Συμμετοχή τραπεζών, επιλεκτική χρεοκοπία και «σχέδιο Μάρσαλ»

Για πρώτη φορά στη δραματική κρίση χρέους της ΕΕ, ο χρηματοπιστωτικός τομέας προτίθεται να συμμετάσχει εθελοντικά στη διάσωση μιας χώρας της ευρωζώνης. Και όπως αναφέρεται στο προσχέδιο των συμπερασμάτων: «Ο χρηματοπιστωτικός τομέας εξέφρασε την προθυμία του να στηρίξει την Ελλάδα σε εθελοντική βάση με μια σειρά δυνατοτήτων...».

Σύμφωνα με την ίδια πηγή, θα επιμηκυνθεί η διάρκεια ωρίμανσης των δανείων

που έχει λάβει η Αθήνα από το Ευρωπαϊκό ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), από τα 7,5 σε τουλάχιστον 15 έτη, χωρίς να αποκλείεται η διάρκεια τους να φτάσει τα 20 χρόνια. Το επιτόκιο που σήμερα κινείται στο 4,5% θα μειωθεί στο 3,5%,

«Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια ασύγκριτα δύσκολη θέση εντός της ευρωζώνης», παρατηρούν οι «17» και αυτό καθιστά απαραίτητη την έγκριση ενός δεύτερου πακέτου βοήθειας. Οι ηγέτες των χωρών της ευρωζώνης εκφράζουν την ελπίδα ότι με τα μειωμένα επιτόκια και την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων, θα δοθεί χρόνος στην Ελλάδα να μειώσει το χρέος των 350 δισεκατομμυρίων ευρώ. Το ύψος του δευτέρου πακέτου υπολογίζεται στα 109 δισ. ευρώ. Το μερίδιο που θα καλύψουν οι τράπεζες και γενικότερα οι ιδιώτες πιστωτές ανέρχεται στα 17 δισ. ευρώ, αναφέρουν διπλωματικοί κύκλοι, επικαλούμενοι σχετικό έγγραφο του IIF.

Στις διαδικασίες προετοιμασίας της συνόδου τα χρηματοπιστωτικά ινστιτούτα είχαν εκφράσει την ετοιμότητά τους να συμπράξουν στο εγχείρημα. Η εξέλιξη αυτή καταδεικνύει ότι η ευρωζώνη λαμβάνει υπόψη της τον κίνδυνο οι οίκοι αξιολόγησης να χαρακτηρίσουν το χρόνο ανταλλαγής των ομολόγων «επιλεκτική χρεοκοπία». «Το ενδεχόμενο αυτό δεν μπορεί να αποκλειστεί», είχε δηλώσει το μεσημέρι ο πρόεδρος του Eurogroup, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ. Στο τέλος υποχώρησε και η ΕΚΤ. Θα καταβληθεί προσπάθεια να μειωθεί στο ελάχιστο δυνατόν η διάρκεια της επιλεκτικής χρεοκοπίας.

Στο προσχέδιο τονίζεται η ανάγκη ανάπτυξης μιας στρατηγικής επενδύσεων. Ζητούμενο είναι η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και αυτή μπορεί να επιτευχθεί με την μεταρρύθμιση των διαρθρωτικών ταμείων και με τη συγκρότηση ενός «σχεδίου Μάρσαλ».

Οι γερμανοί αναλυτές αντιμετωπίζουν στην πλειονότητά τους με συγκρατημένη αισιοδοξία τις εξελίξεις και κυρίως το γεγονός ότι οι ηγέτες της ευρωζώνης δρομολόγησαν επιτέλους πρωτοβουλίες που θα μπορούσαν να μειώσουν αισθητά την πίεση των αγορών. Οι περισσότεροι συμφωνούν ότι η στροφή που συντελείται στους κόλπους των «17» θα μπορούσε να οδηγήσει σε αποσυμπίεση, δεν είναι όμως διόλου βέβαιοι εάν το αποτέλεσμα της συνόδου μειώσει τον κίνδυνο μετάδοσης της κρίσης σε άλλες χώρες. Πάντως η Die Welt θεωρεί το αποτέλεσμα „ευχάριστη έκπληξη“ τηρουμένων των αναλογιών. Καλύτερα αργά παρά ποτέ παρατηρεί η Rhein Zeitung. Πολλές εφημερίδες χαιρετίζουν την συμμετοχή των ιδιωτών στο κόστος. O φιλελεύθερος βουλευτής Φρανκ Σέφλερ «ξαναχτυπά» ζητώντας έκτακτη σύγκληση της βουλής καθώς όπως λέει η επαναγορά ομολόγων έρχεται σε αντίθεση με σχετική απόφαση του σώματος.

Οι περισσότεροι αναλυτές εκτιμούν ότι η Μέρκελ κατάφερε και αυτή τη φορά να επιβληθεί «περνώντας» στους εταίρους τη θέση της για τη συμμετοχή των ιδιωτών πιστωτών στο κόστος του δεύτερου πακέτου. Ωστόσο, εκτιμάται ότι η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα θα απασχολεί ακόμη για καιρό τις αγορές και τον πολιτικό κόσμο, με δεδομένο ότι η ευρωζώνη δεν μπορεί να αποκλείσει πλέον την επιλεκτική χρεοκοπία, κάτι πρωτόγνωρο για τον χώρο του κοινού νομίσματος