Ο Θ. Αγγελόπουλος στην Κολωνία

Ολοκληρώθηκε χθες το διεθνές συνέδριο κινηματογράφου που διοργάνωσε το Ίδρυμα Κινηματογράφου της Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας. Το συνέδριο διοργανώθηκε στα πλαίσια του 19ου διεθνούς φόρουμ των μίντια στην Κολωνία και συζητήθηκαν θέματα όπως το μέλλον του ραδιοφώνου, της τηλεόρασης, οι νέες τεχνολογίες, τρόποι χρηματοδότησης από την ΕΕ κα. «Ο κινηματογράφος χωρίς σύνορα» ήταν και ένα ακόμα από τα θέματα που συζητήθηκαν με τη συμμετοχή παραγωγών και σκηνοθετών. Ανάμεσα τους ήταν και ο Θ. Αγγελόπουλος, ο οποίος ανακοίνωσε και τα γυρίσματα της καινούργιας του ταινίας.

Δεν είναι εύκολα τα πράγματα για τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο, καθόλου εύκολα. Μόλις το 8% των ταινιών που παίζονται σε ευρωπαϊκές χώρες είναι ευρωπαϊκέςπαραγωγές. Αυτό ήταν ένα από τα συμπεράσματα της συζήτησης ανάμεσα στον παραγωγό από την Κολωνία Καρλ Μπάουμαϊστερ, τον Κάτριελ Σόρι από το Ίδρυμα κινηματογράφου του Ισραήλ, τον Αντονίν Σβομπότα, σκηνοθέτη και τον Θόδωρο Αγγελόπουλο:

«Το πρόβλημα είναι πάρα πολύ μεγάλο, πολύ μεγάλο. Οι τηλεοράσεις παίζουν συνέχεια αμερικάνικες ταινίες, οι νεότερες γενιές των Ελλήνων έχουν μέσα από την τηλεόραση πρόσβαση σε αυτό που ονομάζουμε θέαμα. Η Ευρώπη δεν είναι Αμερική είναι μια άλλη αντίληψη μια άλλη προσέγγιση.»

Ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος δεν μπορεί να συναγωνιστεί τα τεράστια τραστ, το Χόλιγουντ ή την ινδική εκδοχή του, το Μπόλιγουντ. Η πρόταση στα πλαίσια της συζήτησης να δημιουργηθούν παρόμοια οικονομικά τραστ είναι ανέφικτη, σύμφωνα με τον Θ. Αγγελόπουλο. Και η νέα τεχνολογία, πόσο κινδυνεύει το σινεμά γενικότερα από τα νέα μέσα, από την τηλεόραση, το ίντερνετ, τα κινητά τηλέφωνα, που ξεπερνούν πιο εύκολα τα σύνορα;

«Ότι κινδυνεύει, κινδυνεύει. Είναι αναμφισβήτητο γιατί είναι σαν υποκατάστατο. Είναι σα να λέμε ένα υποκατάστατο της διατροφής. Όπως ξέρετε τα υποκατάστατα είναι ιστορίες ψεύτικες. Εγώ εξακολουθώ και είμαι υπέρ του σινεμά σαν μυσταγωγία, υπέρ της μεγάλης οθόνης υπέρ της οποίας μπορείς να χαθείς. Υπέρ των θεατών δίπλα μου που ανασαίνουν επίσης όπως εγώ ανασαίνω. Αλλά συμμετέχουμε όλοι μαζί σε μια μυσταγωγία. Αυτό για μένα είναι το σινεμά.»

Ο Θ. Αγγελόπουλος επιμένει χρόνια τώρα στην παλιά τεχνολογία όσο η καινούργια, η ψηφιακή δεν μπορεί να του εγγυηθεί την ίδια αισθητική ποιότητα. Επιμένει και με την καινούργια του ταινία στην οποία όπως δήλωσε θα συμμετέχουν ο Χάρβει Καϊτέλ, ο Μπρούνο Γκαντζ, ο Γουίλιαμ Νταφόε και η Βαλέρια Γκολίνο. Η ταινία προϋπολογισμού 8 εκατομμυρίων ευρώ θα συγχρηματοδοτηθεί και από το Ίδρυμα κινηματογράφου της Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας με 750.000 ευρώ, ενώ τα γυρίσματα θα γίνουν εν μέρει στην Κολωνία και στο Βερολίνο. Τι είναι όμως αυτή η ταινία που έρχεται μετά το «Λιβάδι που δακρύζει» το 2004

«Είναι μια τριλογία για τον 20 αιώνα. Στις ελπίδες που γεννήθηκαν, στις διαψεύσεις που έγιναν, στα όνειρα που διαλύθηκαν, στην ιστορία και στη διαδρομή της, και σε έναν έρωτα που διατρέχει αυτόν τον αιώνα σχεδόν, ανάμεσα σε τρεις ανθρώπους. Μια γυναίκα και δύο άνδρες που την αγάπησαν και τους αγάπησε μέχρι τέλους.»

Ο Θ. Αγγελόπουλος κατάφερε να ξεπεράσει τα εθνικά σύνορα. Ο ελληνικός κινηματογράφος συνολικότερα, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όχι. Γιατί;

«Στην Ελλάδα δεν έχουμε κάτι πολύ σημαντικό. Δεν υπάρχει παιδεία. Χρόνια τώρα μιλάω στις εξουσίες, είτε είναι οι μεν είτε οι δε, για την παιδεία, για την κινηματογραφική παιδεία. Όχι εκ των ενόντων. Κάτι που να είναι πράγματι στέρεο και σωστό. Ένα είναι αυτό και δεύτερον έχω την εντύπωση πως η ενίσχυση που δίνεται στο σινεμά είναι πάρα πολύ μικρή.»