«Ο Γιούνκερ δεν θέλει να διαχειρισθεί την ΕΕ»

Στη νέα Κομισιόν υπό τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ και τις διαφορές της με το παρελθόν αναφέρεται σήμερα ο ευρωπαϊκός τύπος, με την Süddeutsche Zeitung του Μονάχου να επισημαίνει: «Οι ακροάσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταδεικνύουν τις νέες συνθήκες που επικρατούν πλέον στις Βρυξέλλες. Καθίσταται πλέον πιο σαφές το τι θα πρέπει να αναμένει κανείς από τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, ο οποίος εμφανίζεται ως ένας πολιτικός πρόεδρος της Κομισιόν. Η Επιτροπή του Γιούνκερ συνιστά καινοτομία στην ιστορία της ΕΕ, καθώς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επέβαλε την άμεση συνάρτηση των ευρωεκλογών με την ανάδειξη της Κομισιόν. Ο Γιούνκερ αντιμετωπίζει λιγότερο ως εργοδότες του τις εθνικές κυβερνήσεις και περισσότερο τους ευρωβουλευτές. Από αυτούς αντλεί νομιμοποίηση και ισχύ. Ο Γιούνκερ δεν θέλει να διαχειρισθεί την ΕΕ, αλλά να την κυβερνήσει», καταλήγει η Süddeutsche Zeitung.

«Όποιος ελέγχει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν έχει να φοβάται τίποτε»

Για το ίδιο θέμα η γαλλική Le Monde προσθέτει: «Οι οικονομικές δυσκολίες της Ευρώπης θα μπορούσαν πολύ σύντομα να επηρεάσουν την ανάληψη των καθηκόντων του πρώην προέδρου του Eurogroup. Η διαμάχη μεταξύ Παρισιού και Βρυξελλών, μεταξύ του Φρανσουά Ολάντ και της Άγκελα Μέρκελ για το σχέδιο προϋπολογισμού της Γαλλίας καταδεικνύουν την καταστροφική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η γαλλογερμανική ατμομηχανή. Πέραν όλων αυτών, ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ θα πρέπει να σταθεροποιήσει την Νομισματική Ένωση, η οποία κλονίζεται από την κρίση δημοσίου χρέους και απειλείται από την οικονομική στασιμότητα. Ο Γιούνκερ είναι αντιμέτωπος με μεγάλες προκλήσεις», αποφαίνεται η Le Monde.

Τέλος, η γερμανική Die Welt εκτιμά ότι «το σημαντικότερο δίδαγμα για τους μελλοντικούς επιτρόπους είναι ότι όποιος ελέγχει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν έχει να φοβάται τίποτε. Εκπρόσωποι των δύο μεγάλων κοινοβουλευτικών ομάδων (σ.σ. ΕΛΚ και Σοσιαλδημοκράτες) που μεγαλόστομα επικαλούνταν την κατάρρευση της Εσπερίας σε περίπτωση που ο συντηρητικός Ισπανός Κανιέτε αναλάμβανε το χαρτοφυλάκιο της Κλιματικής Πολιτικής και ο γάλλος Μοσκοβισί αυτό των Οικονομικών, τελικά τους ψήφισαν ακριβώς με αυτά τα χαρτοφυλάκια. Πρόκειται για ένα παζάρι, τόσο αναμενόμενο. Θα ήταν προς το συμφέρον της αξιοπιστίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εάν στο προοίμιο της εκλογής των επιτρόπων, οι τόνοι δεν ήταν τόσο σκληροί», εκτιμά η γερμανική συντηρητική εφημερίδα.

«Το σπιράλ της βίας θα συνεχίσει να γυρνά και θα μας ακουμπά περισσότερο»

«Η Κομπάνι δεν είναι πιθανότατα κάποιος στρατηγικά σημαντικό στόχος, αλλά συνιστά ένα τεστ για το πώς αντιμετωπίζουμε τους Κούρδους», παρατηρεί η Frankfurter Rundschau και εξηγεί: «Η Γερμανία έχει αποδεχθεί τους ιρακινούς Κούρδους ως εταίρους, τους προμηθεύει όπλα και τους εκπαιδεύει στρατιωτικά. Η στάση έναντι των Κούρδων της Συρίας δεν είναι ίδια, καθώς κάτι τέτοιο θα απαιτούσε σαφή τοποθέτηση έναντι κι άλλων ζητημάτων, τα οποία σιγοβράζουν στην περιοχή και για τα οποία δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις. Εάν όμως αποτύχουμε στο τεστ της Κομπάνι, θα αποτύχει και η πολιτική μας για την αντιμετώπιση της τρομοκρατικής οργάνωση του „Ισλαμικού Κράτους“. Το σπιράλ της βίας θα συνεχίσει να γυρνά και θα μας ακουμπά όλο και περισσότερο», εκτιμά η γερμανική εφημερίδα.

Διαφορετικά αντιμετωπίζει το θέμα η ολλανδική de Volkskrant που παρατηρεί: «Η οργή των Κούρδων στην Τουρκία εντείνεται. Απαιτούν από την Άγκυρα, εφόσον η ίδια δεν κάνει τίποτε για να αποτρέψει μια σφαγή στην Κομπάνι, να επιτρέψει στους κούρδους μαχητές να περάσουν τα σύνορα με τη Συρία προκειμένου να ενισχύσουν τους αδελφούς τους στην πολιορκούμενη πόλη. Ωστόσο η Άγκυρα είναι αντιμέτωπη με ένα δίλημμα: Τον αγώνα ενάντια στους τρομοκράτες του “Ισλαμικού Κράτους“ διεξάγει στη Συρία το συροκουρδικό κίνημα PYD, που είναι σύμμαχος του τουρκοκουρδικού ΡΚΚ, με το οποίο βρίσκεται σε σύγκρουση εδώ και δεκαετίες η Τουρκία. Η Άγκυρα φοβάται ότι ενδεχόμενη επέμβασή της κατά του „Ισλαμικού Κράτους“, χωρίς προηγουμένως να έχει δημιουργηθεί μια ουδέτερη ζώνη υπό τουρκικόή διεθνή έλεγχο, θα ενισχύσει το ριζοσπαστικό τμήμα των Κούρδων και την αξίωσή τους για ένα ανεξάρτητο κράτος», καταλήγει η ολλανδική εφημερίδα.

Σταμάτης Ασημένιος