«Οι Ολυμπιακοί δυνητικοί στόχοι τρομοκρατικών επιθέσεων»
5 Αυγούστου 2008
«Οι σχέσεις μεταξύ της μειοψηφίας των οκτώ εκατομμυρίων Ουιγούρων και της κινεζικής πλειοψηφίας στην επαρχία Ζινζιάνγκ είναι τον τελευταίο καιρό ιδιαίτερα οξυμένες» σημειώνει η ελβετική εφημερίδα Basler Zeitung για την επίθεση σε τελωνειακό σταθμό της παραπάνω επαρχίας και το θάνατο 16 Κινέζων αστυνομικών:
«Να θυμίσουμε ότι στις ουιγουρικές περιοχές κυριαρχούν οι Κινέζοι και όχι οι ντόπιοι τόσο στην οικονομική ζωή, όσο και στο εμπόριο, αλλά και στη διοίκηση.»
«Το Πεκίνο εν όψει των Ολυμπιακών ενίσχυσε τις στρατιωτικές του δυνάμεις στην περιοχή. Μετά την επίθεση μάλλον θα την ενισχύσει και άλλο.
Οι ελπίδες για χαρούμενους και ειρηνικούς αγώνες συρρικνώνονται.»
«Μεγάλα γεγονότα όπως οι Ολυμπιακοί αγώνες είναι τουλάχιστον από τους Ολυμπιακούς του Μονάχου το 1972 δυνητικοί στόχοι για τρομοκρατικές επιθέσεις» παρατηρεί η γερμανική εφημερίδα Tageszeitung:
«Από τότε δε που ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε απαιτεί την χρήση στρατιωτικών μονάδων και εντός της γερμανικής επικράτειας για λόγους ασφαλείας δεν μας είναι πια άγνωστη ούτε η προβληματική μιας πιθανής τρομοκρατικής επίθεσης, ούτε και η πολιτική της χειραγώγησή της.
Η διαφορά μεταξύ Κίνας και Γερμανίας είναι ότι στην Κίνα δεν πρόκειται να υποβάλλει ουδείς αγωγή για προσβολή των ανθρωπίνων και αστικών δικαιωμάτων.»
«Η κινεζική κυβέρνηση μιλάει για συνεργασία μεταξύ μουσουλμάνων Ουιγούρων και Αλ Κάιντα» υπογραμμίζει η ιταλική La Repubblica:
«Το συμπέρασμα αυτό βασίζεται στις συλλήψεις Ουιγούρων που πολεμούσαν μαζί με Ταλιμπάν από Αμερικανούς στρατιώτες στο Αφγανιστάν.
Η κλιμάκωση των τελευταίων μηνών δεν επιτρέπει καμία αμφιβολία: τόσο οι Ουιγούροι, όσο και άλλες ομάδες έχουν αποφασίσει να εκμεταλλευτούν οπωσδήποτε τη βιτρίνα των Ολυμπιακών Αγώνων με οποιοδήποτε τίμημα.»
Οι ολυμπιακές εγκαταστάσεις στην Αθήνα
Τέλος με τίτλο «Τι απέμεινε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες» η γερμανική Frankfurter Allgemeine Zeitung αφιερώνει ρεπορτάζ της στις αθλητικές εγκαταστάσεις των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας του 2004.
Η εφημερίδα αναφέρεται στο μπετόν που κάλυψε στην Καλλιθέα την πρόσβαση στη θάλασσα, στην πρωτοβουλία πολιτών που αγωνίζεται για την βελτίωση της κατάστασης, στην ελλειμματική χρήση πολλών εγκαταστάσεων, τη δυσαρέσκεια και την αδιαφορία πολλών Αθηναίων για τα ολυμπιακά κτίρια, στην έλλειψη πράσινου παρά τις υποσχέσεις και καταλήγει:
«Ο απολογισμός μετά από τέσσερα χρόνια προκαλεί ακόμη ανάμεικτα συναισθήματα: π.χ. οι ηλικιωμένοι είναι ικανοποιημένοι από τη βελτίωση των ατμοσφαιρικών ρύπων και το μετρό.
Από την άλλη η ελλειμματική χρήση των εγκαταστάσεων έχει καλές και κακές συνέπειες, κάτι που έχει όμως σχέση και με τη χαοτική διαδικασία οικοδόμησης, ανακαίνισης και άδειας στην Ελλάδα.
Έτσι συνέβη και με την αίθουσα τένις και γυμναστικής στο Γαλάτσι.
Ενώ είχε αποφασιστεί να γίνει εμπορικό κέντρο, τώρα διαμαρτύρονται οι καταστηματάρχες, διότι φοβούνται τον ανταγωνισμό και κωλυσιεργούν έτσι την όποια εξέλιξη.
Όμως οι εκμισθώσεις ορισμένων κτιρίων είναι επιτυχείς.
Μόνον έξι από τα σημαντικότερα συμβόλαια εκμισθώσεων απέφεραν στο κράτος γύρω στα1,5 δις ευρώ.
Τα μερίσματα συμβάλλουν εξάλλου χρόνο με το χρόνο στον κρατικό προϋπολογισμό.
Κάτι που ουδείς περίμενε πριν από μερικά χρόνια που πολλοί πίστευαν ότι η Ελλάδα θα πληρώνει επί γενιές για την πολυτέλεια των Ολυμπιακών.»