Σε ρεαλιστικότερη βάση οι σχέσεις Γερμανίας-Ρωσίας

Αν στην Ουάσιγκτον η επιτυχία της Μέρκελ στηρίχθηκε στο «μπόνους» συμπάθειας που είχε εξασφαλίσει από το Μπους λόγω της θέσης της στο θέμα του Ιράκ, στην περίπτωση της Μόσχας και του Πούτιν είναι η ρεαλιστική προσέγγιση που διασφαλίζει τη διεύρυνση της στρατηγικής συνεργασίας Γερμανίας-Ρωσίας.

Στη συνέντευξή του στο Ελληνικό Πρόγραμμα της DW, ο Αλεξάντερ Ράρ από τη «Γερμανική Εταιρία Εξωτερικής Πολιτικής», υπογραμμίζει ότι η Μέρκελ θα συνεχίσει την ίδια πολιτική, η οποία υπαγορεύεται από τα στρατηγικά συμφέροντα της χώρας, όπως στον ζήτημα του αγωγού φυσικού αερίου στη Βαλτική Θάλασσα, για τον οποίο είχε ασκήσει κριτική στο Σρέντερ.

«Η Μέρκελ έχει αποσαφηνίσει ότι δεν πρόκειται να ανακόψει την κατασκευή αυτού του αγωγού», σημειώνει ο κ.Ραρ, «θα εμμείνει στη στρατηγική συνεργασία μεταξύ Γερμανίας και Ρωσίας που αναπτύχθηκε επί κυβερνήσεων Σρέντερ. Πιστεύω ότι η Μέρκελ θα προχωρήσει σε έναν ενεργειακό διάλογο με την Πολωνία και τις χώρες της Βαλτικής, αλλά στην πραγματικότητα δεν θα υποχωρήσει ούτε χιλιοστό από την ενεργειακή συμμαχία που έχει διαμορφωθεί μεταξύ Ρωσίας και Γερμανίας και θα επιδιώξει να την καλλιεργήσει και με τον Πούτιν».

Η κρίση του φυσικού αερίου, μας λέει ο Ραρ κατέδειξε ότι η Ρωσία αξιοποιεί στη διεθνή σκακιέρα ως μέσο πίεσης τα τεράστια ενεργειακά της αποθέματα, την ίδια ώρα που δυτικά γεωπολιτικά συμφέροντα διεισδύουν στη μετα-σοβιετική ζώνη επιρροής. Στο πλαίσιο αυτό η Μέρκελ θα συνεχίσει τη γραμμή των προκατόχων της Σρέντερ και Κολ με τη Γερμανία σε ένα ρόλο συνηγόρου της Ρωσίας στη Δύση. Έχει μάλιστα τη βιογραφία της και τα άπταιστα ρωσικά, ως αντιστάθμισμα στις στενές προσωπικές σχέσεις, που είχαν αναπτυχθεί τα προηγούμενα χρόνια μεταξύ Κολ-Γκορμπατσώφ και Σρέντερ Πούτιν: «Στη βάση της ανατολικο-ευρωπαϊκής της βιογραφίας και με δεδομένη τη θητεία του Πούτιν ως πράκτορα της KGB στην πρώην DDR, είναι αδύνατο να αναπτυχθεί μια φιλική ατμόσφαιρα μεταξύ τους, όπως εκείνη μεταξύ Σρέντερ και Πούτιν. Μολαταύτα πιστεύω ότι η Μέρκελ έχει ένα διαφορετικό αισθητήριο για τα προβλήματα της Ρωσίας, που δεν είχαν οι προκάτοχοί της. Ξέρει ακριβώς πόσο δύσκολη είναι η μεταβατική φάση της Ρωσίας, την οποία γνωρίζει από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης με τα προβλήματα, τους κινδύνους αλλά και τις ευκαιρίες που προσφέρει στην Ευρώπη. Λόγω της βιογραφίας της επίσης δεν μπορούν να την κατηγορήσουν οι ομόλογοί της στην Πολωνία και τις Βαλτικές χώρες ότι δεν καταλαβαίνει τα προβλήματα, γιατί δεν έζησε σε ένα κομμουνιστικό καθεστώς. Πιστεύω ότι η Μέρκελ θα αναπτύξει μια άκρως ρεαλιστική σχέση με τη Ρωσία».

Η ατζέντα των συνομιλιών της Μέρκελ στη Μόσχα περιλαμβάνει όλα τα θέματα της επίκαιρης διεθνούς πολιτικής, το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, Ιράκ, Αφγανιστάν, Εγγύς Ανατολή, ενώ η κρίση στην Τσετσενία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, με τα οποία έχει πρόβλημα και η Δύση, είναι σε δεύτερη μοίρα, επισημαίνει ο Αλεξάντερ Ραρ: «Δεν θα μιλήσουν μόνο για αέριο και ενέργεια στη Ρωσία, αλλά και για συνεργασία σε άλλους τομείς της οικονομίας, ταυτόχρονα όμως και το θέμα των «Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων» που τέθηκαν υπό πίεση στη Ρωσία και η Μέρκελ είναι αποφασισμένη να το θίξει», καταλήγει ο Αλεξάντερ Ραρ.

Συν.: Γιώργος Παππάς