Ο Άκερμαν ήθελε να βοηθήσει την Ελλάδα, το Βερολίνο μπλόκαρε

«Ο Άκερμαν ήθελε να σώσει την Ελλάδα», γράφει η εβδομαδιαία εφημερίδα Die Zeit (Ντι Τσάιτ). «Τη δημοσιονομική εξυγίανση θα ακολουθούσε βοήθεια δισεκατομμυρίων: Σύμφωνα με πληροφορίες της ZEIT, η Deutsche Bank σχεδίαζε πακέτο διάσωσης για την Αθήνα. Το Βερολίνο όμως μπλόκαρε το σχέδιο»

Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας, η γερμανική Deutsche Bank είχε μεγαλύτερη ανάμειξη στη διάσωση της Ελλάδας από ό,τι πιστεύεται μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με εμπιστευτικό έγγραφο το οποίο επικαλείται «κλιμάκιο της τράπεζας με επικεφαλής τον ειδικό σε θέματα απόδοσης επενδύσεων Μικέλε Φασιόλα συναντήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2010 με τον Έλληνα υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου, προκειμένου να διερευνήσει πιθανές λύσεις στα δημοσιονομικά προβλήματα της χώρας. Σύμφωνα με μνημόνιο το οποίο συνέταξε ο Φασιόλα, η Deutsche Bank πρότεινε να λάβει για την Ελλάδα από τις χρηματαγορές 10 έως 20 δισεκατομμύρια ευρώ.

Έγινε συζήτηση με δύο μεγαλοεπενδυτές, οι οποίοι δήλωσαν πρόθυμοι να διαθέσουν πέντε έως οκτώ δισ. ευρώ. Σύμφωνα με το σχέδιο, η γερμανική κρατική τράπεζα επενδύσεων KfW και η γαλλική CDC θα συνέβαλαν η καθεμία με πέντε δισ. ευρώ.

Σε αντάλλαγμα η Deutsche Bank ζητούσε από την Ελλάδα να εξυγιάνει τα δημοσιονομικά της. (…) Η Deutsche Bank – έγραφε η επιστολή – είχε συστήσει μάλιστα μια διεπιστημονική ομάδα για τους Έλληνες, η οποία ήταν έτοιμη «να δράσει άμεσα και συγκεκριμένα». Επίσης ότι οι τραπεζίτες της Φραγκφούρτης δεν είχαν μεν στην κατοχή τους ελληνικά ομόλογα, θα κέρδιζαν δε μόνο από τα σχετικά τέλη.

Στις 26 Φεβρουαρίου 2010 ο Γιόζεφ Άκερμαν παρουσίασε το σχέδιο στον σύμβουλο επί οικονομικών θεμάτων της Μέρκελ Jens Weidmann, ωστόσο αυτός το απέρριψε, επειδή κατά την άποψή του παραβίαζε τις ευρωπαϊκές συνθήκες. Μόνον όταν η κρίση επιδεινώθηκε και μπήκε το ΔΝΤ στο παιχνίδι, η γερμανική κυβέρνηση φάνηκε πρόθυμη να σώσει την Ελλάδα – ωστόσο και πάλι χωρίς τις τράπεζες.

«Στην Ελλάδα είμαστε σαν τα μικρά παιδιά»

Σε μακροσκελές άρθρο με τίτλο «Ελλάδα: Λάθη στο σύστημα» η εφημερίδα Der Tagesspiegel (Ντερ Τάγκεσσπίγκελ) περιγράφει μέσα από τα μάτια πολιτών της Αθήνας την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Ελλάδα μεσούσης της οικονομικής κρίσης και πώς «λειτουργεί το σύστημα».

«(…) Όλα θα αλλάξουν τώρα, υπόσχεται ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. Με την κρίση θα αλλάξει και η νοοτροπία. Οι εφημερίδες δημοσιεύουν τα ονόματα φοροφυγάδων. Η υπηρεσία δίωξης οικονομικού εγκλήματος προχωρά στη σύσταση ειδικής ομάδας που, όπως λέγεται, θα κινείται όπως η αντιτρομοκρατική. Την ίδια ώρα επιμηκύνεται ο χρόνος παραγραφής αδικημάτων για βουλευτές προκειμένου να μπορούν να αντιμετωπιστούν ατασθαλίες του παρελθόντος. Πρόσφατα παραιτήθηκε η υφυπουργός Τουρισμού λόγω φοροδιαφυγής του συζύγου. Και εδώ και μερικούς μήνες οι πολίτες μαζεύουν αποδείξεις. Δεν σημαίνουν τίποτε όλα αυτά;» διερωτάται ο συντάκτης Αντρέας Σέφερ;

Στα πολλά κακώς κείμενα στην Ελλάδα υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις, υπογραμμίζει ο αρθρογράφος. «Όπως μια διευθύντρια σχολείου που διοργανώνει δωρεάν μαθήματα για μετανάστες ή ο Θάνος Σαμαρτζής, υποψήφιος διδάκτορας φιλοσοφίας του πανεπιστημίου της Σορβόννης, μόλις 28 ετών, ο οποίος μεταξύ άλλων έγραφε κριτικές βιβλίων στην ‘Καθημερινή’. «Οι κριτικές του έκαναν αίσθηση και έτσι άρχισε να γράφει τις ομιλίες υπουργού της προηγούμενης κυβέρνησης. Εδώ και 3 χρόνια εκδίδει σειρά φιλοσοφικών βιβλίων.

Ο νεαρός λέει προς την εφημερίδα: «Εμείς οι Έλληνες είμαστε σαν τα παιδιά. Όλο ζητούσαμε. Τώρα καταλάβαμε ότι το κράτος δεν είναι καλός μπαμπάς, ότι όλα ήταν δανεικά. Αναγνωρίζουμε ότι το κράτος είναι ένα τέρας, το οποίο δημιουργήσαμε εμείς. Το τέρας καταστρέφεται και καταλαβαίνουμε ότι εμείς oι ίδιοι είμαστε το κράτος». Χαμογελάει. «Επιτέλους μπορούμε να μεγαλώσουμε», λέει. Παίρνει την απόδειξη, «πέντε ευρώ για μια μπύρα». Κοιτάζει γύρω του, δεξιά καφετέρια, αριστερά επίσης, και τα δυο μαγαζιά έχουν πολύ κόσμο. Ο Θάνος κουνάει το χέρι του σαν να λέει «Βλέπεις, στην πραγματικότητα το πρόβλημα δεν είναι τα λεφτά».

Κώστας Συμεωνίδης

Υπεύθ. σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος