1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

«Οι χαμένοι θησαυροί της Αιγύπτου» - Παγκόσμια πρώτη στο Βερολίνο

12 Μαΐου 2006

Εκπληκτικά ευρήματα που ανασύρθηκαν από τη θάλασσα της Αλεξάνδρειας

https://p.dw.com/p/AvnK

Λίγα μόνο μέτρα μπορεί να δει κανείς μακριά, παρά τις ισχυρές δεσμίδες φωτός που πέφτουν πάνω στις τεράστιες πέτρες. To νερό είναι αρκετά θολό, παρόλα αυτά οι αρχαιολόγοι-δύτες δεν πιστεύουν στα μάτια τους. Κοντά στις ακτές της Αλεξάνδρειας ανασύρουν το κεφάλι ενός κούρου ύψους πέντε μέτρων, κατά πάσα πιθανότητα τμήμα ενός τέμπλου της βυθισμένης πόλης του Ηρακλείου.

«Με την πόλη Ηράκλειο ανακαλύψαμε ένα είδος μοντέρνας Ατλαντίδος. Αν αναλογιστεί κανείς ότι ο Ηρόδοτος περιέγραφε αυτή την πόλη, την είχε επισκεφθεί και μίλησε με τους κατοίκους της τότε έχει κάτι από την Ατλαντίδα, δηλώνει ο Φρανκ Γκόντιο, ένας από τους αρχαιολόγους που παίρνουν μέρος στις έρευνες.»

Τα ευρήματα είναι εντυπωσιακά, ανάμεσα τους ο παλαιότερος πέτρινος αστρολογικός χάρτης, ένας πίνακας νομοθετημάτων ύψους 6 μέτρων από ροζ γρανίτη, χρυσά νομίσματα, μπρούτζινα αγάλματα. Οι επιστήμονες έχουν μείνει άφωνοι και ο διευθυντής του μουσείου Martin Gropius στο Βερολίνο, Γκερεόν Σίβερνιχ δεν μπορεί να κρύψει τη χαρά του και την υπερηφάνεια του για την παγκόσμια πρώτη:

«Είμαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος, και ελπίζω όλοι οι Βερολινέζοι και όλοι οι επισκέπτες να χαίρονται μαζί μας. Εδώ και εβδομάδες δεν μπορώ πια να κοιμηθώ και χαίρομαι ιδιαίτερα που ο Αιγύπτιος πρόεδρος ήρθε μόνο για αυτό το λόγο στο Βερολίνο για να εγκαινιάσει την έκθεση μαζί με τον δικό μας πρόεδρο Κέλερ. Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Αίγυπτο που δήλωσε πως το Βερολίνο είναι ο σωστός τόπος για να παρουσιαστεί η έκθεση.»

Ο Γκερεόν Σίβερνιχ συγκρίνει αυτή την ανακάλυψη με την ανακάλυψη της Πομπηίας. Σε αυτή την περίπτωση το αλάτι της θάλασσας έπαιξε το ρόλο που έπαιξε η λάβα στην Πομπηία και διατηρήθηκαν σε τόσο καλή κατάσταση τα ευρήματα. Τα καταπληκτικά όμως αυτά τεράστια ευρήματα προκάλεσαν και σοβαρούς πονοκεφάλους στο βερολινέζικο μουσείο:

«Μια φορά έπρεπε να τα μεταφέρουμε με Airbus Beluga διότι δεν χωρούσαν πουθενά αλλού. Όσο για το μουσείο έχει μεγάλες πόρτες και παράθυρα, αλλά όχι τόσο μεγάλα ώστε να χωράνε να περάσουν άνετα τα εκθέματα. Για αυτό όπως καταλαβαίνετε ήταν θέμα εκατοστών. Εκτός αυτού τα αγάλματα είναι πάρα πολύ βαριά και έπρεπε να λύσουμε προβλήματα στατικής για το εάν μπορεί ο όροφος που είχε προβλεφθεί να τα αντέξει και όχι ένας όροφος πιο κάτω.»