Ο τελευταίος πολιτικός του ψυχρού πολέμου είναι από την Κύπρο!

"Ο τελευταίος πολιτικός του ψυχρού πολέμου βρίσκεται στην Κύπρο" γράφει σήμερα σε σχόλιό της η Tageszeitung: "Μόλις επτά ημέρες πριν από την κρίσιμη σύνοδο κορυφής της ΕΕ για την Τουρκία και ακόμη επικρατεί ασάφεια για την έναρξη ή μη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Γιγαντιαίο εμπόδιο αναδεικνύεται η απαίτηση της ελληνοκυπριακής κυβέρνησης να της αναγνωρίσει η Τουρκία το δικαίωμα της αποκλειστικής εκπροσώπησης του νησιού, αλλιώς, διακηρύσσει η ελληνοκυπριακή πλευρά, θα προβάλει βέτο κατά της έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας με την ΕΕ. Ό,τι όμως ηχεί ευνόητο και αυτονόητο, αποδεικνύεται με μια προσεκτικότερη ματιά ως δολιότητα: πως μπορεί η Τουρκία να διαπραγματευτεί με μια χώρα που δεν αναγνωρίζει; Τόσα χρόνια όλοι πίστευαν ότι εκείνος που θέτει εμπόδια στην επίλυση του κυπριακού ήταν η Τουρκία και οι Τουρκοκύπριοι, σε αντίθεση με τους Ελληνοκύπριους που δήλωναν ότι αποδέχονται το σχέδιο Ανάν. Όμως η πράξη απέδειξε το ακριβώς αντίθετο: ο Ελληνοκύπριος πρόεδρος Παπαδόπουλος ήταν εκείνος που είπε το όχι στην επανένωση του νησιού. Μπορεί ο πρόεδρος Παπαδόπουλος τυπικά να φαίνεται ότι έχει δίκιο, όμως η σωβινιστική του πολιτική είναι διαμετρικά αντίθετη με τις απόψεις της ΕΕ, διότι αντί να προχωρήσει στον διάλογο και σε συμβιβασμούς, αναζητά την σύγκρουση. Εάν για μια ακόμη φορά οι υπόλοιπες 24 χώρες της ΕΕ πέσουν θύματα του τελευταίου ψυχροπολεμικού πολιτικού της Ευρώπης, τότε δυστυχώς θα αποδειχθούν ανεπαρκείς."

Τελικά η Τζένεραλ Μότορς παρέμεινε στην απαρέγκλιτη πορεία της εξυγίανσης της θυγατρικής της Όπελ στη Γερμανία. Το θέμα κυριαρχεί στη σημερινό γερμανικό τύπο:

Handelsblatt: "Δεν πρόκειται να γίνουν απολύσεις, τα γερμανικά εργοστάσια δεν θα βάλουν λουκέτο. Τέλος καλό, όλα καλά; Όχι, διότι αυτός ο συμβιβασμός δεν ικανοποιεί ούτε τους εργαζόμενους, ούτε την γερμανική επιχείρηση της Όπελ. Για τους μεν εργαζόμενους παρά τις σκληρές επιπτώσεις -κάθε τρίτη θέση εργασίας καταργείται- δεν εξασφαλίζεται ούτε καν μακροπρόθεσμα η λειτουργία της Όπελ, ενώ για την ίδια την επιχείρηση στρατηγικός στόχος είναι πια μόνον οι περικοπές και όχι πλάνο για μελλοντική ανάπτυξη."

Frankfurter Rundschau: "Μπορεί οι επιπτώσεις να απαλύνονται με τις λεγόμενες κοινωνικές παροχές και αποζημιώσεις, για τις οποίες η Τζένεραλ Μότορς αναγκάζεται να δώσει ένα δις δολάρια, αλλά παραμένει άγνωστο, εάν ο ακρωτηριασμός βοηθήσει τον ασθενή να ανεβεί το βουνό. Ακόμη χειρότερα η αμερικανική Τζένεραλ Μότορς αρνήθηκε να δεσμευθεί για το μέλλον της γερμανικής θυγατρικής της. Όλα τα σενάρια παραμένουν λοιπόν ανοιχτά"

Τέλος η Frankfurter Allgemeine Zeitung: "Μέχρι τώρα οι μάνατζερ της Τζένεραλ Μότορς δεν πρότειναν τίποτε άλλο εκτός από απανωτά σχέδια μείωσης του κόστους. Είναι όμως καιρός η μεγαλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία του κόσμου να αναπτύξει επιτέλους μια επιτυχημένη στρατηγική για την Ευρώπη. Εξάλλου οι εργαζόμενοι στην Όπελ έχουν το δικαίωμα να πληροφορηθούν, εάν και με ποιό τρόπο θα διασφαλισθούν μελλοντικά οι θέσεις εργασίας τους."