Νεανική εγκληματικότητα και πολιτική ενσωμάτωσης

Και όμως στη Γερμανία, παρά τις στατιστικές των διωκτικών αρχών, τις απόψεις των ποινικολόγων, των εγκληματολόγων, των κοινωνιολόγων και των παιδαγωγών διεξάγεται αυτή τη στιγμή ένας δημόσιος διάλογος με θέμα την παραβατικότητα των ανηλίκων και την λήψη αυστηρότερων μέτρων.

Προεκλογικός αγώνας και ξένοι, ανήλικοι παραβάτες στο κρατίδιο της Έσσης

Η όλη συζήτηση ξεκίνησε από την προεκλογική καμπάνια του ο Ρόλαντ Κοχ, του πρωθυπουργού του κρατιδίου της Έσσης, ο οποίος εδώ και τρεις εβδομάδες ζητά νέα δρακόντεια μέτρα κατά της νεανικής εγκληματικότητας με αφορμή την άγρια επίθεση δύο νεαρών ξένων, ενός Έλληνα και ενός Τούρκου, εναντίον ενός 76χρονου Γερμανού στο μετρό του Μονάχου.

Το συμπέρασμα ειδικών, αλλά και του 64% της κοινής γνώμης στη Γερμανία είναι ότι ο κος Κοχ κάνει πάλι προεκλογική εκστρατεία ‘α λά 1999’: τότε κινητοποίησε τους συντηρητικούς ψηφοφόρους με το σύνθημα «όχι διπλή υπηκοότητα στους ξένους».

Ο Κρίστιαν Πφέιφερ, γνωστός εγκληματολόγος και επικεφαλής του Ινστιτούτου Εγκληματολογίας στην Κάτω Σαξωνία, επιβεβαιώνει τα δεδομένα των στατιστικών λέγοντας ότι: «δεν διαπιστώνουμε συνολικά καμία δραματική εξέλιξη, καμία χειροτέρευση της κατάστασης. Αντίθετα παρατηρούμε ότι οι νεαροί ξένοι, που μεγαλώνουν σε οικογένεια χωρίς προβλήματα, δεν γίνονται για δεύτερη φορά έρμαια της βίας.»

Και όμως ο Ρόλαντ Κοχ είχε δηλώσει στις 3 Ιανουαρίου ότι τα «μισά από τα αδικήματα άσκησης σωματικής βίας διαπράττονται από νεαρούς και οι μισοί απ’ αυτούς είναι ξένοι». Αντίθετα οι αριθμοί της Υπηρεσίας Διώξεως του Εγκλήματος λένε ότι μόνον το ένα τρίτο είναι νεαροί και απ’ αυτούς μόνον το 22% είναι ξένοι.

Η πολιτική ένταξης αρνείται την πολιτισμική ταυτότητα των ξένων

Η πλειοψηφία μάλιστα απ’ αυτούς τους νεαρής ηλικίας ξένους παραβάτες έχουν γεννηθεί εδώ και το συναρπαστικότερο: οι ανήλικοι, ξένοι παραβάτες που μένουν στη Γερμανία λιγότερο από δέκα χρόνια είναι οι λιγότεροι ευεπίφοροι σε βιαιοπραγίες!! (Forschungsberichte Nr.100, Kriminologisches Forschungsinstitut Niedersachsen, 2007).

Τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Ο γνωστός στη Γερμανία Έλληνας παιδαγωγός Βασίλειος Φθενάκης υποστηρίζει ότι γι’ αυτό το τελευταίο παίζει καθοριστικό ρόλο η πολιτική ενσωμάτωσης της Γερμανίας, διότι «απαιτεί από τα παιδιά με μεταναστευτική προέλευση να εγκαταλείψουν τον πολιτισμό τους και τη γλώσσα τους ως ένα βαθμό και να ενταχθούν και να υιοθετήσουν τις αξίες αυτής της χώρας. Αυτό σημαίνει άρνηση ενός μεγάλου μέρους της προσωπικότητας των παιδιών. Με αποτέλεσμα τα παιδιά να αντιδρούν αρνητικά στα προγράμματα αυτά.»

