1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Σύγκρουση Σοσιαλδημοκρατών και Πρασίνων

Σταμάτης Ασημένιος20 Απριλίου 2008

Μερικές μόνο ημέρες μετά τη συμφωνία Χριστιανοδημοκρατών (CDU) και Πρασίνων να σχηματίσουν κυβέρνηση συνασπισμού στο ομόσπονδο κρατίδιο του Αμβούργου οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD) ξιφουλκούν.

https://p.dw.com/p/Dl5s
Για "προδοσία των αρχών τους" κατηγορεί τους Πράσινους ο Κουρτ ΜπεκΕικόνα: picture-alliance/ dpa

Επιρρίπτουν στους πρώην κυβερνητικούς τους εταίρους «προδοσία σε βάρος των πολιτικών τους αρχών» και στους συντηρητικούς της CDU ότι ασκούν αλλοπρόσαλλη πολιτική.

Σε θεματικό συνέδριο της Ομάδας Εργασίας για Εργασιακά Θέματα που πραγματοποιήθηκε χθες στο Κάσσελ, ο πρόεδρος του γερμανικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος επικέντρωσε τα πυρά του στους Πράσινους. Το γεγονός ότι οι Οικολόγοι θα συγκυβερνήσουν με τους συντηρητικούς του Αμβούργου αποδεχόμενοι την επιβολή διδάκτρων στα πανεπιστήμια συνιστά «πισώπλατο χτύπημα στους νέους και τα παιδιά», υπογράμμισε ο Κουρτ Μπεκ. «Η υποχωρητικότητα που επιδείξατε στο ζήτημα των διδάκτρων στα πανεπιστήμια ισοδυναμεί με πισώπλατο χτύπημα στα παιδιά των οικογενειών εκείνων που δεν έχουν χοντρό πορτοφόλι. Θυσιάσατε την κοινή μας θέση, για μη καταβολή διδάκτρων στην ανώτατη εκπαίδευση μόνο και μόνο για την εξουσία», είπε ο ηγέτης των Σοσιαλδημοκρατών απευθυνόμενος προς τους Πράσινους.

Οι Πράσινοι δεν είναι πλέον δεδομένοι

Deutschland Streit um Hans Filbinger Ministerpräsident Günther Oettinger
Συνεργασία με τους Πράσινους και σε ομοσπονδιακό επίπεδο βλέπει ο Γκ. ΌττινγκερΕικόνα: AP

Στην πραγματικότητα, εκείνο που ενοχλεί τον κ. Μπεκ είναι η καθεαυτή η συγκυβέρνηση των Χριστιανοδημοκρατών με τους Πράσινους σε περιφερειακό επίπεδο. Μια συγκυβέρνηση που ανοίγει το δρόμο για νέες συμμαχίες και στην κεντρική κυβέρνηση. Μέχρι τώρα οι Πράσινοι ήταν καταδικασμένοι να είναι ο μικρός εταίρος των Σοσιαλδημοκρατών, που είχαν να επιλέξουν μεταξύ πολλών κυβερνητικών λύσεων. Σε κεντρικό επίπεδο συγκυβερνούν με τους Χριστιανοδημοκράτες, στο κρατίδιο του Βερολίνου με τους μετακομμουνιστές της Αριστεράς, σε άλλα ομόσπονδα κρατίδια σχημάτισαν στο πρόσφατο παρελθόν κυβέρνηση με τους Ελεύθερους Δημοκράτες (FDP), ενώ έχουν πάντα δεδομένη την υποστήριξη των Πρασίνων. Μολονότι οι Χριστιανοδημοκράτες υποστηρίζουν ότι το μοντέλο του Αμβούργου δεν έχει εφαρμογή σε επίπεδο κεντρικής κυβέρνησης, πληθαίνουν οι φωνές στο συντηρητικό στρατόπεδο που αντιμετωπίζουν θετικά αυτό το ενδεχόμενο. Ο πρωθυπουργός της Βάδης Βυρτεμβέργης Γκίντερ Ότινγκερ σε συνέντευξή του προς την εφημερίδα Bild am Sonntag θεωρεί εφικτό τον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού και με τους Πράσινους σε περίπτωση που το αποτέλεσμα στις επόμενες εκλογές δεν επιτρέπει κυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών και Ελευθέρων Δημοκρατών.

«Ο Μπεκ έχει χάσει την ψυχραιμία του»

Renate Künast für Frauengalerie
"Δεν είμαστε παιδιά του SPD", απαντά στον Μπεκ η "πράσινη" Ρενάτε ΚούναστΕικόνα: dpa zb

Η πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας των Πρασίνων Ρενάτε Κούναστ απορρίπτει πάντως τις κατηγορίες των Σοσιαλδημοκρατών περί πισώπλατου χτυπήματος και βγαίνει στην αντεπίθεση, τονίζοντας σε συνέντευξή της ότι «οι Πράσινοι δεν είναι τα παιδιά των Σοσιαλδημοκρατών».

«Ο πρόεδρος των Σοσιαλδημοκρατών Κουρτ Μπεκ έχει βγει από τα όρια. Είναι σαφές ότι έχει χάσει την ψυχραιμία του. Προφανώς δεν περίμεναν ότι θα υπάρχουν και άλλα κόμματα εκτός από το Σοσιαλδημοκρατικό που θέλουν να συγκυβερνήσουν με τους Πράσινους», τονίζει η κ. Κούναστ.

Και όχι μόνο. Οι Σοσιαλδημοκράτες βλέπουν τα ποσοστά τους στις δημοσκοπήσεις να κατρακυλούν. Ο πρόεδρος τους έχει τη χαμηλότερη δημοτικότητα που είχε ποτέ σοσιαλδημοκράτης ηγέτης. Ακόμη και οι σοσιαλδημοκράτες ψηφοφόροι προτιμούν σε μεγάλο ποσοστό την Άγκελα Μέρκελ για καγκελάριο.

Γεγονός είναι πάντως ότι η κομματική γεωγραφία της Γερμανίας βρίσκεται σε διαδικασία ανασύνθεσης. Μια ανασύνθεση που επιβάλλεται από την ισχυρή παρουσία του κόμματος της Αριστεράς των Λόταρ Μπίσκι και Όσκαρ Λαφοντέν στα πολιτικά δρώμενα της χώρας και η οποία αναγκάζει όλα τα κόμματα να αναθεωρήσουν την πολιτική των συμμαχιών τους.