Πίνακες επηρεασμένοι από τον Πικάσο στο Αμβούργο

Τα έργα του Πάμπλο Πικάσο έχουν επηρεάσει εδώ και δεκαετίες αναρίθμητους εικαστικούς καλλιτέχνες ανά τον κόσμο. Το Μουσείο Σύχγρονης Τέχνης και Φωτογραφίας του Αμβούργου (Nταϊχτορχάλεν) παρουσιάζει 200 έργα 90 διάσημων καλλιτεχνών που έχουν εμπνευστεί από τον Πικάσο. Στη φωτογραφία ο ηθοποιός Τζον Μάλκοβιτς σε μια φωτογραφία αλά Πικάσο του αμερικανού φωτογράφου Σ. Μίλερ.

Ένα από τα σημαντικότερα έργα του Πικάσο και ένα από τα κλασικότερα αντιπολεμικά έργα όλων των εποχών είναι δίχως αμφιβολία η «Guernica», η οποία παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη Γερμανία πριν από 60 χρόνια. H έκθεση του Αμβούργου παρουσιάζει έξι παραλλαγές του έργου, μία εκ των οποίων ανήκει στο βερολινέζο ζωγράφο Τόμας Tσιπ (φωτογραφία).

Η έκθεση εστιάζει επίσης στον τρόπο με τον οποίο μεταγενέστεροι ζωγράφοι εισέπραξαν και αξιοποίησαν στο δικό τους έργο στοιχεία από την τεχνοτροπία του Πικάσο. Τα συναισθήματα ήταν ποικίλα: από απέραντο θαυμασμό προς το μεγάλο δάσκαλο μέχρι απόρριψη αλλά και κριτική ερμηνεία του έργου του. Ο Σον Λάντερς φιλοτέχνησε το 2011 αυτό το έργο με τίτλο «Ιδιοφυΐα». Μία αναφορά στον Πικάσο.

Η επιρροή του Πικάσο μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο στη Γερμανία, τόσο τη Δυτική όσο και την Ανατολική, ήταν μεγάλη. Δύο από τους σημαντικότερους μεταπολεμικούς γερμανούς ζωγράφους που επηρεάστηκαν έντονα από τον ισπανό ομότεχνό τους ήταν ο Γκέοργκ Μπάσελιτς και ο Καρλ Ότο Γκετς.

Η έκθεση του Αμβούργου παρουσιάζει κατά κύριο λόγο έργα εικαστικών των τελευταίων 50 χρόνων. Ωστόσο μία σειρά έργων φιλοτεχνήθηκαν από ομάδα αμερικανών ζωγράφων ειδικά για το συγκεκριμένο αφιέρωμα. Το έργο του Τζον Στεζέικερ «Η ευγένεια της προσέγγισης» (Courtecy of Approach) αποτελεί μία αναφορά στα πορτρέτα του Πικάσο που έγραψαν τη δική τους ιστορία.

Μέσα από τη ματιά των άλλων, τα έργα του Πικάσο αποκτούν μια νέα διάσταση, ενώ παράλληλα γίνεται μια προσπάθεια καταγραφής και παρουσίασης των διαφορετικών περιόδων του έργο του, όπως της μπλε περιόδου (1901-1904) αλλά και της κόκκινης (1904-1906), με τους χαρακτηριστικούς αρλεκίνους και ξυλοπόδαρους. Χαρακτηριστικό είναι το έργο της Ρέιτσελ Χάρισον με αναφορές στην κόκκινη περίοδο του Πικάσο.

Το Μουσείο Νταϊχτορχάλεν λειτουργούσε μέχρι το 1984 ως αγορά. Έπειτα έκλεισε και ξανάνοιξε το 1989 ως εκθεσιακός χώρος και μουσείο με έμφαση στη σύγχρονη τέχνη και τη φωτογραφία. Η έκθεση «Ο Πικάσο στη σύγχρονη τέχνη» διοργανώνεται με αφορμή τα 25 χρόνια συνεχούς λειτουργίας του χώρου και θα διερκέσει μέχρι τις 12 Ιουλίου.