Οι διεθνείς βλέψεις του ελληνικού κρασιού

Ο Θάνος Καραθάνος είναι ένας από τους Έλληνες οινοπαραγωγούς που προσπαθεί να βγάλει το ελληνικό κρασί από τη δίνη της ανυποληψίας και αποτελεί τον κεντρικό ήρωα σχετικού ρεπορτάζ στο σημερινό τεύχος του περιοδικού Der Spiegel. Άφησε την Αθήνα για να επιστρέψει στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Καρδίτσα, και να αφιερωθεί στην καλλιέργεια του αμπελώνα του, διδάσκοντας παράλληλα ως οινολόγος στη σχολή Τεχνολογίας Τροφίμων του ΤΕΙ της Καρδίτσας. Ο επικεφαλής της Ένωσης Ελλήνων Οινολόγων παίρνει πρωτοβουλίες στο επίπεδο, όπου η ελληνική οικονομία νοσεί, στην παραγωγή.

Ο Θάνος Καραθάνος ζει από κοντά την κρίσιμη οικονομική και πολιτική συγκυρία στην Ελλάδα και αποφάσισε, όπως λέει, να μην περιμένει τίποτα από αυτό το κράτος. Στόχος του είναι να οργανώσει τη ζωή του κινητοποιώντας και τους συμπολίτες του να κάνουν το ίδιο.

Νέοι παραγωγοί αλλάζουν την εικόνα του ελληνικού κρασιού

Ο κ. Καραθάνος αποφάσισε να εκλάβει ως ενθάρρυνση τις περσινές εξαγγελίες του Γιώργου Παπανδρέου για μία πρωτοκλασάτη αγροτική βιομηχανία, καθώς και την πεποίθηση του Κάρολου Παπούλια ότι μία δυναμική αγροτική πολιτική θα αποτελούσε έναν ασφαλή δρόμο εξόδου της Ελλάδας από την κρίση, παρά το γεγονός ότι η παρούσα εικόνα της ελληνικής αγροτικής παραγωγής είναι μάλλον αποθαρρυντική, αποτελώντας μόλις το 3% του ΑΕΠ της χώρας.

Ο Θάνος Καραθάνος φιλοδοξεί με την παραγωγή του να αλλάξει την στερεοτυπική εικόνα του ελληνικού κρασιού στη Γερμανία. Οι περισσότεροι Γερμανοί ακούγοντας για ελληνικό κρασί φέρνουν στο μυαλό τους τη ρετσίνα. Για τη βελτίωση της εικόνας των ελληνικών κρασιών διεθνώς συμβάλλουν τελευταία παραγωγοί, όπως οι αδελφοί Λαζαρίδη, το κτήμα Χατζημιχάλη ή το κτήμα Σιγάλα στη Σαντορίνη. Εδώ και τρία χρόνια ο κ. Καραθάνος παράγει ετησίως περίπου 10.000 μπουκάλια του βιολογικής παραγωγής κρασιού του υπό την ονομασία «Χίλια Κλίματα».

Για την αναποτελεσματικότητα των αγροτικών επιδοτήσεων στην περιοχή της δυτικής Θεσσαλίας μπορούν να γίνουν μόνο υποθέσεις: έλλειψη επιχειρηματικού πνεύματος, υπερβολική γραφειοκρατία και κωλυσιεργία ή άλλες χρόνιες ελληνικές παθογένειες;

Η σημασία των εξαγωγών

Ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού Οινοπαραγωγών του Τυρνάβου Ευάγγελος Σίκαλος παραδέχεται ότι οι εξαγωγές είναι πολύ μικρές. Μόλις το 5% της παραγωγής διοχετεύεται στις διεθνείς αγορές, όπως π.χ. στην Αυστραλία και μία μικρή ποσότητα στη Γερμανία, κυρίως λευκό ημίγλυκο. Ο κ Σίκαλος τονίζει ότι η ελληνική οινοπαραγωγή χρειάζεται την παγκόσμια αγορά και σημειώνει ότι ο συνεταιρισμός του εκπροσωπήθηκε σε σχετική έκθεση στη Σανγκάη.

Το ενδεχόμενο επιστροφής στη δραχμή φαντάζει καταστροφικό για τον κ. Καραθάνο και τους συναδέλφους του, καθώς έτσι θα εκτοξευόταν το κόστος παραγωγής που εξαρτάται από εισαγωγές ξένων προϊόντων. Το ότι μια υποτιμημένη δραχμή θα προσείλκυε περισσότερους Γερμανούς στην Ελλάδα δεν είναι βέβαιο κατά την άποψή του, αλλά, όπως υπογραμμίζει αν είναι να γίνει κάτι τέτοιο πρέπει να γίνει γρήγορα.

Τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν προς το παρόν ότι οι Γερμανοί είναι διστακτικοί να ταξιδέψουν στην Ελλάδα. Τα στοιχεία δείχνουν επίσης ότι η Γερμανία είναι ο σημαντικότερος εμπορικός εταίρος της Ελλάδας μαζί με την Ιταλία. Οι Έλληνες πάντως εισάγουν προϊόντα διπλάσιας αξίας από αυτά που εξάγουν στη Γερμανία. Η ελπίδα όμως κρύβεται στα στοιχεία για το εξωτερικό εμπόριο που δημοσιεύθηκαν από το γερμανικό υπουργείο Αγροτικής Οικονομίας: οι Έλληνες εξήγαγαν το 2011 στη Γερμανία κρασί αξίας 26 εκατ. ευρώ, καταγράφοντας μία αύξηση 2,2 εκατ. συγκριτικά με το 2010.

Παρά την ύφεση της ελληνικής οικονομίας, το ποιοτικό κρασί κινείται ανοδικά και γεννά ελπίδες.

Spiegel / Άρης Καλτιριμτζής

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου