1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Σενάρια επί σεναρίων για αναδιάρθρωση

24 Ιανουαρίου 2011

Μετά τη σχετική προδημοσίευση του Spiegel το Σάββατο, σήμερα πολλές γερμανικές εφημερίδες επανέρχονται στα σενάρια αναδιάρθρωσης του χρέους. Μία μάλιστα φιλοξενεί ανάλυση για τις κρυμμένες παγίδες αυτής της πρότασης.

https://p.dw.com/p/Qulr
Εικόνα: DW

«Κρυφό δώρο η επαναγορά ομολόγων», με αυτόν τον τίτλο σχολιάζει σήμερα στην οικονομική εφημερίδα Handelsblatt ο Φρανκ Βίμπε τα σενάρια αναδιάρθρωσης του χρέους, όπως τα παρουσίασαν το περιοδικό Spiegel, αλλά και άλλες γερμανικές εφημερίδες τις τελευταίες ημέρες: «Η ιδέα εντυπωσιάζει και φαίνεται ότι κερδίζει συνεχώς υποστηρικτές. Πρόκειται για την επαναγορά κρατικών ομολόγων από τις αδύναμες οικονομικά χώρες της ευρωζώνης, όπως π.χ. από την Ελλάδα, η οποία γι’ αυτό το σκοπό θα πάρει δάνειο με ευνοϊκούς όρους από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.»

Όμως υπάρχει, όπως υποστηρίζει ο αναλυτής, ένα πρόβλημα: «Μέχρι τώρα οι ισχυρές χώρες της ευρωζώνης προσέφεραν στις αδύναμες πιστοληπτική ικανότητα και εκείνες πλήρωναν. Η διάσωση δηλαδή ήταν στην πραγματικότητα μια οικονομική συναλλαγή και όχι δώρο, όπως πιστεύει η κοινή γνώμη. Η συναλλαγή ήταν: πιστοληπτική ικανότητα αντί μετρητών.

Και αυτό έχει νόημα, διότι πρέπει να υπάρχει και κίνητρο για την δημοσιονομική πειθαρχία. Πριν από την κρίση τα χρέη αυξήθηκαν τόσο πολύ γιατί οι αγορές δεν ζητούσαν σχεδόν καθόλου ‘καπέλα επικινδυνότητας’ από τις αδύναμες οικονομικά χώρες.

Οι προτάσεις όμως που δεν διασφαλίζουν αυτή τη βασική ανταλλαγή ‘πιστοληπτική ικανότητα αντί μετρητών’ είναι δώρα. Και αυτό αφορά τόσο τη δανειοδότηση χωρίς ‘καπέλο’ από τους επενδυτικούς οίκους, όσο και τα ευρωομόλογα που θα εκδοθούν ουσιαστικά προς όφελος των αδύναμων οικονομικά χωρών.

Σε αυτές τις συναλλαγές δωρίζεται πιστοληπτική ικανότητα, χωρίς να ανταλλάσσεται σε μετρητά. Οι πεπεισμένοι ‘Ευρωπαίοι’ το αποκρύπτουν και παριστάνουν ότι δεν χαρίζουν τίποτε.»

Επαναγορά μόνον για περιορισμένο όγκο ομολόγων

Frankfurt am Main
Εικόνα: Fotolia/interlight

Ο αναλυτής εκτιμά ότι το σενάριο της επαναγοράς ομολόγων συνιστά στην ουσία «μία ήπια μορφή αναδιάρθρωσης του χρέους» και τονίζει: «Ενδέχεται να μην μπορούμε να το αποφύγουμε. Αλλά δεν πρέπει να παριστάνουμε ότι υπάρχουν πιθανότητες να βοηθήσουμε χωρίς κανένα κόστος. Επιπλέον όταν η ΕΕ προσφέρει την πιστοληπτική της ικανότητα στις αδύναμες οικονομικά χώρες τόσο γενναιόδωρα, κάποτε θα θέσει σε κίνδυνο συνολικά και τη δική της.

Γι’ αυτό η ήπια αναδιάρθρωση θα πρέπει να δρομολογηθεί μόνον για έναν περιορισμένο όγκο ομολόγων. Πολλοί επενδυτές που έχουν στην κατοχή τους ελληνικά ομόλογα δεν θα δεχθούν να τα πουλήσουν με μεγάλη παραγραφή της ονομαστικής τους αξίας, αλλά θα προτιμήσουν να τα κρατήσουν.

Κυκλοφορούν μάλιστα φήμες ότι κυρίως η ΕΚΤ θα κάνει χρήση αυτής της προσφοράς, δηλαδή εμμέσως οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι.

Επομένως μπορεί η επαναγορά ομολόγων να ενισχύει τα εργαλεία των ευρωσωτήρων, αλλά δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση για μαγική συνταγή.»

Ναι στις αλλαγές και στην ανταγωνιστικότητα

Westerwelle im Irak
Γκίντο Βεστερβέλε - υπΕξ της Γερμανίας και πρόεδρος του FDPΕικόνα: picture alliance / dpa

«Να σταματήσουν αμέσως τα απεριόριστα χρέη», είναι ο τίτλος συνέντευξης που έδωσε ο Γερμανός υπΕξ Γκίντο Βεστερβέλε ως πρόεδρος της FDP στην ίδια εφημερίδα με θέμα τη συζητούμενη ήπια αναδιάρθρωση των χρεών.

Ο κ. Βεστερβέλε επαναλαμβάνει ότι δεν συμφωνεί με την αύξηση του πλαφόν του μηχανισμού στήριξης και τονίζει: «αυτή τη στιγμή πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τις πιέσεις που δεχόμαστε από την κρίση για να προχωρήσουμε στις αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές στην ΕΕ. Προς τί η συζήτηση για την αύξηση του ευρωπακέτου διάσωσης, εάν ξεχάσουμε τους μακροπρόθεσμους στόχους μας;»

«Για τη σημερινή κρίση δεν είναι υπεύθυνοι οι κερδοσκόποι, αλλά οι χώρες, οι οποίες δεν διαχειρίστηκαν τα οικονομικά τους με φερεγγυότητα. Το δίδαγμα της κρίσης είναι ότι πρέπει να σταματήσουμε την πολιτική των απεριόριστων χρεών των περασμένων χρόνων.

Επιπλέον πρέπει να ενισχύσουμε τον οικονομικό συντονισμό στην ΕΕ και την ανταγωνιστικότητα. Το ευρώ μπορεί να είναι τόσο ισχυρό, όσο και οι εθνικές, πραγματικές οικονομίες των χωρών-μελών της ευρωζώνης».

Και τέλος λέει: «Η Γερμανία επωφελήθηκε από το ευρώ όσο καμία άλλη χώρα της ΕΕ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ακόμη και τώρα η Γερμανία κάνει περισσότερες εξαγωγές προς την Ολλανδία, παρά προς την Κίνα. Η συζήτηση για το ότι η Γερμανία πληρώνει πολλά είναι εσφαλμένη. Αντίθετα πιστεύω ότι η γερμανική κυβέρνηση έπραξε σωστά όταν επέμενε να μη δοθεί λευκή επιταγή στην Ελλάδα, αλλά βοήθεια με αυστηρούς όρους.»

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου