«Σοφότερη η απάντηση της Κίνας στην καταστροφή»
14 Μαΐου 2008
«Η απάντηση της Κίνας στην καταστροφή ήταν αυτή τη φορά καλύτερη και σοφότερη» γράφουν σήμερα οι βρετανικοί The Times για τον φονικό σεισμό στην Κίνα:
«Το Πεκίνο ευχαρίστησε τον κόσμο για τη συμπαράστασή του, αποδέχθηκε τη βοήθεια και ζήτησε ακόμη και τη βοήθεια της Ιαπωνίας.
Η Βιρμανία αντίθετα δεν διαθέτει ούτε την εμπειρία, ούτε την ικανότητα να βοηθήσει και να τροφοδοτήσει τους 1,5 εκατ. πληγέντες από τον κυκλώνα που κινδυνεύουν να πεθάνουν.»
«Ενδέχεται η Κίνα να μπορεί να μεταπείσει τη στρατιωτική χούντα.
Το Πεκίνο επέδειξε σύνεση και ηγετική ικανότητα στη διάσωση των πολιτών του.
Η σκληρή του γλώσσα προς τη Βιρμανία ίσως βοηθούσε να κινητοποιηθεί η χούντα και να βοηθήσει τους εγκαταλελειμμένους υπηκόους της.»
Διαφορετική αντιμετώπιση, αλλά ίδιος στόχος
«Υπάρχουν μεταξύ των αυταρχικών καθεστώτων καλές και κακές κυβερνήσεις;» αναρωτιέται η οικονομική εφημερίδα του Ντίσελντορφ Handelsblatt και διαπιστώνει:
«Τόσο η Κίνα, όσο και η Βιρμανία αντιδρούν σε αυτές τις περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης εντελώς διαφορετικά, αλλά για παρόμοιους λόγους:
Οι κομμουνιστές της Κίνας και οι στρατιωτικοί της Βιρμανίας επιδιώκουν να κρατήσουν την εξουσία.»
«Για την κινεζική κυβέρνηση το άνοιγμα στην πληροφόρηση θα εξαργυρωθεί» υποστηρίζει η εναλλακτική εφημερίδα Tageszeitung:
«Διότι πίσω από την ρεαλιστική πληροφόρηση προβάλλει πιο ενισχυμένος ο ρόλος της κυβέρνησης ως αποτελεσματικού διαχειριστή της βοήθειας στις περιοχές που χτύπησε ο σεισμός.
Πρόκειται για μια προπαγανδιστική επιτυχία ενόψει και των Ολυμπιακών Αγώνων.»
Λυδία λίθος η συνύπαρξη Ισραλινών - Παλαιστινίων
«Το Ισραήλ κλείνει σήμερα τα 60 του χρόνια και υπάρχουν αρκετοί λόγοι για να γιορτάσει τα γενέθλιά του» σχολιάζει η γαλλική εφημερίδα Le Monde:
«Είναι μια από τις λίγες δημοκρατικές χώρες της περιοχής, διαθέτει την πλέον ισχυρή οικονομία της Εγγύς Ανατολής και είναι διεθνώς ένα από τα κέντρα νέων τεχνολογιών.
Υπάρχει ασφαλώς το αγκάθι της ασφάλειας.
Αλλά και εδώ το Ισραήλ είναι καλύτερα από ότι πριν από 30 χρόνια, ενώ η στρατιωτική συμμαχία του με τις ΗΠΑ είναι ισχυρότερη παρά ποτέ.
Παρ’ όλα αυτά οι Ισραηλινοί μάλλον δεν έχουν διάθεση για εορτασμούς. Το πολιτικό τους σύστημα έχει υποστεί πλήγμα, έχουν χάσει κάθε εμπιστοσύνη στους ασθενικούς πολιτικούς τους, οι οποίοι αποκαλύπτονται ανίκανοι να αποφασίσουν στις μεγάλες προκλήσεις της χώρας τους:
να προωθήσουν δηλαδή την ειρηνική διαδικασία με τους Παλαιστινίους.»
«Το Ισραήλ έχει ασφαλώς πολλούς λόγους για να εορτάσει το σημερινό του ιωβηλαίο, αλλά χωρίς την ειρηνική διευθέτηση της συνύπαρξής του με τους Παλαιστινίους το μέλλον του διαγράφεται σκοτεινό» υπογραμμίζει τέλος η ισπανική εφημερίδα El Pais:
«Η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ σε μια παλαιστινιακή περιοχή πριν από 60 χρόνια χαρακτηρίστηκε από ορισμένους ως κίνηση του δυτικού ιμπεριαλισμού.
Οι τύψεις συνείδησης του κόσμου έναντι των εβραίων επηρέασε τότε την απόφαση των ΗΕ, που μέχρι σήμερα θεωρείται η πηγή μιας συλλογικής τραγωδίας.
Το θεμελιώδες δικαίωμα κρατικής υπόστασης που εγγυήθηκαν τα ΗΕ το 1948 στους Εβραίους, ισχύει και για τους Παλαιστινίους.
Τώρα υποχρεούνται οι ισχυροί του κόσμου να επανορθώσουν.»