Παράθυρο ελπίδας για την πετρελαιοκηλίδα

Πόσο πετρέλαιο θα μπορέσει να συγκεντρωθεί με τον τρόπο αυτό για να μη μολύνει τη θάλασσα είναι άγνωστο, δεν το ξέρει ούτε η ίδια η BP. Παρ' όλα αυτά πρόκειται για μια θετική είδηση στη μάχη κατά της πετρελαιοκηλίδας στον κόλπο του Μεξικού. Μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες, μια ομάδα τεχνικών κατάφερε χθες με τη βοήθεια υποβρύχιων ρομπότ σε βάθος 1.600 μέτρων να τοποθετήσει έναν αγωγό με διάμετρο 15 εκατοστά για την άντληση του πετρελαίου από τον πυθμένα της θάλασσας και τη συγκέντρωσή του σε τάνκερ. Οι εκπρόσωποι της BP επιβεβαίωσαν την επιτυχία των τεχνικών, άγνωστο όμως παραμένει πόσο πετρέλαιο μπορεί να συγκεντρωθεί με τον τρόπο αυτό. Μέχρι 85% λένε κάποιοι υπολογισμοί, αλλά θα χρειαστούν μέρες και εβδομάδες μέχρι να στεγανοποιηθούν τα δύο σημεία στον πυθμένα της θάλασσας.

Με χημικά κατά της πετρελαιοκηλίδας

Ακόμα η πετρελαιοκηλίδα δεν έχει φτάσει στις ακτές των ΗΠΑ, στη Λουϊζιάνα και στο Μισισιπή. Ο λόγος, λένε οι ειδικοί, είναι ότι κινείται ακόμη κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Πρόκειται για τεράστια πετρελαιοκηλίδα σύμφωνα με κάποια ΜΜΕ έχει 16 χιλιόμετρα μήκος έξι χιλιόμετρα πλάτος και εκατό μέτρα ύψος. Ο εκπρόσωπος της ΒΡ Νταγκ Σάτλ εξηγεί γιατί η εταιρία καταφεύγει στη χρήση χημικών ουσιών στην αντιμετώπιση της πετρελαιοκηλίδας. "Το πετρέλαιο έχει εξαπλωθεί αρκετά. Παρά τις μεγάλες ποσότητες που έχουν που έχουν περάσει στη θάλασσα οι επιπτώσεις είναι περιορισμένες στις ακτές και αυτό οφείλεται σίγουρα και στις προσπάθειες μας, όπως βεβαίως και στη μητέρα-φύση".

Αντιδράσεις περιβαλλοντολόγων

Το πλεονέκτημα της χρήσης χημικών είναι ότι διασπά το πετρέλαιο, αλλά η επιλογή αυτή είναι ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη στις ΗΠΑ αντίθετοι είναι περιβαλλοντολόγοι, όπως η Ρίκι Ότ. "Ο καθένας μπορεί να κάνει το πείραμα στην κουζίνα του σπιτιού του. Αν γεμίσεις τη λεκάνη του νιπτήρα και ρίξεις πετρέλαιο θα επιπλεύσει στην επιφάνεια. Αν ρίξεις απορρυπαντικό θα εξαφανιστεί από την επιφάνεια. Αλλά δεν εξαφανίζεται το ίδιο. Εκείνο που πραγματικά συνέβη είναι ότι έχει διασπαστεί και έχει διαλυθεί στο νερό. Το πετρέλαιο χρειάζεται χημικές ουσίες για να διασπαστεί, οι οποίες είναι πολύ τοξικές".

Οι αμερικανικές αρχές προστασίας του περιβάλλοντος και ακτοφυλακής έδωσαν την άδεια για τη χρήση των χημικών ουσιών χωρίς να είναι βεβαίως και απόλυτα πεπεισμένες για την ορθότητα της απόφασης αυτής. Η μόνη παρηγοριά είναι η ελπίδα ότι η χρήση των χημικών θα κάνει μικρότερη ζημιά απ' ότι η ίδια η πετρελαιοκηλίδα.

Klaus Kastan / Γιώργος Παππάς

Υπεύθ. σύνταξης: Βιβή Παπαναγιώτου