Ναι, η έκθεση θα γίνει

«Πόλωση αντί συμφιλίωση» είναι ο τίτλος της έκθεσης που επέλεξαν οι δυο σκιτσογράφοι Άχιμ Γκρέζερ και Χέριμπερτ Λεντς. Από το 1996 οι δυο σκιτσογράφοι προσπαθούν να κάνουν τους αναγνώστες της εφημερίδας Frankfurter Allgemeine Zeitung να γελάσουν. Δεν τα καταφέρνουν πάντα. Κάποιες φορές εισπράττουν σχόλια ότι τα σχόλιά τους είναι κακόγουστα και δεν έχουν επίπεδο. Όποιος δεν είναι σε θέση ως σκιτσογράφος να προκαλέσει είναι καλύτερα είναι να πάει σπίτι του, αντιτείνουν οι δύο σκιτσογράφοι.

Λίγο μετά τα τρομοκρατικά χτυπήματα στο Παρίσι εναντίον του σατιρικού περιοδικού Charlie Hebdo, οι δυο γελοιογράφοι δημοσίευσαν ένα σκίτσο του Μωάμεθ, το οποίο θα ήθελαν να παρουσιάσουν σε μια έκθεση στην πόλη Χάναου στο κρατίδιο της Έσσης. Εξαιτίας του φόβου για τρομοκρατικές επιθέσεις, ο δήμος ακύρωσε την έκθεση τον περασμένο Ιανουάριο, εισπράττοντας πάντως πολλές επικρίσεις. Τελικά η έκθεση εγκαινιάζεται σήμερα, 14 Μαρτίου.

Βραβεύθηκαν με το «Ιπτάμενο Μολύβι»

Για μεγάλο διάστημα όμως παρέμενε ασαφές, εάν οι Γκρέζερ και Λέντς θα εξέθεταν τα σκίτσα τους- και κυρίως ένα από αυτά. Πρόκειται για μια γελοιογραφία που παρουσιάζει τον Ιησού και τον Μωάμεθ μαζί σε ένα σύννεφο και ο Χριστός λέει: «Μωάμεθ, δεν το πιστεύω! Εξαιτίας των ηλιθίων σου θα πρέπει να κόψουμε τα αστειάκια μας». Όποιος όμως θέλει να δει τις 120 γελοιογραφίες που εκτίθενται θα πρέπει να επισκεφθεί την έκθεση, μια και οι δυο σκιτσογράφοι δεν έχουν δώσει άδεια για αναδημοσίευση.

Η έκθεση με τον τίτλο «Ναι, είναι αστείο» παρουσιάζει μια επιλογή από τα χιλιάδες σκίτσα που μέχρι σήμερα έχουν φιλοτεχνήσει οι δυο γερμανοί γελοιογράφοι. Ο 53χρονος Άχιμ Γκρέζερ και ο 57χρονος Χέριμπερτ Λεντς εδώ και χρόνια εργάζονται για την εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung και το περιοδικό Focus. Παλαιότερα εργάζονταν για το γερμανικό σατιρικό περιοδικό Titanic. Οι δυο σκιτσογράφοι έχουν βραβευθεί πολλές φορές για το έργο τους. Το 2004 μάλιστα τους απονεμήθηκε το «Ιπτάμενο Μολύβι» της Ένωσης Γερμανών Σκιτσογράφων.

«Βάλαμε τα γραφεία μας προς τη μεριά της Μέκκας»

Οι δυο γελοιογράφοι ήταν φίλοι με κάποιους από τους συνεργάτες του Charlie Hebdo που δολοφονήθηκαν. Στην ερώτηση εάν αυτές οι δολοφονίες επηρέασαν τη δουλειά τους απαντούν : «Βεβαίως. Βάλαμε τα γραφεία μας προς τη μεριά της Μέκκας». Οι ίδιοι δηλώνουν πως δεν φοβούνται πιθανή τρομοκρατική επίθεση εναντίον τους. Μετά την αρχική άρνηση του δήμου να παρουσιάσει την έκθεση, οι δυο σκιτσογράφοι δέχθηκαν και οι ίδιοι κριτική και έγινε λόγος για τον «θρίαμβο της τρομοκρατίας».

Η έκθεση ωστόσο κόστισε κάτι παραπάνω, μια και ο δήμος έπρεπε να δαπανήσει 120.000 ευρώ για ένα ειδικό σχέδιο ασφάλειας. Όσο για τους γελοιογράφους δεν είχαν όρεξη να πεθάνουν, όπως λένε, όχι μόνο για το γεγονός ότι δεν τους πάει να γίνουν «μάρτυρες» αλλά και γιατί «εμείς ανατραφήκαμε χριστιανικά και στον δικό μας Παράδεισο δεν μας υποσχέθηκαν παρθένες. Στην καλύτερη περίπτωση τίποτα γριές που ακόμα πάνε στην εκκλησία» λένε γελώντας.

Sabine Damaschke / Μαρία Ρηγούτσου