Σπίτι μου, σπιτάκι μου

Φανταστείτε μια ηλικιωμένη κυρία, η οποία μένει σε ένα μεγάλο διαμέρισμα στο Μόναχο, μια από τις πιο ακριβές γερμανικές πόλεις. Η κυρία πληρώνει ένα σχετικά φθηνό ενοίκιο διότι μένει γύρω στα 20 με 30 χρόνια στο ίδιο διαμέρισμα. Θα ήθελε όμως να μετακομίσει διότι δεν χρειάζεται πλέον όλα τα δωμάτια και θα προτιμούσε ένα μικρότερο διαμέρισμα. Το παράδοξο είναι ότι ένα δρόμο πιο κάτω το ενοίκιο σε ένα μικρότερο σπίτι θα στοίχιζε περίπου τόσο, όσο και στο σημερινό της σπίτι.
Αυτή είναι μια ιστορία που επαναλαμβάνεται συχνά στις μεγαλουπόλεις, όπως το Αμβούργο, το Μόναχο ή το Φράιμπουργκ, λέει ο Ούλριχ Ρόμπερτζ μιλώντας στην DW.

O Ούλριχ Ρόμπερτζ είναι εκπρόσωπος τύπου της Ένωσης Γερμανών Ενοικιαστών.
«Η ζήτηση στις μεγαλουπόλεις είναι πολύ μεγάλη. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να ζήσουν σε μία μεγάλη πόλη. Στο Βερολίνο για παράδειγμα το 2011 χτίστηκαν 6.000 νέες κατοικίες αλλά ο αριθμός των ανθρώπων που μετακόμισαν στην πόλη έφτασε τους 41.000».

Η κυρία του παραδείγματος είναι πάντως τυχερή που έχει ακόμα ένα διαμέρισμα το οποίο μπορεί να πληρώνει. Όποιος ψάχνει πλέον σπίτια στο κέντρο των μεγάλων γερμανικών πόλεων είναι σχεδόν αδύνατον να βρει.

Όλο και πιο ακριβά τα ενοικία

Σύμφωνα με στοιχεία της Ένωσης Γερμανών Ενοικιαστών για το 2009, τα ακριβότερα ενοίκια με 9,99 ευρώ ανά τ.μ. είναι στο Μόναχο. Δεν είναι όμως η μόνη ακριβή γερμανική πόλη. Στο Βισμπάντεν, τη Στουτγάρδη ή την Κολωνία το ενοίκιο διαμορφώνεται κατά μέσο όρο στα 7,30 ευρώ ανά τ.μ. Υπάρχουν όμως και φθηνές πόλεις όπως το Βραδεμβούργο στον ποταμό Χάβελ ή το Εμπερσβάλντε, όπου το ενοίκιο διαμορφώνεται μόλις στα 3,5 ευρώ το τ.μ.

Ο Ούλριχ Ρούμπερτζ ζητεί από το κράτος να αναλάβει δράση απέναντι σε αυτή την έκρηξη των τιμών. «Οι πολιτικοί θεώρησαν πως η Γερμανία συρρικνώνεται. Αυτό είναι σωστό, όμως παράλληλα ο αριθμός αυτών που έρχονται στη χώρα αυξάνεται. Αλλά αποφασιστικής σημασίας είναι επίσης το πώς εξελίσσονται τα νοικοκυριά» εξηγεί ο Γερμανός ειδικός αναφέροντας πως όλο και περισσότεροι άνθρωποι ζουν μόνοι τους.
Για να σταματήσει αυτή η άνοδος των τιμών, ο Ούλριχ Ρούμπερτζ προτείνει επίσης να γίνουν επενδύσεις στις λεγόμενες κοινωνικές κατοικίες.

Κοινωνικές κατοικίες ή εξοχή;

Πρόκειται για επιδοτούμενες από το κράτος κατοικίες, των οποίων το ενοίκιο δεν πρέπει να ξεπερνά ένα ορισμένο όριο. Οι κατοικίες αυτές έχουν μεγάλη παράδοση στη Γερμανία. Ήδη από την εποχή της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης το 1920, ξεκίνησε να υπάρχει ο θεσμός των επιδοτούμενων κοινωνικών κατοικιών.

Υπάρχουν όμως και άλλες φωνές που λένε πως οι κοινωνικές κατοικίες δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες. Εκτός αυτού, τέτοιου είδους κατοικίες δίνουν την εντύπωση μιας γκετοποίησης των κοινωνικά πιο αδύναμων. Μια απλή συμβουλή από τον Μίχαελ Βοϊγκτλέντερ, από το Ινστιτούτο της γερμανικής Οικονομίας, σε όσους ψάχνουν φθηνότερα σπίτια στη Γερμανία: να μην τα ψάχνουν στο κέντρο των πόλεων αλλά να πάνε στην εξοχή. Είναι και πιο φθηνά, και εάν το δίκτυο συγκοινωνιών είναι καλό, η μετακόμιση στην εξοχή μπορεί να αποδειχθεί μια πολύ συμφέρουσα λύση.

Anna Peters / Μαρία Ρηγούτσου

Υπεύθ.σύνταξης: Γιάννης Παπαδημητρίου