Ο θάνατος του Μιλόσεβιτς ήρθε σε ακατάλληλη εποχή
13 Μαρτίου 2006«Ο θάνατος του δικτάτορα ήρθε σε ακατάλληλη εποχή» γράφει η Süddeutsche Zeitung για το θάνατο του πρώην προέδρου της Γιουγκοσλαβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς. «Η καταδικαστική απόφαση του δικαστηρίου της Χάγης αναμενόταν να δώσει ικανοποίηση στα θύματα και ένα συμβολικό μήνυμα προς τη Σερβία για την επεξεργασία των τραυμάτων του παρελθόντος. Ο θάνατος του Μιλόσεβιτς στο κελί κλονίζει τώρα αυτή την διαδικασία και προσφέρει υλικό για μύθους, δημιουργώντας έναν μάρτυρα.»
«Το δικαστήριο της Χάγης είχε προβλήματα να συλλέξει αποδεικτικά στοιχεία για την άμεση σχέση του Μιλόσεβιτς με τα εγκλήματα στην Κροατία, στη Βοσνία και το Κοσσυφοπέδιο. Ο θάνατός του συσκοτίζει τώρα ακόμη περισσότερο τα πράγματα και εμποδίζει τελεσίδικα την καταδίκη του» επισημαίνει η Tagezseitung, ενώ η Frankfurter Rundschau σημειώνει «την καταδικαστική απόφαση δεν θα την λάβει τώρα πια το δικαστήριο, αλλά η ιστορία. Με τον θάνατο του Μιλόσεβιτς δεν είναι πια καθόλου βέβαιο ότι κάποτε θα επικρατήσει στην κοινή ιστορία των βαλκανικών λαών η ειρήνη και η συμφιλίωση.»
Η Berliner Zeitung ρωτά: «Είναι αυτή τη στιγμή φρόνιμο, να ασκήσει πιέσεις η ΕΕ στην ηγεσία του Βελιγραδίου ώστε να αποφασίσει για την ευρωπαϊκή προοπτική συλλαμβάνοντας και εκδίδοντας τον Μλάντις; Είναι εναλλακτική λύση; Μετά τον θάνατο του Μιλόσεβιτς θα πρέπει οπωσδήποτε να επαναπροσδιοριστεί η σχέση ΕΕ και Σερβίας, αλλά και οι πιέσεις της πρώτης στην δεύτερη. Μήπως πρέπει να δοθεί λίγος χρόνος στην σερβική ηγεσία και στον σερβικό λαό;»
«Όταν τα συνδικάτα και οι φοιτητές συνασπιστούν τότε τα πράγματα είναι επικίνδυνα για κάθε κυβέρνηση» διαπιστώνει η Süddeutsche Zeitung με αφορμή τις φοιτητικές διαμαρτυρίες στη Γαλλία. «Το λάθος του Γάλλου πρωθυπουργού Ντομινίκ Βιλπέν ήταν ότι πριν περάσει τον αμφιλεγόμενο νόμο με την κυβερνητική πλειοψηφία, θα έπρεπε να συζητήσει με εκείνους που τους αφορά άμεσα. Οι κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες δεν φθάνουν, εάν πρόκειται να πειστεί η χώρα για τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Όποιος ένα χρόνο πριν τις εκλογές διακινδυνεύει τόσα πολλά, σημαίνει πως είναι τολμηρός. Όμως μπορεί να τα χάσει όλα.»
«Η Σορβόνη είναι μόνον η αρχή – οι διαμαρτυρίες στη Γαλλία κατά της συρρίκνωσης του κοινωνικού κράτους αφορούν όλη την Ευρώπη» σχολιάζει η Tageszeitung «η νομοθετικά οργανωμένη αποκαθήλωση του κοινωνικού κράτους με τα ταυτόχρονα ρεκόρ στα κέρδη των επιχειρήσεων δεν αφορούν μόνον τη Γαλλία, αλλά είναι ένα ευρωπαϊκό φαινόμενο». Τέλος η Frankfurter Allgemeine Zeitung κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και για τη Γερμανία και καταλήγει: «Πρόκειται για την απεγνωσμένη έκρηξη μιας γενιάς η οποία αισθάνεται περιττή, αλλά και θύμα του υψηλού κρατικού χρέους.»