« Οι φίλοι του Μακ Κέιν δεν πιστεύουν στη νίκη του»
20 Οκτωβρίου 2008
«Οι φραστικές εκτροπές του Μακ Κέιν στοχεύουν στις ‘αναποφάσιστες’ πολιτείες, οι οποίες σύμφωνα τουλάχιστον με τις δημοσκοπήσεις κλείνουν αυτή τη φορά προς τους Δημοκρατικούς» γράφει η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung:
«Ο Μακ Κέιν τραβάει δυναμικά κουπί, αλλά δίνει την εντύπωση ότι είναι κατευθυνόμενος.»
«Η δήλωση υποστήριξης του Κόλιν Πάουελ προς τον Ομπάμα είναι σκληρό χτύπημα για τον Μακ Κέιν» σημειώνει η ολλανδική εφημερίδα Trouw:
«Ασφαλώς ο Πάουελ έχει χάσει σε κύρος από τον πόλεμο κατά του Ιράκ, αλλά η γνώμη μου απολαμβάνει σεβασμού και εισακούεεται σε πολλούς κύκλους των Ρεπουμπλικανών.
Για τον Ομπάμα η δημόσια υποστήριξη του Πάουελ είναι ιδιαίτερα σημαντική, διότι τον στηρίζει κάποιος πρώην υπουργός Εξωτερικών, ο οποίος δεν φαίνεται να συμμερίζεται την άποψη πως επειδή ο Ομπάμα δεν διαθέτει εμπειρία στην εξωτερική πολιτική δεν πρέπει να ψηφιστεί.
Προφανώς οι κομματικοί φίλοι του Μακ Κέιν δεν φαίνεται να πιστεύουν στη νίκη του υποψηφίου τους.
Όλο και περισσότεροι του γυρίζουν την πλάτη.»
«Ο Πάουελ έχει τιμηθεί με 21 παράσημα και διακρίσεις, έχει να επιδείξει μια άμεμπτη ιδιωτική ζωή, αλλά δεν είναι ούτε ειρηνιστής, ούτε πολιτικός που αναμειγνύεται ενεργά» επισημαίνει η ιταλική εφημερίδα La Repubblica:
«Επομένως θέλησε να επισημάνει στους ψηφοφόρους ότι ο πραγματικός κίνδυνος δεν προέρχεται από τον νεαρό γερουσιαστή του Ιλινόις, αλλά από τον μπερδεμένο γερουσιαστή της Αριζόνα με την βρώμικη προεκλογική του καμπάνια.»
Καιρός για μείωση της φορολογίας;
«Μετά τα πακέτα σωτηρίας τι κάνουμε;» διερωτάται η βρετανική εφημερίδα Daily Telegraph:
«Εάν υπάρχει ρευστό πρέπει τώρα να επιστραφεί στους πολίτες με τη μορφή της μείωσης των φόρων.
Οι κυβερνήσεις μπορούν ενδεχομένως να διαχειρίζονται τράπεζες, αλλά δεν είναι εις θέσιν να αναζωογονήσουν την ζήτηση.
Η καλύτερη δυνατότητα να διοχετεύσουμε ρευστό στο σύστημα, είναι να σταματήσει το κράτος να παρακρατά τόσο υψηλό μερίδιο των δεδουλευμένων των πολιτών.»
«Η Deutsche Bank δια στόματος Άκερμαν δήλωσε ότι δεν χρειάζεται το κρατικό πακέτο σωτηρίας, θα τα βγάλει πέρα μόνη της» παρατηρεί η Frankfurter Rundschau:
«Ακούγεται σοβαρό και υπεράνω υποψίας.
Είναι όμως μόνον μεγάλα λόγια.
Ο Γιόζεφ Άκερμαν βάζει προσκόμματα στην πολιτική της κυβέρνησης, διότι ούτε λίγο ούτε πολύ θέλει να περάσει το μήνυμα: όποιος αποδεχθεί τώρα την προστατευτική ομπρέλα του κράτους, δείχνει αδυναμία, βρίσκεται σε άσχημη κατάσταση, ενώ η Deutsche Bank δεν βρίσκεται σε αυτή τη θέση.
Η ικανότητα να ξεπεράσει κάποια τράπεζα την κρίση χωρίς τη βοήθεια της Μέρκελ και του Στάινμπρουκ γίνεται έτσι ζήτημα κύρους και φερεγγυότητας για τις τράπεζες.
Η στρατηγική αυτή όμως μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην εθνική οικονομία, διότι είναι δεδομένο πια ότι στο άμεσο μέλλον οι τράπεζες δεν θα κατορθώσουν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους και να τροφοδοτήσουν την οικονομία με δάνεια.
Από τον Άκερμαν, έναν μεγαλομάνατζερ, θα περίμενε κανείς πιο υπεύθυνη στάση».