1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Συρρικνώνεται συνολικά το μεταναστευτικό ρεύμα προς τη Γερμανία

9 Μαΐου 2005

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα πρόσφατα στατιστικά στοιχεία για τους αλλοδαπούς στη Γερμανία. Αυτή τη φορά και επειδή έχουν μια ιδιομορφία: ενώ μέχρι πρότινος όλοι μιλούσαν για το 8,4% του ξένου πληθυσμού στη Γερμανία σήμερα η στατιστική υπηρεσία μας ανακοινώνει ότι οι κατά τόπους υπηρεσίες αλλοδαπών αφαίρεσαν επιτέλους από τις καταστάσεις τους όσους ξένους εδώ και 3-4 χρόνια είχαν παλιννοστήσει στι

https://p.dw.com/p/AvqR
Εικόνα: dpa

ς πατρίδες τους.

Έτσι τώρα έχουμε πιο ακριβή στοιχεία, τα οποία όμως μαζί με τη δεδομένη μείωση της εισόδου μεταναστών στη Γερμανία μιλούν για συνολική συρρίκνωση του κύματος των μεταναστών. Κι όμως ο μέσος Γερμανός πιστεύει ότι η χώρα του κατακλύζεται συνεχώς από ξένους. Ο Φρίντριχ Χάκμαν από το Ευρωπαϊκό Φόρουμ Μελέτης της Μετανάστευσης υποστηρίζει ότι πρόκειται για υπερβολές, προκαταλήψεις και ασφαλώς άγνοια, διότι «αυτή τη στιγμή υφίσταται μια ενταντικοποίηση της κινητικότητας: ένα συνεχές πήγαινε-έλα, που ο απλός άνθρωπος δεν μπορεί να μετρήσει και να βρει πόσοι μένουν τελικά. Παράλληλα υπάρχει χαμηλή αύξηση του γερμανικού πληθυσμού, υπάρχει υπογεννητικότητα.»

‘Επικίνδυνα χαμηλή αύξηση’, επισημαίνουν και οι δημογράφοι και παρατηρούν πως τις επόμενες δεκαετίες θα υπάρχουν λιγότερα εργατικά χέρια και περισσότεροι συνταξιούχοι. Κινδυνεύει λοιπόν το συνταξιοδοτικό και το ασφαλιστικό σύστημα Η Γερμανία χρειάζεται άμεσα ξανά μετανάστες υποστηρίζουν οι ειδικοί.

Σ’ αυτά τα δεδομένα πρέπει να προσθέσουμε ότι τα 2/3 των ξένων στη Γερμανία ζουν πάνω από 8 χρόνια στη Γερμανία και παρ’ ‘όλα αυτά δεν επιδιώκουν να αποκτήσουν τη γερμανική υπηκοότητα. Το γιατί έχει ασφαλώς ποικιλία λόγων. Ο ειδικός επιστήμονας Φρίντριχ Χάκμαν θεωρεί ότι εκτός της ισχυρής ακόμη ταύτισης της προσωπικής ταυτότητας με την εθνική η γερμανική πολιτεία λειτουργεί ανασταλτικά διότι «δεν αναγνωρίζει την διπλή υπηκοότητα εκτός εξαιρέσεων, επομένως οι περισσότεροι ξένοι έχουν την εντύπωση ότι χάνουν έτσι κάτι από την ταυτότητά τους εάν αλλάξουν υπηκοότητα.»

Εδώ θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι για τους Έλληνες ισχύει η διπλή υπηκοότητα βάσει του νόμου της αμοιβαιότητας, ενώ γενικά τόσο οι Έλληνες, όσο και οι ευρωπαίοι πολίτες έχουν σχεδόν όλα τα δικαιώματα πλην του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις βουλευτικές εκλογές σε επίπεδο κρατιδίων και ομοσπονδίας. Επιπλέον τα τελευταία δύο-τρία χρόνια ακόμη και οι Τούρκοι έβαλαν φρένο στις αιτήσεις για απόκτηση υπηκοότητας, αν και μέχρι πρότινος αποτελούσαν την μεγαλύτερη ομάδα που ήθελε να αποκτήσει τη γερμανική υπηκοότητα, με την ελπίδα της ένταξης της χώρας τους στην ΕΕ και προσδοκούν το καθεστώς του ευρωπαίου πολίτη.

Όσον αφορά τους Έλληνες, η στατιστική υπηρεσία επισημαίνει ορισμένα χαρακτηριστικά που αξίζει να αναφερθούν: κατ’ αρχήν αποτελούν τη δεύτερη μεταναστευτική ομάδα, μετά τους Τούρκους, που έχει τόσο πολλά χρόνια διαμονής. Το 78% των Ελλήνων ζουν τουλάχιστον δέκα χρόνια στη Γερμανία, το 36% πάνω από 30 χρόνια και το 26% πάνω από 20.

Η πιο πολυπληθής ηλικία στον ελληνικό πληθυσμό της Γερμανίας είναι οι 25ρηδες και οι 40ρηδες με τρίτους στη σειρά τους 50ρηδες. Επιπλέον οι Έλληνες αποτελούν, μετά τους Ιταλούς, τη δεύτερη σε πληθυσμό μεταναστευτική ομάδα ευρωπαίων πολιτών με ποσοστό 19%, ενώ εξακολουθούν με 8,2% να διατηρούν την τέταρτη θέση μεταξύ των ξένων. Τέλος μόνον γύρω στους 12.000 ανέρχεται η ‘καθαρή μετανάστευση’ από την Ελλάδα στη Γερμανία τα τελευταία δύο χρόνια. Δυστυχώς όμως δεν γνωρίζουμε πόσοι από τους 12.000 έρχονται για πρώτη φορά στη Γερμανία, είναι πραγματικά καινούργιοι μετανάστες, και πόσοι έρχονται μετά από ένα διάλειμμα κάποιων ετών και εμφανίζονται απλώς στην στατιστική ως καινούργιοι.

Βιβή Παπαναγιώτου