Γόρδιος δεσμός κατήντησε στη Γερμανία και το εκπαιδευτικό σύστημα που δεν λειτουργεί υπέρ των παιδιών με μεταναστευτική προέλευση. Ο παιδαγωγός Φθενάκης που εργάζεται σε νέα μοντέλα εκπαίδευσης και υπήρξε σύμβουλος της ερυθροπράσινης κυβέρνησης γι’ αυτό το θέμα μας είπε, ότι το γερμανικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι ακατάλληλο για τα παιδιά των μεταναστών, γιατί αρνείται τις διαφορές:

«Αρνείται όλες τις διαφορές ακόμη και εκείνη μεταξύ αγοριών και κοριτσιών. Αντίθετα τα προγράμματα, στα οποία εργάζομαι εγώ, περνούν το μήνυμα ότι η γλώσσα και ο πολιτισμός του κάθε παιδιού πλουτίζει την κοινωνία μας και το σχολείο. Γι’ αυτό είναι πολύ φυσικό που ορισμένα παιδιά με μεταναστευτική εμπειρία χρησιμοποιούν και τη βία για να επιτύχουν κάποιο στόχο.»

Έλληνες και νεανική εγκληματικότητα

Η εφημερίδα BILD δημοσίευσε λίγο μετά την επίθεση των δυο νεαρών κατά του ηλικιωμένου Γερμανού στο μετρό του Μονάχου στοιχεία για τις πλέον ευεπίφορες εθνικές μειονότητες. Έτσι εμφανίζεται στις 7 πρώτες εθνικότητες και η ελληνική με 2%. Είναι αλήθεια ότι η ελληνική μειονότητα της Γερμανίας χαρακτηρίζεται από νεανική εγκληματικότητα;

Ο καθηγητής Βασίλειος Φθενάκης δήλωσε: «Οι Έλληνες της Γερμανίας δεν έχουν υψηλό δείκτη εγκληματικότητας, ούτε ανησυχούν τους Γερμανούς ειδικούς.» «Εκείνο που οφείλουμε να προσέξουμε, είναι ότι αυτό δεν μας απαλλάσσει από τις φροντίδες και τη σκέψη πως οφείλουμε να δούμε το πρόβλημα στις σωστές του διαστάσεις και στο πλαίσιο του κοινωνικού περιβάλλοντος. Στη Γερμανία έχουμε ένα μεγάλο εθνικό κεφάλαιο 50.000 περίπου Έλληνες μαθητές. Αξίζει λοιπόν τον κόπο να δώσουμε στα παιδιά αυτά ό,τι καλύτερη μόρφωση και εκπαίδευση υπάρχει και να τα στηρίξουμε στην κοινωνική τους ένταξη, αλλά και στη διατήρηση του πολιτισμού τους.»

Τις πταίει;

Τις πταίει όμως; Ο Βασίλειος Φθενάκης κατονομάζει τους βασικούς παράγοντες για τη νεανική εγκληματικότητα στη Γερμανία: «Βασικός παράγων είναι κατ’ αρχήν η οικογένεια. Πολλοί γονείς που ήρθαν στη Γερμανία ασχολούνται περισσότερο με τις υλικές, οικονομικές πτυχές του οικογενειακού συστήματος και πολλές φορές δεν βρίσκουν τον χρόνο να ασχοληθούν με τα παιδιά τους. Επομένως έχουμε ελλείψεις στο οικογενειακό σύστημα, αναφορικά με μια σωστή παρακολούθηση και διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Δεύτερος παράγων είναι τα ΜΜΕ. Η βία είναι συστατικό της καθημερινής επικοινωνίας του κάθε παιδιού με τα ΜΜΕ. Τρίτος παράγων η κοινωνική διάσταση: η βία συνιστά πλέον συστατικό στοιχείο διατομικής επαφής. Επομένως έχουμε ένα πολυδιάστατο φαινόμενο γι’ αυτό και έχουμε μεγάλες δυσκολίες να το αντιμετωπίσουμε παιδαγωγικά, επειδή πρέπει να παρέμβουμε σε όλες τις διαστάσεις του.»

Να προσθέσουμε εδώ ότι ουδείς, πλην των δυο συντηρητικών κομμάτων, υποστηρίζει λήψη αυστηρότερων μέτρων. Ακόμη και στις στατιστικές ο μέσος πολίτης απαντά με το σύνθημα "περισσότεροι δάσκαλοι" και ζητά "καλύτερη συμπαράσταση της πολιτείας" ακόμη και στο επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης.