Ο Ερντογάν έχασε την αίσθηση του πολιτικά εφικτού;

«Ο Αμπάς απειλεί την κυβέρνηση της Χαμάς με διάλυση σε περίπτωση που λάβουν ακραίες αποφάσεις» γράφει σήμερα η Süddeutsche Zeitung: «Μία ημέρα πριν τις εκλογές στο Ισραήλ ο πρόεδρος των Παλαιστινίων Μαχμούτ Αμπάς δήλωσε με γράμμα του ότι θα παρακολουθεί την κυβέρνηση και κυρίως τις πολιτικές της αποφάσεις όσον αφορά την συνταγματική τους συμβατότητα και ότι θα προστατεύσει τα εθνικά συμφέροντα των Παλαιστινίων. Ταυτόχρονα χθες ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός του Ισραήλ Έχουντ Ολμερτ σε σύνεντευξή του είπε ότι είναι αποφασισμένος να καθορίσει τα σύνορα του Ισραήλ με την συμπαράσταση των ΗΠΑ και της ΕΕ, αλλά χωρίς προσυνεννόηση με τους Παλαιστινίους. Σκληρύνονται τα μέτωπα ή ες αύριον τα σπουδαία, μετά τις αυριανές εκλογές;»

«Ο Ερντογάν θέλει, αντί να διορίσει πρόεδρο της Κεντρικής Τράπεζας της Τουρκίας έναν αναγνωρισμένο τεχνοκράτη, να επιβάλλει οπωσδήποτε έναν δικό του άνθρωπο, τον Αντνάν Μπουγιουκντενίζ, έναν άνθρωπο που προέρχεται από το λεγόμενο ‘πράσινο κεφάλαιο’, δηλαδή το ισλαμιστικό κεφάλαιο της Τουρκίας. Σ’ αυτό αντέδρασαν ασφαλώς οι μεγαλοβιομήχανοι και το κεμαλικό κατεστημένο με επικεφαλής τον πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας Σεζέρ. Ο πρόεδρος Σεζέρ άσκησε βέτο στον διορισμό λέγοντας ότι το συγκεκριμένο πρόσωπο δεν εγγυάται στους ξένους επενδυτές κεφαλαίων ότι η Τουρκία θα συνεχίσει την ίδια χρηματοπιστωτική πολιτική. Αν και το βέτο ήταν αναμενόμενο ο Ερντογάν διακινδύνευσε μια κρίση στην τουρκική οικονομία. Φαίνεται ότι ο Τούρκος πρωθυπουργός έχει χάσει την αίσθηση του πολιτικά εφικτού. Διότι έτσι συμπεριφέρθηκε και στην περίπτωση της δίκης του συγγραφέα Ορχάν Παμούκ και διακινδύνευσε την φήμη του μεταρρυθμιστή και στην ΕΕ, το ίδιο έκανε και με τον υπουργό Οικονομικών της κυβέρνησής του που κατηγορήθηκε για διαφθορά και τον κάλυψε. Μάλλον άρχισε και η κυβέρνηση Ερντογάν να ακολουθεί τα γνωστά βήματα των προκατόχων της: άρχισε να εξυπηρετεί την κομματική της πελατεία.»

Τέλος πολλές εφημερίδες σήμερα σχολίασαν την νίκη του πάλαι ποτέ αντιπάλου του Ουκρανού προέδρου Γιουτσσένκο, Βίκτορ Γιανούκοβιτς. Παραθέτουμε σχόλιο του πρώην Τσέχου προέδρου Βάκλαβ Χάβελ στην γερμανική Die Welt: «Μετά την επαναστατική ευφορία έρχεται πάντα η απογοήτευση. Συνέπειές της είναι η νίκη του Γιανούκοβιτς. Την απογοήτευση αυτή στην Ουκρανία ερμηνεύουν πολλοί ως απόρροια της πολιτικής της Μόσχας έναντι της Ουκρανίας μετά την ‘πορτοκαλί επανάσταση’. Πρέπει η διεθνής κοινότητα να ξεκαθαρίσει στην Ρωσία πως παρά την νοσταλγία προς την πάλαι ποτέ σοβιετική ισχύ της τα σημερινά της σύνορα είναι δεδομένα και δεν τίθεται ζήτημα αλλαγής τους. Από την άλλη πλευρά δεν πρέπει να δαιμονοποιείται ο Πούτιν και η πολιτική του, διότι ναι μπορεί να πουλάει φθηνό πετρέλαιο στους ημέτερους, δηλαδή στον Λευκορώσο Λουκασένκο, αλλά στους άλλους, στους Ουκρανούς, στην κανονική τιμή, αλλά πρώτον δεν είναι εις θέσιν να κάνει τίποτε παραπάνω, και δεύτερον δεν αρκεί αυτή η πολιτική για σοβαρές αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις. Τελικά η Ουκρανία και οι Ουκρανοί πρέπει να αποφασίσουν μόνοι τους τι θέλουν: θέλουν την ένταξη στην Ευρώπη και το ΝΑΤΟ ή κάτι άλλο;»