«Οι Γερμανοί πάνε στις εκλογές σαν υπνοβάτες»
14 Σεπτεμβρίου 2009
«Σαν υπνοβάτες πάνε οι Γερμανοί στις βουλευτικές τους εκλογές» γράφουν οι βρετανικοί The Times και επισημαίνουν:
«Αυτό ακριβώς είναι το στοιχείο που κάνει πολλούς να πιστεύουν πως η Μέρκελ θα είναι πάλι καγκελάριος. Η υπόθεση αυτή ωθεί όμως την Μέρκελ και το κόμμα της σε μια επικίνδυνη επανάπαυση. Επικίνδυνη διότι η Μέρκελ δεν διαθέτει νεύρο και χρώμα, ούτε έχει οράματα, αλλά ούτε και μπορεί να αξιοποιήσει την προεκλογική, πολεμική ρητορεία.
Παρ' όλα αυτά πριν από 4 χρόνια κατάφερε να νικήσει τον Σρέντερ. Θα τα καταφέρει και τώρα; Ή θα τα καταφέρει ο Σταϊνμάιερ; Μια νίκη Σταϊνμάιερ δεν είναι ρεαλιστική, διότι ούτε αυτός διαθέτει ρητορικό οίστρο μοιάζοντας σ' αυτό με την καγκελάριο: έχει ξύλινη και άχρωμη γλώσσα.»
«Η μονομαχία έμοιαζε μάλλον με συζήτηση στο κυβερνητικό συμβούλιο, παρά με προεκλογική μάχη», υποστηρίζει η ελβετική εφημερίδα Neue Zürcher Zeitung:
«Στην ουσία όμως κανείς δεν περίμενε να γίνει αληθινή μονομαχία, διότι έλειπαν οι βασικές προϋποθέσεις γι’ αυτό: πρώτον δεν ήταν διένεξη κυβέρνησης – αντιπολίτευσης, δεύτερον τόσο η κα Μέρκελ, όσο και ο κος Σταϊνμάιερ φημίζονται για την αυτοκυριαρχία τους και τρίτον, η λίστα με τα απαγορευμένα θέματα ήταν μεγάλη, επειδή συγκυβέρνησαν.»
«Νικητής ο Σταϊνμάιερ, διότι αυτός ήταν που είχε τα χαμηλότερα ποσοστά»
«Η μονομαχία ανάμεσα στην καγκελάριο και τον αντίπαλό της Σταϊνμάιερ δεν ήταν, αλλά ούτε και μπορούσε να είναι μονομαχία», υπογραμμίζει στο ίδιο πνεύμα η Die Welt του Βερολίνου: «Και αυτό γιατί πρώτον έχουν ξεπεραστεί οι ιδεολογικές αντιπαραθέσεις στη χώρα μας και δεύτερον οι δύο αντίπαλοι δεν μπορούσαν να είναι πιο αιχμηροί, επειδή τέσσερα χρόνια συναποφάσιζαν και μάλιστα άφησαν αμφότεροι τα ίχνη τους στον μεγάλο κυβερνητικό συνασπισμό.
Έτσι η μονομαχία δεν είχε καθόλου ένταση και νεύρο. Το αποτέλεσμα είναι ισόπαλο, αλλά για τον Σταϊνμάιερ είναι νίκη, και ας φαίνεται παράδοξο, διότι αυτός ήταν που είχε τα χαμηλότερα ποσοστά.»
«Ποιος νίκησε τελικά;» αναρωτιέται η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου και απαντά:
«Ο Σταϊνμάιερ ήταν ασφαλώς καλύτερος απ’ ότι περίμεναν οι οπαδοί του. Ήταν αιχμηρός ή μάλλον έδειξε ότι θα μπορούσε να είναι και αιχμηρός, δεν άσκησε καθόλου πολεμική κατά της αντιπάλου του, επέδειξε περισσότερο πολιτικό κύρος από αγωνιστικότητα και ήταν γενικά συμπαθητικός. Η καγκελάριος όμως φαινόταν σαν να αμυνόταν, κοιτούσε πάντα με δυσθυμία και δεν φαινόταν ευχαριστημένη.»
Τέλος η γερμανική έκδοση των Financial Times επικεντρώνεται στη θέση του Σταϊνμάιερ για το Αφγανιστάν: «Αυτό που έκανε ο υποψήφιος καγκελάριος των Σοσιαλδημοκρατών Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ είναι το σπάσιμο ενός ταμπού: δύο εβδομάδες πριν από τις βουλευτικές εκλογές, την ημέρα της τηλεοπτικής μονομαχίας των δύο υποψηφίων, ο Σταϊνμάιερ ξεκινάει μια συζήτηση για την απόσυρση των γερμανικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν. Η τακτική του Σταϊνμάιερ σπάει το τείχος της σιωπής και είναι μεν καλή για την πολιτική κουλτούρα, αλλά εφαρμόζεται στην πιο ακατάλληλη στιγμή.»
Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου
Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου