Οι πρώτες ύλες πολύτιμες σαν θησαυρός

«Τελευταία μόδα» στους γερμανικούς πολιτικούς κύκλους αποτελεί η επαναφορά της παλιάς συζήτησης σχετικά με τη εξεύρεση και διαχείριση των πλουτοπαραγωγικών πρώτων υλών. Το χριστιανοδημοκρατικό κόμμα (CDU) υπό την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ έχει πρόσφατα διοργανώσει τρεις συνόδους πάνω σε αυτό το θέμα κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για το μέλλον των γερμανικών αποθεμάτων.

Η ίδια η γερμανίδα καγκελάριος υπογράμμισε τη σημασία του ζητήματος δηλώνοντας πως πρέπει να αντιμετωπιστεί με γρήγορους και νηφάλιους ωστόσο χειρισμούς προκειμένου να καλυφθεί το κενό που τείνει να δημιουργηθεί σε σχέση με την πρόοδο που σημειώνουν στον τομέα αυτό πολλές άλλες χώρες.

Η Γερμανία στο "κυνήγι" πρώτων υλών

Ο πρώην υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας, Ράινερ Μπρούντερλε είχε δηλώσει στο παρελθόν απευθυνόμενες προς γερμανικούς παραγωγικούς κύκλους ότι δεν αποτελεί κυβερνητική υποχρέωση η διασφάλιση της εξεύρεσης πρώτων υλών για τη βαριά βιομηχανία. Σύμφωνα με τον πρώην υπουργό, οι ίδιες οι γερμανικές βιομηχανίες θα έπρεπε να μεριμνήσουν για την εξασφάλιση των απαιτούμενων πρώτων υλών.

Τα δεδομένα έχουν αλλάξει πλέον άρδην. Η Άνγκελα Μέρκελ έχει ήδη ξεκινήσει τη διαδικασία σύναψης εμπορικών συμφωνιών σχετικών με την εξασφάλιση πρώτων υλών από πολλές αναπτυσσόμενες χώρες. Η Γερμανία έχει ήδη υπογράψει συμφωνίες με το Καζακστάν και τη Μογγολία. Και η Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται να συμμερίζεται τις γερμανικές ανησυχίες. Αυτό τουλάχιστον καταμαρτυρεί η χάραξη νέας ευρωπαϊκής στρατηγικής σχετικής με την εξασφάλιση και διάθεση πρώτων υλών, υπογράφοντας εμπορικές συμφωνίες που αφορούν την εκμετάλλευση πλουτοπαραγωγικών πηγών στη Γροιλανδία ή το Ακρωτήρι Καλής Ελπίδας.

Στροφή στις διεθνείς αγορές

Φυσικά από τους γεωπολιτικούς συσχετισμούς που αφορούν την εκμετάλλευση των πρώτων υλών δεν θα μπορούσε να λείπει και η Κίνα. Παραδοσιακοί βιομηχανικοί κολοσσοί στρέφουν εκ νέου τα βλέμματα προς ανατολάς. Το βάρος των συνομιλιών για αυτού του είδους τις συμφωνίες πέφτει πλέον στη διαπραγμάτευση των τιμών αλλά και στα δικαιώματα εκμετάλλευσης των ορυχείων.Στη Γερμανία, μεγάλα ονόματα της βαριάς βιομηχανίας όπως η Thyssen, η ΒΑSF καθώς και μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες συνάπτουν «εμπορικές συμμαχίες» με σκοπό να ριχτούν και πάλι στο σκληρό παιχνίδι του παγκόσμιου ανταγωνισμού, με κύριο αντίπαλό τους αυτή τη φορά την Κίνα.

Η Κίνα δεν είναι βέβαια η μόνη δύναμη που κυριαρχεί στον παγκόσμιο χάρτη πλουτοπαραγωγικών πηγών, διασφαλίζοντας τη θέση της συνάπτοντας εμπορικές συμφωνίες με χώρες κυρίως της νοτιοανατολικής Ασίας, της Αφρικής αλλά και της Λατινικής Αμερικής. Τόσο η Ιαπωνία όσο και η Κορέα έχουν δημιουργήσει ήδη από τη δεκαετία του 1960 επικερδείς κρατικές επιχειρήσεις εκμετάλλευσης των πρώτων υλών τους. Από την άλλη πλευρά, η κεντρική Ευρώπη φαίνεται να έχει εξαντλήσει τις δυνατότητές της ως προς τη εξόρυξη πρώτων υλών. Ωστόσο η Γερμανία τουλάχιστον δεν το βάζει κάτω, έχοντας ξεκινήσει ήδη έρευνες στην περιοχή της Λειψίας με σκοπό την εξόρυξη βαρέων μετάλλων σε μια από τις ελάχιστες ανεκμετάλλευτες πηγές πρώτων υλών στην κεντρική Ευρώπη.

MatthiasBölinger / Δήμητρα Κυρανούδη

Υπεύθ. σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης