Οι εξοπλισμοί και οι εθνικοί εγωισμοί της Ε.Ε.

200 δισεκατομμύρια Eυρω διέθεσαν πέρυσι οι χώρες της Ε.Ε. για την προμήθεια αμυντικού υλικού, δηλαδή μαχητικών αεροσκαφών, ελικοπτέρων, τανκς κ.α. Βέβαια η κάθε χώρα λειτούργησε αυτοδύναμα και για λογαριασμό της σε σημείο που να αναρωτιέται κανείς πού είναι η πολυδιακηρυγμένη εσωτερική ευρωπαϊκή αγορά. Το αποτέλεσμα είναι να δημιουργηθούν πολλών ειδών οπλικά συστήματα στην Ευρώπη με αποτέλεσμα ο κλάδος των εξοπλισμών να μην μπορεί να ανταγωνιστεί τους αμερικανούς. Στις προθέσεις τώρα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι να δημιουργήσει ένα νομοθετικό πλαίσιο που να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής πολεμικής βιομηχανίας και να εμποδίζει την πολυδιάσπαση.

Η Γαλλία και το Ραφάλ

Στις 14 Ιουλίου κάθε χρόνο, ημέρα της γαλλικής εθνικής γιορτής, η grande nation παρουσιάζει με περισσή υπερηφάνεια τα όπλα της, που είναι κυρίως δικής της παραγωγής. Κι αυτό έχει μεγάλη σημασία για τους γάλλους. Για παράδειγμα, όταν στη δεκαετία του 80 γερμανοί, βρετανοί, ιταλοί και ισπανοί έκαναν προσπάθειες για τη κατασκευή του Γιουροφάιτερ, οι γάλλοι ήθελαν να τραβήξουν το δικό τους δρόμο κατασκευάζοντας το δικό τους μαχητικό. Παρουσίασαν λοιπόν το Ραφαλ, ως συνέχεια του Μιράζ. που όμως δεν μπόρεσαν να πουλήσουν σε καμιά χώρα του εξωτερικού. Το παράδειγμα είναι ενδεικτικό της τάσης που παρατηρείτα και σε άλλες χώρες της Ε.Ε. Ακόμη και για παραγγελίες μικρότερης αξίας και σημασίας, όπως είναι η προμήθεια στρατιωτικών μποτών, σπάνια συμπίπτουν οι προθέσεις ανάμεσα στην Ε.Ε. για συνεργασία, όπως προβλέπουν οι ευρωπαικές οδηγίες. Ο επίτροπος αρμόδιος για το εσωτερικό εμπόριο της Ε.Ε. Τσαρλι Μακ Κρεβυ είχε πει πρόσφατα τα εξής: «Μάλιστα ορισμένες χώρες μέλη προσπαθούν να παρακάμψουν την υποχρέωση προκήρυξης διαγωνισμών σε ολόκληρη την Ένωση για την προμήθεια ειδών όπως κάλτσες και εσώρουχα προβάλλοντας το επιχείρημα ότι πρόκειται για προϊόντα ευαίσθητα από πλευράς ασφάλειας».

Τέλος στους εθνικούς εγωισμούς

Τέτοια παραθυράκια θέλει να τα κλείσει η Κομισιόν. Ακόμη και για νέες παραγγελίες τεθωρακισμένων οι χώρες-μέλη θα πρέπει να προκηρύσσουν πανευρωπαϊκούς διαγωνισμούς. Επίσης θα επιδιωχθεί η απλούστευση του πολύπλοκου συστήματος εξαγωγών εξοπλιστικού υλικού εντός της Ε.Ε. , όπως δήλωσε ο επίτροπος Γκύντερ Φερχόιγκεν, αρμόδιος στον τομέα της βιομηχανίας. «Αν θέλει μια χώρα της Ε.Ε,. να προμηθεύσει με ανταλλακτικά λάστιχα για ένα στρατιωτικό όχημα μιαν άλλη χώρα της Ε.Ε., θα πρέπει να περάσει την ίδια διαδικασία έγκρισης σαν να ήθελε να πουλήσει κανόνια σε μιαν άλλη χώρα εκτός Ένωσης».

Αυτή η διαδικασία είναι ιδιαίτερα δαπανηρή. Υπολογίζεται σε ένα επιπλέον κόστος ύψους 300 εκατομ, Ευρώ σύμφωνα με υπολογισμούς της Κομισιόν. Είναι ένα από τα ισχυρά επιχειρήματα που θα χρησιμοποιήσει η Επιτροπή για να κάμψει το εθνικό πείσμα των κρατών-μελών και να τα ωθήσει να επιλέξουν τον δρόμο της συνεργασίας στον αμυντικό τομέα. Θα ήταν εξάλλου τουλάχιστον περίεργο να καταργούνται τα εθνικά σύνορα ανάμεσα στις χώρες-μέλη και παράλληλα να υψώνονται νέα σύνορα στον τομέα πώλησης πολεμικού υλικού.