Ο ηλεκτρονικός Γουτεμβέργιος στη Φραγκφούρτη

Ειδικό κέντρο βάρους λοιπόν στη 60ή αυτή κατά σειρά έκθεση το ηλεκτρονικό βιβλίο. Είχε ξαναγίνει κάτι παρόμοιο πριν από μια δεκαετία, αλλά τότε τα πράγματα ήταν πολύ πρόωρα, ο νεωτερισμός ξεφούσκωσε, στα τέλη της δεκαετίας του ενενήντα, κι αυτό που έμεινε ήταν η δυνατότητα να διαβάσει κανείς στην οθόνη του υπολογιστή του ένα βιβλίο. Τότε οι αναγνωστικές συσκευές ήταν βαριές κι ασήκωτες και χοντροκομμένες και δύσχρηστες κι έμεναν στη μέση από μπαταρία. Δέκα χρόνια μετά η προσφορά είναι διαφορετική, όπως αποδεικνύουν στη Φραγκφούρτη οι κομψές και εύχρηστες συσκευές, η Reader της Σόνι και η Kindle της Άμαζον, η πρώτη μάλιστα αναμένεται να κυκλοφορήσει στην ευρωπαϊκή αγορά σε λίγους μήνες. Έχουν μια πεντακάθαρη οθόνη, παρελθόν απώτατο η θολή εικόνα της δεκαετίας του ενενήντα, τώρα η ηλεκτρονική μελάνη κάνει θαύματα και δεν επηρεάζεται από αντίξοες καιρικές συνθήκες.

Με τη συσκευούλα υπό μάλης…

Τώρα πλέον το ηλεκτρονική βιβλίο βγαίνει από την αιχμαλωσία του υπολογιστή και πάει παντού. Με τη συσκευούλα μου ξαπλώνω στο κρεβάτι και διαβάζω ό, τι θέλω μέχρι να με πάρει ο ύπνος. Με τη συσκευούλα μου πάω παραλία και εντρυφώ σε ό, τι θέλω, από Γουσταύο Φλωμπέρ μέχρι Μάρα Μεϊμαρίδη. Αυτό το «ό, τι θέλω» είναι το μεγάλο πλεονέκτημα των ηλεκτρονικών συσκευών, κάθε μια μπορεί να αποθηκεύσει εκατοντάδες βιβλία. Βέβαια κάθε μια κοστίζει αυτή τη στιγμή μέχρι και 500 ευρώ, αλλά αύριο που θα κοστίζει εκατό, θα είναι όντως μια πρόκληση. Και για την παραλία, και για την κρεβατοκάμαρα, και για το πανεπιστήμιο, όπου αντί ο φοιτητής να ψάχνει θέση να κάτσει στη βιβλιοθήκη και τελικά να μη βρίσκει το βιβλίο που χρειάζεται, γιατί το έχει δανειστεί άλλος, γιατί όλοι διαβάζουν την τελευταία στιγμή ενόψει των εξετάσεων, ο φοιτητής λοιπόν, ακόμα και εκατό χιλιάδες φοιτητές ταυτόχρονα, θα το διαβάζουν παράλληλα στην ηλεκτρονική του μορφή.

…κι ας μη μυρίζει χαρτίλα

Ο νεοπαγής κλάδος του ηλεκτρονικού βιβλίου μας ψιθυρίζει και άλλα στοιχεία εδώ στη Φραγκφούρτη: ότι μέσα στην επόμενη πενταετία το ebook θα καλύπτει το 5 έως 15% του συνολικού τζίρου του βιβλίου, ότι η τιμή του ενός θα είναι 20 έως 30% χαμηλότερη από την τιμή ενός κλασσικού δεμένου βιβλίου και … και …Και πώς ο κλάδος θα αντιμετωπίσει τις πειρατικές ηλεκτρονικές κόπιες, κάτι σαν τις πειρατικές μουσικές κόπιες; Μα, απλούστατα, με ένα αδιάβλητο ηλεκτρονικό υδατόσημο, λένε οι ευφάνταστοι. Έχουμε μπει για καλά στον 21ο αιώνα και το να αρχίσουμε να μεμψιμοιρούμε επειδή το ηλεκτρονικό βιβλίο δεν θα έχει την ωραία μυρωδιά του χαρτιού και δεν θα έχει τα ωραία πιασίματα του παχουλού κλασικού βιβλίου και τα λοιπά δεν βοηθά. Καλό είναι να περιμένουμε σαν έτοιμοι από καιρό τον ηλεκτρονικό Γουτεμβέργιο που σύντομα θα χτυπήσει την πόρτα μας.