Περικοπές και ανάπτυξη δεν συγκρούονται

Ο συμβιβασμός Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων για το ύψος του δημόσιου χρέους στις ΗΠΑ συνεχίζει να είναι ένα από τα κυρίαρχα θέματα στα γερμανικά ΜΜΕ. Ο Στέφεν Κάμπετερ, υφυπουργός Οικονομικών μιλώντας στο γερμανικό ραδιόφωνο DLF και επιχειρώντας μια αποτίμηση της κατάστασης, τόνισε πως οι περικοπές που αποφασίστηκαν στη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, δεν αποκλείουν την ανάπτυξη. Παρόλα αυτά δεν ενστερνίζεται την άποψη πως με τη δημιουργία χρεών μπορεί κανείς να ενισχύσει την ανάπτυξη:

«Δεν υιοθετώ την άποψη, η οποία λέει πως η δημιουργία χρεών μπορεί να δημιουργήσει ανάπτυξη, ακριβώς γιατί αυτή η πολιτική μας οδήγησε σε αυτό το αδιέξοδο. Αντίθετα, η άποψη που λέει ότι όποιος μειώνει τα χρέη του, όποιος βάζει σε μια τάξη τα δημοσιονομικά του, τότε αυτός μπορεί να δημιουργήσει ανάπτυξη, κερδίζει ολοένα και μεγαλύτερο έδαφος. Και το παράδειγμα της Γερμανίας, η οποία θέλει να εξυγιάνει δραστικά τα οικονομικά της μέχρι το 2016, δείχνει ότι όποιος είναι σε θέσει να κάνει ορθές περικοπές μπορεί να έχει και ανάπτυξη. Το ένα δεν αποκλείει το άλλο».

Ο κ. Κάμπετερ θεωρεί πως η άποψη αυτή κερδίζει έδαφος και στις ΗΠΑ. Αυτός ο συμβιβασμός μεταξύ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων δείχνει αυτό ακριβώς, πως δηλαδή είναι δυνατόν να τεθούν στην άκρη οι ιδεολογικές διαφορές και ως κοινός στόχος να τεθεί η μακροπρόθεσμη ανάπτυξη. Για τον Γερμανό πολιτικό αυτή είναι μια ιδιαίτερα θετική εξέλιξη, η οποία περνάει τα μηνύματά της και στην Ευρώπη. Πιο συγκεκριμένα, η πολιτική δημοσιονομικής εξυγίανσης, που ακολουθείται στην ΕΕ και ιδιαίτερα αυστηρά από κάποια κράτη-μέλη, θα πρέπει να συνεχιστεί.

Στην ερώτηση εάν παρόλα αυτά οι περικοπές δεν κρύβουν και κάποιους κινδύνους, ο κ. Κάμπετερ απαντά διπλωματικά πως πάντα στη ζωή ελλοχεύουν κίνδυνοι αλλά δεν είναι σε θέση προς το παρόν να τους προβλέψει.

Τέλος, στην παρατήρηση πως δεν είναι τυχαίο ότι και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού το κυρίαρχο πολιτικοοικονομικό θέμα είναι τα δημόσια οικονομικά ο κ. Κάμπετερ απαντά:

«Υπάρχει μια αλλαγή της πολιτικής ατζέντας. Εξυγίανση, ενδιαφέρον για το μέλλον των επόμενων γενεών και μια συγκρατημένη οικονομική πολιτική. Αυτές είναι οι πολιτικές προκλήσεις του μέλλοντος. Αυτό χρειάζεται πολύ κόπο όπως φάνηκε στις ΗΠΑ αλλά και στην Ευρώπη όπου κυβερνήσεις καταψηφίστηκαν όταν οι εκλογείς δεν ενέκριναν το δημοσιονομικό τους πρόγραμμα ενώ εξελέγησαν άλλες με πιο συνετά δημοσιονομικά πριογράμματα.».