Οι εκδηλώσεις για τα 60 χρόνια από το τέλος του πολέμου στο Βερολίνο και στη Μόσχα
9 Μαΐου 2005Ο απόηχος από τις χθεσινές εκδηλώσεις στη Γερμανία για το τέλος του πολέμου και η σημερινή εκδήλωση στη Μόσχα για την νίκη της κατά του φασισμού είναι σήμερα τα κυρίαρχα θέματα στον γερμανικό τύπο.
Süddeutsche Zeitung: «Υπάρχει σήμερα επιτέλους γενική αποδοχή πως πρέπει να ερμηνεύουμε την 8η Μαΐου του 1945: πρόκειται για την ημέρα της απελευθέρωσης της Γερμανίας από το ναζιστικό καθεστώς και τον τερματισμό του πολέμου που προκάλεσε. Η πλειοψηφία όμως των Γερμανών που έζησαν τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες θεωρούσε την ημέρα αυτή ως ημέρα ήττας, ως ημέρας καταστροφής της προσωπικής της ζωής και της κρατικής οντότητας της Γερμανίας. Όμως ταυτόχρονα δεν μπορούσε κανείς να αποσιωπήσει ότι απελευθερώθηκαν από το καθεστώς της ναζιστικής τρομοκρατίας. Όσο περνούν τα χρόνια, τόσο ενισχύεται η πεποίθηση ότι μέσω αυτής της ήττας απελευθερώθηκε η Γερμανία.»
Frankfurter Rundschau: «Προβληματικός ήταν ο τρόπος που προσπάθησε να ρίξει τα ταμπού για τα θύματα του πολέμου ο πρόεδρος της δημοκρατίας Κέλερ. Προβληματικές και οι λέξεις που χρησιμοποίησε, καθώς ήδη στο παρελθόν έχουν στιγματιστεί και στενέψει. Εκτιμούμε πως είναι ανιστόρητο να υποστηρίζουμε σήμερα ότι μεταπολεμικά δεν συζητήθηκε καθόλου η εξαθλίωση του γερμανικού πληθυσμού, το χάσιμο των ανατολικών περιοχών, η προσφυγιά, οι βομβαρδισμένες πόλεις και η εκδίκηση των νικητών. Απλώς υποσκάφθηκε από την ταυτόχρονη αποσιώπηση, την απώθηση και βιαστική λήθη για το μέγεθος της ενοχής και για το ποιοί και πόσοι ήταν οι δράστες.»
Όσον αφορά τις σημερινές εκδηλώσεις στη Μόσχα σχολιάζεται κυρίως η πολιτική εκμετάλλευσή τους από τον Πούτιν.
Die Welt: «Μέχρι σήμερα στη Ρωσία δεν έγινε καμία κριτική αντιπαράθεση με το ιστορικό παρελθόν. Ο Πούτιν προσπαθεί να σχετικοποιήσει τα πάντα και να ταυτίσει ορισμένα φαινόμενα που απέχουν παρασσάγγας: τον εθνικοσοσιαλισμό με την σύγχρονη τρομοκρατία υπονοώντας με την τελευταία ασφαλώς την Τσετσενία. Έτσι επιδιώκει να αποπροσανατολίσει τον ρωσικό λαό από την ουσία των προβλημάτων του και να νομιμοποιήσει την πολιτική της Μόσχας που προάγει δήθεν το συλλογικό εθνικό αίσθημα. Στην ουσία όμως πρόκειται για μεγαλορωσικό εθνικισμό. Η λεγόμενη σταθερότητα που υπάρχει στη Ρωσία και την οποία πολλοί δυτικοί πολιτικοί συνεχώς επαινούν, δεν είναι παρά μια χίμαιρα που συγκαλύπτει έναν επιθετικό πυρήνα, ο οποίος προκαλεί ήδη ανασφάλεια στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της χώρας.»
Tageszeitung: «Ο Ρώσος πρόεδρος χρειάζεται τις σημερινές παράτες για να εφησυχάσει τους πολίτες. Ο αυτοκρατορικός εκσυγχρονισμός απέτυχε και μαζί του διακυβεύεται και το καθεστώς Πούτιν. Γι’ αυτό σήμερα θυμάται τις νίκες του ρωσικού λαού το 1945 σε πνεύμα ψευδοπατριωτισμού, με εθνικιστικά και νεοϊμπεριαλιστικά συνθήματα, θεωρίες συνωμοσίας και ενός πανταχού παρόντος κινδύνου εκ δυσμών. Κάτι μας θυμίζουν όλα αυτά.»
Frankfurter Rundschau: «Ο Πούτιν μετονόμασε την σημερινή ημέρα σε ημέρα απελευθέρωσης αντί ημέρα της ‘νίκης του μεγάλου πατριωτικού πολέμου’, όπως ονομαζόταν μέχρι πρότινος παρά την 15χρονη κατάρρευση του σοβιετικού καθεστώτος. Η παράλληλη διακήρυξη του πως η κατάρρευση της ΣΕ ήταν η μεγαλύτερη γεωπολιτική καταστροφή του αιώνα προδίδει τον εθνικιστικό χαρακτήρα της νέα ταυτότητας που επιδιώκει να προσδώσει ο Πούτιν στη Ρωσία.»