Τα διλήμματα της G20 στον Καναδά

Είναι η τέταρτη συνάντηση κορυφής της G20 με τους ηγέτες των ανεπτυγμένων βιομηχανικών χωρών και των αναδυόμενων οικονομιών του πλανήτη. Αντικείμενό της είναι η αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Προηγείται η σύνοδος της ομάδας των οκτώ στο Χάντσβιλ του Οντάριο που επισκιάζεται από τη διαμάχη για την ενδεδειγμένη πολιτική ανάπτυξης. Για το διοικητή της Deutsche Bank Γιόζεφ Άκερμαν η σύνοδος κορυφής στον Καναδά είναι πλέον περιττή. Ο χρηματοπιστωτικός τομέας είναι ξανά εντάξει, πιστεύει ο κορυφαίος τραπεζίτης. "Έχουμε περιορίσει το τζίρο, έχουμε ενισχύσει το σκέλος των ίδιων κεφαλαίων, έχουμε αναπτύξει προληπτικούς μηχανισμούς, παίρνουμε πολύ λιγότερα ρίσκα, αλλάξαμε το σύστημα αμοιβών. Λοιπόν η κριτική είναι αστήρικτη", λέει ο Άκερμαν. Για το λόγο αυτό ο Άκερμαν, που είναι και επικεφαλής του διεθνούς συνδέσμου τραπεζών, αντικρούει τις προσπάθειες για μέτρα που θεωρεί ότι οδηγούν σε υπερβολικό έλεγχο των τραπεζών.

Αντιπαράθεση για τα ελλείμματα

Διαφορετική είναι η θέση της καγκελαρίου Άγκελας Μέρκελ, η οποία δεν είναι ικανοποιημένη με τα μέτρα που έχουν υλοποιηθεί μέχρι σήμερα. "Δεν είμαστε ευχαριστημένοι με όσα έγιναν από την πρώτη σύνοδο της G20 και έχουμε τη γνώμη ότι ο έλεγχος πρέπει να ενταθεί", λέει η Μέρκελ. Στην πρώτη συνάντηση της ομάδας των 20 το Νοέμβριο του 2008 αποφασίστηκε ότι κανένα χρηματοπιστωτικό προϊόν και καμία χρηματο-οικονομική αγορά και παράγοντας της αγοράς δεν επιτρέπεται να λειτουργεί χωρίς εποπτεία. Σήμερα ωστόσο η συζήτηση έχει μετατοπιστεί στη διαμάχη για την ενδεδειγμένη αναπτυξιακή πολιτική που πρέπει να ακολουθηθεί. Ο πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα θέλει να ενισχύσει την ανάπτυξη με κρατικά προγράμματα και αντικρούει τις λογικές περιορισμού του δημόσιου χρέους που έχει συσσωρευτεί και με τα μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης. Ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών Τίμοθι Γκάιτνερ θέλει τη «σωστή ισορροπία, αφενός για ένα σταθερό και σθεναρό χρηματοπιστωτικό σύστημα, και αφετέρου για το απαραίτητο περιθώριο καινοτόμων πρωτοβουλιών, έτσι ώστε το χρηματο-οικονομικό σύστημα να λειτουργεί καλύτερα προς όφελος της οικονομίας και των οικογενειών σε όλο τον κόσμο».

Σύνοδος της σπατάλης;

Στο μάτι των Αμερικανών και όχι μόνο είναι η γερμανική πολιτική περικοπών για τον περιορισμό των δημόσιων ελλειμμάτων. Για αυτό και η Γερμανία δέχεται πιέσεις να ενισχύσει την εσωτερική της κατανάλωση και την αγοραστική δύναμη των Γερμανών.

Η διαμάχη για την ενδεδειγμένη στρατηγική απειλεί να επισκιάσει αυτή τη σύνοδο βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τη μεταρρύθμιση του χρηματο-οικονομικού τομέα που θέλει ο επίτροπος ανταγωνισμού Μισέλ Μπαρνιέ. «Υπενθυμίζω ότι υπήρξαν μέρες που πάνω από τις μισές συναλλαγές διεκπεραιώθηκαν στα χρηματιστήρια. Υπάρχει λοιπόν ένα συστημικό ρίσκο που έχει διαγνώσει η G20 και αυτό επιβάλλει τη ρυθμιστική εποπτεία», λέει ο Μπαρνιέ.

Πολλά είναι τα θέματα της ατζέντας στη σύνοδο του Καναδά. Και ο χρόνος που έχουν στη διάθεσή τους οι ηγέτες είναι περιορισμένος. 18 ώρες προβλέπει το πρόγραμμα για το Χάντσβιλ και το Τορόντο. Άλλο τόσο δυσανάλογο είναι το κόστος αυτής της συνόδου, 900 εκ. ευρώ κοντά ένα δισεκατομμύριο και μάλιστα σε περίοδο παγκόσμιας κρίσης.

Henrik Böhme / Γιώργος Παππάς

Υπεύθ. σύνταξης:Σπύρος Μοσκόβου