Ποιος φοβάται τις προκλήσεις της Anuga;

Κάθε φορά η Anuga επιβεβαιώνει τη φήμη της ως ένα γοητευτικό ταξίδι μερικών ημερών στον παγκόσμιο διατροφικό πολιτισμό μέσα από γεύσεις, χρώματα και αρώματα. Η συμμετοχή της Ελλάδας, ως τιμώμενης χώρας στην φετινή έκθεση, ισοδυναμεί με πολιτικό γεγονός σε αυτή τη δύσκολη οικονομική συγκυρία. Επιπλέον αποτελεί εφαλτήριο για να δοκιμάσει τις αντοχές της στην απαιτητική γερμανική αγορά και στον παγκόσμιο ανταγωνισμό στον τομέα τροφίμων και γαστριμαργίας.

Αγώνας δρόμου

Το ότι η Ελλάδα βρίσκεται αυτές τις μέρες στο επίκεντρο ανάμεσα στην ελίτ του κλάδου δεν ήταν αυτονόητο μέχρι και αρχές του καλοκαιριού. Η διπλή εκλογική μάχη, η αλλαγή στην ηγεσία του Enterprise Greece, της Ελληνικής Εταιρείας Επενδύσεων και Εξωτερικού Εμπορίου Α.Ε και τα capital controls δυσκόλεψαν τις διαδικασίες και έτσι η οριστική απόφαση για τον τίτλο της τιμώμενης χώρας ελήφθη μόλις στα μέσα του καλοκαιριού. Έτσι η αναπόφευκτη σύγκριση ανάμεσα στο εθνικό περίπτερο και στο γειτονικό γαλλικό αδικεί κατάφωρα την ελληνική συμμετοχή. Ωστόσο εάν αναλογιστεί κανείς τον αγώνα δρόμου των τελευταίων εβδομάδων για να ανταποκριθεί η Ελλάδα σε αυτόν το ρόλο, γρήγορα αντιλαμβάνεται ότι έγινε ένα μικρό θαύμα.

Σε ένα τέτοιο μικρό θαύμα προσδοκούν και πολλές νεοφυείς επιχειρήσεις με οικογενειακά χαρακτηριστικά που βρίσκονται για πρώτη φορά στην έκθεση, που συγκαταλέγεται στις μεγαλύτερες εκθέσεις του είδους παγκοσμίως. Πρόκειται για επιχειρηματικά εγχειρήματα που υπαγόρευσε η κρίση. Αλλά δεν αναδύουν απελπισία. Το αντίθετο μάλιστα. Το αποτέλεσμα είναι καλαίσθητο αισθητικά και αναβαθμισμένο ποιοτικά.

«Είμαστε παιδιά της κρίσης»

Η οικογενειακή επιχείρηση με τον εμπορικό τίτλο ENTOPIA είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Το ζεύγος Φιλοξενίδης-Αγραφιώτη συμμετέχει για δεύτερη φορά. Με τον κλάδο τροφίμων δεν είχαν καμιά σχέση, αλλά το έφερε η ανάγκη.

«Είμαστε παιδιά της κρίσης», λέει ο Παναγιώτης Φιλοξενίδης, πολιτικός μηχανικός. «Σκεφθήκαμε με τη σύζυγο να κάνουμε κάτι για να προβάλουμε και την Ελλάδα. Πιστεύουμε πολύ στα ελληνικά προϊόντα, δεν είναι μόνο το χύμα λάδι και οι χύμα ελιές. Μέσα σε μια ωραία συσκευασία μπορούμε να βγάλουμε την Ελλάδα πολύ περισσότερο προς τα έξω και να προωθήσουμε και τα ελληνικά προϊόντα».

Αν και μόνο δύο χρόνια στην αγορά η εταιρεία τους κατάφερε να αποσπάσει δύο διακρίσεις. Το βραβείο design στο Μόναχο για ένα ωραιότατο μπουκάλι λαδιού και το βραβείο γεύσης στις Βρυξέλλες. Το ακούραστο ζευγάρι εμπορεύεται 8 με 10 κατηγορίες προϊόντων: λάδια, μέλια, γλυκά του κουταλιού, σάλτσες. Μετά από πολλή προσπάθεια και σκαμπανεβάσματα ξεκίνησε εξαγωγές στις ΗΠΑ και σε ένα μεγάλο κατάστημα στην Αυστρία.

«Μεγάλες δυσκολίες από τα capital controls»

Η Αττική Μελισσοκομική ΑΕΒΕ είναι μια σταθερή αξία στην Ελλάδα και στην Anuga. Ιδρύθηκε το 1928 και τώρα στο τιμόνι της βρίσκεται η δεύτερη γενιά με την τρίτη να προετοιμάζεται. Το μέλι Αττική είναι ένα προϊόν τοποθετημένο σε 35 χώρες του κόσμου και αυτήν την περίοδο κατακτά και την Κορέα. Ακόμη και ο Γιάσερ Αραφάτ ζητούσε από τους Έλληνες επισκέπτες να του φέρνουν αυτό το μέλι, όταν τους συναντούσε στο αρχηγείο του στη Μουκάτα. Παρόλα αυτά τα capital controls δημιούργησαν προβλήματα στην εταιρεία.

