Πάνω από 150 Έλληνες υποψήφιοι σε 426 δήμους και κοινότητες στο κρατίδιο της Έσσης

Συγκεκριμένα σε 426 κοινότητες, δήμους και νομαρχίες ψηφίστηκαν νομαρχιακοί, δημοτικοί και συνοικιακοί σύμβουλοι, ενώ σε ορισμένους δήμους εξελέγησαν και δήμαρχοι. Τα αποτελέσματα όμως θα αργήσουν να δημοσιευθούν, διότι το εκλογικό σύστημα επιτρέπει στους ψηφοφόρους να ψηφίσουν και άτομα και κόμμα χωρίς αυτά τα δύο να ταυτίζονται. Έτσι πρέπει να γίνει αναλυτική καταμέτρηση σταυρών προτίμησης. Κάτι που θα ολοκληρωθεί την Τετάρτη το βράδυ.

Οι δημοτικές εκλογές στην Έσση είναι ιδιαίτερα σημαντικές για τους 31.777 Έλληνες που ζουν εκεί, γιατί ως Ευρωπαίοι πολίτες όχι μόνον έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, αλλά λόγω του εκλογικού συστήματος έχουν μεγάλες πιθανότητες να εκλέξουν την πλειοψηφία σχεδόν των αντιπροσώπων, διότι το σύστημα ευνοεί πρόσωπα και μικρές λίστες. Αυτός είναι ο λόγος που ο Νικόλαος Αθανασιάδης, Έλληνας δικηγόρος από τη Φραγκφούρτη, έβαλε υποψηφιότητα με την ‘Ευρωπαϊκή Λίστα’, στην οποία σημειωτέον μετέχουν 7 Έλληνες υποψήφιοι.

Η σοβαρότερη δυσκολία σύμφωνα με τους πάνω από 150 υποψηφίους, ανεξάρτητα από κομματική ταυτότητα, είναι η προσέλκυση της νεολαίας. Πρόβλημα που έχουν όλα τα κόμματα, αλλά και οι μαζικοί φορείς στη Γερμανία. Ο Ηλίας Γαλανός, από το 1997 στο δημοτικό συμβούλιο της Φραγκφούρτης με τους Χριστιανοδημοκράτες, παραδέχεται «αυτήν την πικρή αλήθεια» και υπογραμμίζει ότι «η πρώτη και η δεύτερη γενιά συμμετέχουν περισσότερο από τους νέους της τρίτης γενιάς».

Πολιτικοποιημένοι παραμένουν λοιπόν μόνον η πρώτη και η δεύτερη γενιά. Που δραστηριοποιείται και γιατί η δεύτερη γενιά μας εξηγεί η Σοφία Καρυπίδου, από το Βισμπάντεν, υποψήφια επίσης των Χριστιανοδημοκρατών: «προσπαθούμε να ισορροπήσουμε ανάμεσα σε δύο κόσμους. Για μας όμως δεν είναι δύο κόσμοι, αλλά ένας ενιαίος. Απλώς προσπαθούμε να κρατήσουμε και τα δύο πολιτιστικά στοιχεία: εκείνο που προέρχεται από τη χώρα που γεννηθήκαμε, τη Γερμανία, και εκείνο που είναι στην ουσία η κληρονομιά μας. Δεν πρέπει να απαρνηθούμε κανένα κομμάτι της πολιτιστικής μας ταυτότητας γιατί τότε εμείς χάνουμε.»

Τα προβλήματα ή μάλλον τα αιτήματα για τα οποία αγωνίζονται οι Έλληνες υποψήφιοι για την προσέλκυση των Ελλήνων ψηφοφόρων είναι σύμφωνα με τον Γρηγόρη Ζαρκάδα, από το 1997 στο δημοτικό συμβούλιο Φραγκφούρτης με τους Σοσιαλδημοκράτες: «το κτιριακό και το πολιτιστικό: οικόπεδα για κτίσιμο εκκλησιών και κτίρια για τα ελληνικά σχολεία. Το πολιτιστικό εμπεριέχει το ζήτημα της διατήρησης της ελληνικής πολιτισμικής κληρονομιάς, αλλά και την γνωριμία με τον γερμανικό πολιτισμό.»

Τα προβλήματα είναι όμως κοινά. Όλοι οι Έλληνες υποψήφιοι και σημερινοί αντιπρόσωποι στα κοινοτικά, δημοτικά και νομαρχιακά συμβούλια προωθούν και φροντίζουν τα ίδια ζητήματα. Επομένως «εκείνο που προσελκύει τους Έλληνες και τους κινητοποιεί στις εκλογές είναι τα πρόσωπα», υποστηρίζει ο Νικόλαος Αθανασιάδης, γιατί «όλα εξαρτώνται από τη δράση και την κινητοποίηση των συγκεκριμένων ατόμων».

Σε αυτό ακριβώς παίζουν σημαντικό ρόλο οι ελληνικοί μαζικοί φορείς στη Γερμανία. Η πλειοψηφία των Ελλήνων υποψηφίων και σε αυτές τις δημοτικές εκλογές προέρχεται από τις Ελληνικές Κοινότητες ή διάφορους συλλόγους.

Η Σοφία Καρυπίδου πιστεύει ότι οι ελληνικοί μαζικοί φορείς «προεκλογικά έχουν καθήκον να ενημερώσουν και να κινητοποιήσουν τους Έλληνες ψηφοφόρους για να προσέλθουν στις κάλπες και μετεκλογικά να συνεργαστούν και να προωθήσουν τα αιτήματα της ελληνικής παροικίας. Το Α και το Ω: η συνεργασία ελληνικών μαζικών φορέων και Ελλήνων αντιπροσώπων στην τοπική αυτοδιοίκηση. Κανείς δεν γνωρίζει καλύτερα τα προβλήματα από τις Ελληνικές Κοινότητες και τους ελληνικούς συλλόγους.»

Εν τέλει το σημαντικό είναι μόνον η πολιτική συμμετοχή αυτή καθ’ αυτή και όχι η συγκεκριμένη επιλογή, η ψήφιση του α ή β κόμματος ή υποψηφίου.

Βιβή Παπαναγιώτου