«Σίγουρη ήττα, αβέβαιη αυτοδυναμία»
2 Οκτωβρίου 2009
«Το προδιαγεγραμμένο τέλος μιας ελληνικής τραγωδίας», είναι ο τίτλος ανταπόκρισης της Die Welt από την Αθήνα:
«Την Κυριακή καλούνται στις κάλπες 10 εκατομμύρια ψηφοφόροι. Τις ψήφους τους διεκδικούν ο εν ενεργεία πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, πρόεδρος της φιλελεύθερης-συντηρητικής ΝΔ, και ο αιώνιος αντίπαλός του Γιώργος Παπανδρέου.
Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει πολλές πιθανότητες να εκθρονίσει τον Καραμανλή και να ξεκινήσει μια νέα εποχή σοσιαλδημοκρατικής πολιτικής.
Πως φθάσαμε όμως ως εδώ; Στις πρώτες εκλογές του 2004, λίγο πριν από τους Ολυμπιακούς της Αθήνας, ο Καραμανλής παρουσιάζονταν ως πολιτικός με ανάστημα, ως σωτήρας της χώρας. Υποσχέθηκε σχεδόν τα πάντα και οι Έλληνες πίστεψαν πως βρήκαν τον από μηχανής θεό.»
«Πεντέμισι χρόνια μετά η κληρονομιά της κυβέρνησης Καραμανλή είναι φτωχή. Ο δημόσιος μηχανισμός είναι αναποτελεσματικότερος από ποτέ, η καθυστερημένη προσπάθεια της μεταρρύθμισης στην παιδεία απέτυχε, ενώ η μεταρρύθμιση στον τομέα της υγείας ούτε καν άρχισε. Κυρίως όμως εκείνο που προκαλεί τη μεγαλύτερη ζημιά στον Καραμανλή είναι η προβληματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Για να καλυφθεί, φέτος μόνον, το δημόσιο έλλειμμα πρέπει η κυβέρνηση να προχωρήσει σε πιστώσεις ύψους 60 δις ευρώ, η ανεργία αυξάνεται και η χώρα βρίσκεται σε οικονομική ύφεση.»
«Σίγουρη η ήττα»
«Όλες οι δημοσκοπήσεις φέρνουν τον Παπανδρέου να προηγείται του Καραμανλή. Κάτι που πριν από λίγο καιρό ήταν αδιανόητο. Ο Παπανδρέου έχει ηττηθεί από τον Καραμανλή σε δυο εκλογικές αναμετρήσεις, το 2004 και το 2007.»
«Ο Γιώργος Παπανδρέου, γιος και εγγονός πρωθυπουργών, μεγάλωσε στις ΗΠΑ και έχει εμπνευστεί από το πολιτικό στιλ του Μπάρακ Ομπάμα.
Παρά τις θετικές προβλέψεις παραμένει ανοιχτό, εάν θα κατακτήσει την Κυριακή την αυτοδυναμία ή εάν θα πρέπει να σχηματίσει συνασπισμό με το μικρό κόμμα των Πράσινων.
Ένα όμως είναι σίγουρο: ο προεκλογικός αγώνας δημιουργεί περισσότερο από ποτέ την εντύπωση ότι οι Έλληνες απηύδησαν πια από τα μεγάλα κόμματα.
Εάν νικήσει ο Παπανδρέου δεν πρόκειται να αντιμετωπιστεί ως θαυματοποιός, διότι τα προβλήματα τα έχουν πια όλοι μπροστά τους.»
«Σίγουρη ήττα», τιτλοφορεί η Frankfurter Allgemeine Zeitung ανταπόκριση του Μichael Martens από την Αθήνα, ο οποίος διαπιστώνει ότι αυτό είναι μια «διάχυτη αίσθηση»: «Όλες οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν ότι ο Καραμανλής στον ένα μήνα από την προκήρυξη των πρόωρων εκλογών δεν απάντησε στους ψηφοφόρους σε ένα ερώτημα: γιατί θα πρέπει μετά το 2004 και το 2007 να του παράσχουν για μία τρίτη φορά την εμπιστοσύνη τους.»
«Η ήττα του πρωθυπουργού φαίνεται τόσο σίγουρη, ώστε οι ελληνικές εφημερίδες να αναφέρονται στην κληρονομιά της περιόδου Καραμανλή με στιλ πολιτικού επικήδειου, καθώς βρίσκεται υπό πίεση και ως πρόεδρος της συντηρητικής ΝΔ.»
«Αβέβαιη η αυτοδυναμία»
"Η περίοδος Καραμανλή για τους περισσότερους ειδικούς είναι χαμένα χρόνια. Το έλλειμμα εκτινάχτηκε ήδη πριν την κρίση, ο κρατικός μηχανισμός διογκώθηκε, σκάνδαλα διαφθοράς Νεοδημοκρατών υπουργών έκαναν τακτικά την εμφάνισή τους.
Η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού, στην οποία είχε αποτύχει και ο προκάτοχός του Σημίτης, δεν έγινε.
Στις ελάχιστες επιτυχίες του συγκαταλέγονται η ιδιωτικοποίηση της χρεοκοπημένης Ολυμπιακής και η μερική πώληση του ΟΤΕ.
Αμφίβολο είναι ωστόσο, εάν ειδικά ο Παπανδρέου τα κάνει καλύτερα. Δεν είναι βέβαια ο αδίστακτος λαϊκιστής, όπως ο πατέρας του, πρώην πρωθυπουργός και ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέας Παπανδρέου, από την οικονομική πολιτική του οποίου υποφέρει ακόμα σήμερα η χώρα.
Ωστόσο είναι αβέβαιο, εάν ο Παπανδρέου μπορέσει να κρατήσει υπό έλεγχο τους ισχυρούς βαρώνους του κόμματος και αν θα έχει το θάρρος να ακολουθήσει μια δύσκολη μεταρρυθμιστική πολιτική.
Στον προεκλογικό αγώνα του ΠΑΣΟΚ υπήρξαν και αιτήματα που θύμιζαν το πολιτικό στιλ του αποθανόντος το 1996 Παπανδρέου του πρεσβύτερου, διακηρύσσοντας μεγαλόστομα ότι θα ακυρώσει τις ιδιωτικοποιήσεις της Ολυμπιακής και του ΟΤΕ.»
Τέλος η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου στο ίδιο πνεύμα υπογραμμίζει: «Κανείς Έλληνας δεν πιστεύει ότι ο Γιώργος Παπανδρέου θα προχωρήσει στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.
Την Τετάρτη ο Παπανδρέου ανακοίνωσε ότι εάν εκλεγεί θα μειώσει τα μέλη της κυβέρνησης και ταυτόχρονα δήλωσε ότι θα αυξήσει γενικά τις συντάξεις και τους μισθούς στους δημοσίους υπαλλήλους, ενώ επιδιώκει να αναζωογονήσει την οικονομία με ένα πρόγραμμα κρατικών επενδύσεων ύψους 3 δις ευρώ. Ένα πρόγραμμα που θα τον φέρει πιθανότατα σε άμεση σύγκρουση με την ΕΕ.»
Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου
Υπεύθ. σύνταξης: Γιώργος Παππάς