Ποιά είναι η εικόνα των μεταναστών στα γερμανικά ΜΜΕ;

Είναι θύτες, θύματα ή σταρ. Έτσι παρουσιάζονται συχνά οι μετανάστες στα γερμανικά μέσα ενημέρωσης. Η εικόνα αυτή δεν σχετίζεται βέβαια με την πραγματικότητα. Έχει ωστόσο αρνητική επίδραση σε θεατές, ακροατές και αναγνώστες. Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, οι ειδικοί των μέσων ενημέρωσης πιστεύουν ότι η εικόνα των μεταναστών είναι καλύτερη στα τοπικά μέσα ενημέρωσης και στους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς.

Ας πάρουμε ένα παράδειγμα μετανάστη που αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα: Ο Μεσούτ Εζιλ έχει τουρκικές ρίζες, παίζει στην Εθνική Ποδοσφαίρου της Γερμανίας και έχει φίλους μεταξύ των νέων είτε αυτοί είναι πάππου προς πάππου Γερμανοί, είτε έχουν μεταναστευτικό υπόβαθρο: «Για μένα ήταν ξεκάθαρο από την αρχή ότι ήθελα να παίξω στην Εθνική Γερμανίας. Δεν μπορούσα ωστόσο να προσκληθώ μόνος μου. Για το λόγο αυτό χαίρομαι που με επέλεξαν», λέει ο Μεσούτ Εζιλ.

Από το 2009 που παίζει στην Εθνική Ομάδα πολλοί ποδοσφαιρόφιλοι με τουρκικό διαβατήριο φορούν πλέον τη φανέλα με τα χρώματα της Γερμανίας. Η περίπτωση του Μεσούτ Εζιλ έχει ενδιαφέρον και γιατί η εικόνα του στα μέσα ενημέρωσης ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και επειδή ο ποδοσφαιριστής της εθνικής Γερμανίας λειτουργεί ως υπόδειγμα.

Δυστυχώς όμως η εικόνα αυτή δεν αποτελεί τον κανόνα, αλλά την εξαίρεση. Η Μάργκρετ Λίνεμποργκ είναι καθηγήτρια δημοσιογραφίας στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και ερευνά τον τρόπο με τον οποίο τα μέσα ενημέρωσης παρουσιάζουν τους μετανάστες: «Έχουν καταγραφεί περιπτώσεις σε ρεπορτάζ κάθε είδους όπου γίνεται λόγος για τον απειλητικό ξένο ή μετά την 11^η Σεπτεμβρίου για τον εν δυνάμει τρομοκράτη σαν να είναι έτσι όλοι οι ξένοι που ζουν ανάμεσά μας». Και η εικόνα αυτή αφορά μόνο τους άνδρες. Διαφορετική είναι η περίπτωση της γυναίκας, η οποία στα γερμανικά μέσα ενημέρωσης είναι συνήθως το θύμα, λέει η Γερμανίδα καθηγήτρια. Ως θύμα πατριαρχικής βίας ή ως μετανάστρια που δεν βρίσκει τη θέση της στην κοινωνία.

«Καλύτερη κρίνεται η εικόνα των μεταναστών στις τοπικές εφημερίδες και την ιδιωτική τηλεόραση», λέει η Μάργκρετ Λίνεμποργκ. Παρατηρεί ότι οι μετανάστες παρουσιάζονται όπως πραγματικά είναι, χωρίς γενικεύσεις, προκαταλήψεις και στερεότυπα. «Ίσως τα ιδιωτικά τηλεοπτικά προγράμματα να έχουν αναγνωρίσει μεταξύ των μεταναστών ένα εν δυνάμει κοινό που ενδιαφέρεται να παρακολουθήσει σειρές, στις οποίες έχουν θέση η ζωή, η καθημερινότητα και τα προβλήματα των μεταναστών στη Γερμανία», λέει τέλος η Γερμανίδα καθηγήτρια.