισκόμαστε σε μια νέα εποχή.»

«Την επανεκλογή του Ερντογάν στην ηγεσία του κόμματός του επισκίασε η κηδεία –διαδήλωση για τον Μπουλέντ Ετσεβίτ» σημειώνει η Süddeutsche Zeitung «οι συμμετέχοντες διαδηλωτές θέλουν να εμποδίσουν την διεκδίκηση της προεδρίας από τον Ερντογάν στις προεδρικές εκλογές του 2007, διότι φοβούνται πως επιδιώκει να κλονίσει τα θεμέλια του κοσμικού κράτους και να προχωρήσει σε νέα ισλαμοποίηση της Τουρκίας. Πολλοί από τους αντιπάλους του Ερντογάν ανήκουν στην παλιά ελίτ, όμως ο πρωθυπουργός πρέπει να είναι προσεκτικός γιατί οι αντίπαλοί του προκαλούνται από τους δικούς του ανθρώπους: στην τοπική αυτοδιοίκηση πότε κάποιος δήμαρχος επιβάλλει τη μουσουλμανική μαντίλα, πότε απαγορεύει το αλκοόλ ή πότε δημιουργεί ειδικό πάρκο για γυναίκες. Πολλοί φιλελεύθεροι μέχρι τώρα στήριζαν τον Ερντογάν λόγω της αδιατάρακτης ευρωπαϊκής πορείας του. Εάν όμως απεμπολήσει και αυτή την πορεία, τότε θα πάψουν να τον στηρίζουν.»

«Εάν όντως ο Ερντογάν θελήσει να διεκδικήσει το προεδρικό αξίωμα, θα είναι δοκιμασία για ολόκληρη την Τουρκία» γράφει τέλος η Frankfurter Rundschau «γιατί είναι αμφίβολο ότι θα αποδεχθούν οι στρατιωτικοί υπό τον νέον επιτελάρχη την υποψηφιότητα Ερντογάν. Το 1997 είχαν εξαναγκάσει σε παραίτηση τον Νετσμετίν Ερμπακάν από τον θώκο του πρωθυπουργού. Ενδέχεται να είναι αυτή η αιτία που ο Ερντογάν δεν μιλά ανοιχτά για τα σχέδιά του. Τώρα πρέπει εξάλλου να ξεπεράσει την κρίση με την ΕΕ λόγω της διένεξης με την Κύπρο.»

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου