Παγκόσμια Ημέρα Αλφαβητισμού

Από το 2011 υπάρχουν στη Γερμανία ασφαλείς εκτιμήσεις για τον αριθμό των λειτουργικά αναλφάβητων. Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε κυμαίνεται στα 7,5 εκατομμύρια ενήλικες (18 έως 64 ετών) ενώ σε ολόκληρη την ΕΕ ο αριθμός τους ξεπερνά τα 75 εκατομμύρια.

Λειτουργικά αναλφάβητος είναι αυτός που έχει διδαχθεί και τυπικά γνωρίζει γραφή και ανάγνωση, αλλά δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει τις γνώσεις του στην καθημερινή ζωή. Ένας από αυτούς ήταν ο Έρνστ Λορέντσεν:

«Πήγα στο σχολείο κανονικά όπως και τα υπόλοιπα παιδιά, αλλά έκανα ίσως πιο συχνά ερωτήσεις από τους συμμαθητές μου, επειδή δεν τα καταλάβαινα όλα αμέσως. Είχα μια πολύ αυστηρή δασκάλα που έβαζε αμέσως τις φωνές. Μια μέρα λοιπόν μου είπε να καθίσω στο πίσω θρανίο και απλά να ακούω».

Εκεί οι δυσκολίες του έγιναν ακόμη μεγαλύτερες και η αυστηρή δασκάλα τον οδήγησε στο να παραιτηθεί των προσπαθειών του και να απομονωθεί. Επαγγελματικά όμως είχε μεγαλύτερες φιλοδοξίες και έγινε μαραγκός, όπου οι αδυναμίες του στη γραφή και την ανάγνωση δεν παίζουν ιδιαίτερο ρόλο.

«Ήθελα να προοδεύσω στη δουλειά μου και κατέβαλα σημαντικές προσπάθειες. Με ορισμένα κόλπα τα κατάφερα. Αλλά ήταν μια συνεχής πρόκληση για μένα. Στη δουλειά μου υπάρχουν σημειώματα με παραγγελίες. Για να τις αποκωδικοποιήσω πήγαινα στο πάρκινγκ. Τις διευθύνσεις τις μάθαινα πάντα απ΄ έξω. Αυτό απαιτούσε πάντα μεγάλες προσπάθειες και αισθανόμουν πάντα πολύ πιεσμένος για να μπορέσω να ανταποκριθώ.

Και πάλι στα θρανία

Στα 55 του χρόνια έμεινε άνεργος και τότε αποφάσισε να επισκεφτεί το Λαϊκό Πανεπιστήμιο. Εκεί γνώρισε έναν καθηγητή με μεγάλη κατανόηση για το πρόβλημά του. Δυο μήνες αργότερα έκανε το μεγάλο βήμα:

«Τότε μπήκα σε μια τάξη όπου κάθονταν οκτώ ενήλικες. Εκεί κατάλαβα ότι και εκείνοι είχαν τρομερά προβλήματα με τη γραφή και την ανάγνωση. Διάβαζαν εν μέρει το ένα γράμμα μετά το άλλο για να πουν μια λέξη. Με υποδέχθηκαν όμως πολύ καλά, αισθάνθηκα άνετα και διαπίστωσα ότι έκανα σημαντική πρόοδο».

Ο Λορέντσεν παρακολούθησε εντατικά μαθήματα, αυτό σημαίνει κάθε πρωί, πέντε μέρες την εβδομάδα. Σήμερα, δυο χρόνια μετά, κάνει έναν πρώτο απολογισμό:

«Στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο έμαθα να γράφω και να διαβάζω σωστά και κατάλαβα πόσο υπέροχα, πόσα ενδιαφέροντα είναι τα βιβλία, πόσο εκπληκτικά μπορεί ένας συγγραφέας να περιγράφει κάτι. Αυτό δεν το γνώριζα πριν γιατί δεν μπορούσα να διαβάσω. Σήμερα δεν μου είναι πλέον δύσκολο και έτσι διαβάζω περισσότερο».

Στα 57 του λοιπόν έμαθε ανάγνωση και γραφή: «Είμαι απλά ενθουσιασμένος ότι τα καταφέρνω τόσο καλά. Έχει αλλάξει όλη η ζωή μου. Τελείως!»


Karin Jäger / Κώστας Συμεωνίδης

Υπεύθ. σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος