Ο Πέτρος Μάρκαρης και οι δολοφονίες στη Σρεμπρένιτσα

«Ο Πέτρος Μάρκαρης και οι δολοφονίες στη Σρεμπρένιτσα» με αυτό τον τίτλο δημοσιεύει σήμερα η γερμανική εφημερίδα Die Welt εκτενές ρεπορτάζ παρουσίασης του προσφάτως μεταφρασμένου έργου του Πέτρου Μάρκαρη στα γερμανικά «Βασικός Μέτοχος»: «Στη σφαγή συμμετείχαν και Έλληνες». «Ο συγγραφέας Πέτρος Μάρκαρης με το τελευταίο του βιβλίο ‘ο Βασικός Μέτοχος’ αγγίζει ένα ταμπού της ελληνικής κοινωνίας. Είναι γνωστό ότι τα ελληνικά ΜΜΕ μετά τη Σρεμπρένιτσα αναφέρθηκαν στις ευχαριστίες των Σέρβων προς τους Έλληνες εθελοντές που πολέμησαν μαζί τους, αλλά όταν αργότερα διαπιστώθηκε ότι οι μαζικοί τάφοι ήταν έργο αυτής της αδελφικής σύμπραξης έπαψαν όλοι να μιλούν για αυτό το θέμα στην Ελλάδα.» «Ασφαλώς υπάρχουν άνθρωποι και συγγραφείς όπως ο Τάκης Μίχας που αγωνίζονται για την προσαγωγή των υπευθύνων στη δικαιοσύνη, αλλά χωρίς ουσιαστικά αποτελέσματα.» «Ο Μάρκαρης απαριθμεί τους εμφυλίους κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα του 1821, τους εμφυλίους κατά τη διάρκεια του Πρώτου και του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι το 1949, τις επαναστάσεις του 19ου κατά των Τούρκων, τις καταστροφές που υπέστησαν οι Τούρκοι, την ήττα των Γερμανών, αλλά και τις δικτατορίες στην Ελλάδα μέχρι και το 1974 για να καταλήξει ότι 'η Ελλάδα είναι ένα θλιβερό παράδειγμα για το πόσο χαρακτηρίζουν και καθορίζουν οι πόλεμοι και η καταπίεση τους λαούς των Βαλκανίων. Το γεγονός ότι στη Σρεμπρένιτσα πήραν μέρος μόνον 100 Έλληνες εθελοντές πρέπει να καταχωρηθεί στη θετική επίδραση της ΕΕ'.»

Η εισβολή και η κατάληψη του Κόκκινου Τζαμιού απασχολεί σήμερα ολόκληρο τον ευρωπαϊκό τύπο. Αρχίζουμε από τον γερμανικό.

«Το Κόκκινο Τζαμί ήταν το σύμβολο της εξουσίας των ισλαμιστών από τις αρχές της δεκαετίας του 1980» γράφει η Frankfurter Rundschau «τότε ιδρύονταν παντού μεντρεσέδες, που χρηματοδοτούνταν κυρίως από τα μουσουλμανικά κράτη του Περσικού Κόλπου και πρόσφεραν όχι μόνον μάθημα θεολογικής υφής, αλλά και δωρεάν ένδυση, σίτιση και στέγη. Όλοι αυτοί οι μεντρεσέδες δίδασκαν από τότε το τζιχάντ. Πρώτο το Κόκκινο Τζαμί του Πακιστάν έθεσε ζήτημα εξουσίας, γι’ αυτό και η εισβολή και κατάληψή του συνιστά πολύπλοκο και δυσάρεστο θέμα. Το Πακιστάν βρίσκεται στα πρόθυρα της απώλειας του ρόλου του ως τοπικής δύναμης των ισλαμιστών.»

«Ο Μουσάραφ και η δημοκρατική αντιπολίτευση πρέπει τάχιστα να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία και να προχωρήσουν σε έναν διακανονισμό για την παράδοση της εξουσίας στους πολιτικούς, ώστε να βγει η χώρα από το αδιέξοδο» σημειώνει η γερμανική έκδοση των Financial Times «ο εξτρεμισμός απειλεί να καταστρέψει την κοινωνία του Πακιστάν εκ των έσω. Είναι προς το κοινό συμφέρον τόσο του στρατού, όσο και του πακιστανικού λαού να τον αντιμετωπίσουν αποφασιστικά και ενωμένοι.»

«Η εισβολή και η κατάληψη του Κόκκινου Τζαμιού ενδέχεται να είναι η αρχή μιας επίθεσης του Μουσάραφ κατά των εξτρεμιστών στη χώρα του» σχολιάζει η ισπανική El Pais «εάν είναι όντως έτσι, τότε ο αγώνας αυτός θα κρατήσει πολύ και θα είναι σκληρός. Εάν διανοηθεί μάλιστα ο Μουσάραφ να κηρύξει στη χώρα του κατάσταση έκτακτης ανάγκης, τότε αμφιβάλουμε εάν θα διεξαχθούν οι προγραμματισμένες εκλογές το φθινόπωρο.»

«Ο φανατισμός, από τον οποίο πηγάζει και τροφοδοτείται η συμπεριφορά των ισλαμιστών του Κόκκινου Τζαμιού, δεν πρόκειται να πεθάνει με την κατάληψή του» υπογραμμίζει τέλος η ελβετική Basler Zeitung «το Κόκκινο Τζαμί θα γίνει σύμβολο για τους εξτρεμιστές ισλαμιστές όλου του κόσμου.»