«Το πρόβλημα σε μας ήταν κυρίως με τα υλικά συσκευασίας, γιατί εμπορευόμαστε ελληνικό προϊόν, αλλά πολλά υλικά συσκευασίας τα παίρνουμε από το εξωτερικό. Ευτυχώς έχουμε τις εξαγωγές για να μπορούμε να πληρώνουμε τα υλικά συσκευασίας εξωτερικού. Αλλά το μεγάλο πρόβλημα ήταν με τους παραγωγούς μας που τις πρώτες μέρες των capital controls δεν είχαν λεφτά να βάλουν πετρέλαιο στα αυτοκίνητό τους για να μεταφέρουν τα μελίσσια. Και έρχονταν σε μας και τους δίναμε λίγα μετρητά για να μπορούν να κινηθούν. Διότι οι παραγωγοί δεν είναι όλοι σε μεγάλες πόλεις, αλλά σε απομονωμένες περιοχές και είχαν μεγάλο πρόβλημα να πηγαίνουν κάθε μέρα στην τράπεζα για να παίρνουν τα 60 ευρώ».

«Όπως παράγονται έτσι διανέμονται»

Για πρώτη φορά στην Αnuga συμμετέχει η οικογενειακή επιχείρηση Λεβάκου 7 αδελφών από τη Μάνη Λακωνίας με την επωνυμία «Herimeheri». Εμπορεύεται αυτό που παράγει ο τόπος τους: λάδι, ελιά, μέλι και βότανα. Ο εμπορικός διευθυντής Σάββας Ανδρεάδης επιδιώκει να μπει στη γερμανική αγορά με την προστιθέμενη αξία των προϊόντων από τη Μάνη. «Η διαφορετικότητά μας έγκειται στο ότι το προϊόν μας έτσι όπως παράγεται, έτσι και τυποποιείται και διανέμεται», μας λέει. «Άρα, έχουμε την αυθεντικότητα της περιοχής, Μάνη, Λακωνία, έχουμε το προϊόν 100% όπως παράγεται χωρίς καμία άλλη προσθήκη φαρμάκων ή άλλων συντηρητικών και προσπαθούμε να προσεγγίσουμε όλες τις αγορές με όσο γίνεται καλύτερες τιμές και καλύτερη συσκευασία για να αυξήσουμε την απορροφητικότητα και τη γνώση των προϊόντων που προέρχονται αποκλειστικά από τη Μάνη».

Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Ευάγγελος Αποστόλου συνόψισε στη Deutsche Welle ως εξής την ιδιαιτερότητα των ελληνικών προϊόντων: «Αυτό που θα πρέπει να ξέρουν οι Γερμανοί καταναλωτές είναι ότι τα προϊόντα ονομασίας προέλευσης και γεωγραφικής ένδειξης της χώρας μας έχουν ιδιαιτερότητες που συνδέονται όχι μόνο με τον τρόπο παραγωγής και τις κλιματοεδαφολογικές συνθήκες, αλλά θα έλεγα και γενικότερα με τον πολιτισμό, με τον τρόπο ζωής στην Ελλάδα. Άρα από αυτήν την άποψη εγγυόμαστε ότι θα έχουν όχι απλά ποιοτικά προϊόντα, αλλά μέσα από την κατανάλωσή τους θα μπουν μέσα στον τρόπο ζωής του Έλληνα αγρότη στην Ελλάδα».

Η δύναμη της διατροφής

Και του Έλληνα γενικότερα. Η Anuga ως πεδίο κατανόησης των διαφορών μεταξύ Ελλήνων και Γερμανών και υπέρβασης της κρίσης; Διπλωματία μέσα από τη δύναμη της γεύσης, της ποιότητας και της μεσογειακής διατροφής; Η διμερής συνάντηση που έγινε στο περιθώριο της έκθεσης ανάμεσα στον κ. Αποστόλου και στο γερμανό ομόλογό του Κρίστιαν Σμιτ κατέδειξε το μεγάλο ενδιαφέρον της γερμανικής πλευράς για ορισμένα ελληνικά προϊόντα ποιότητας όπως τα ψάρια, τα γαλακτοκομικά προϊόντα. «Θα δημιουργηθεί μια ομάδα εργασίας από Έλληνες υπηρεσιακούς ειδικούς και από Γερμανούς, ώστε να δούμε τις δυνατότητες που έχει κάθε χώρα για να απευθυνθεί στην άλλη, πως μπορούμε να τη καλύψουμε και να τη στηρίξουμε» προαναγγέλλει ο κ. Αποστόλου.

Ποιος αμφιβάλλει άλλωστε ότι η πολιτική δεν περνά και από το στομάχι όπως πολλά άλλα…

Ειρήνη Αναστασοπούλου, Κολωνία