Τουρκία: «Η μεγαλύτερη φυλακή δημοσιογράφων»

Οι δύσκολες συνεντεύξεις δεν είναι για τον καθένα. Ούτε για τον συνεντευξιαζόμενο ούτε για τον δημοσιογράφο. Και αυτό αποδεικνύεται άλλη μια φορά από το γεγονός ότι οι τουρκικές αρχές κατέσχεσαν τη Δευτέρα το βράδυ τηλεοπτική συνέντευξη της Deutsche Welle που είχε παραχωρήσει ο Τούρκος υπουργός Νεολαίας και Αθλητισμού Ακίφ Κίλιτς στην εκπομπή Conflict Zone. Ο Τούρκος υπουργός δυσαρεστήθηκε από τις ερωτήσεις του δημοσιογράφου Μισέλ Φρίντμαν για την ελευθερία του Τύπου και τις συλλήψεις δημοσιογράφων.

Το θέμα στο μεταξύ παίρνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις, με την τουρκική πλευρά να ισχυρίζεται ότι δεν προχώρησε σε κατάσχεση του υλικού και από την άλλη, τον Πρόεδρο της Deutsche Welle Πέτερ Λίμπουργκ να δηλώνει πως εάν είχαμε πράγματι το υλικό απλά θα το παρουσιάζαμε.

Θέση στο θέμα πήρε χθες και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέφεν Ζάιμπερτ, ο οποίος δήλωσε πως «Η ελευθερία του Τύπου είναι για εμάς ένα αδιαπραγμάτευτο αγαθό». Θερμό χειροκρότημα από όλα τα κόμματα εισέπραξε και η υφυπουργός Πολιτισμού Μόνικα Γκρύτερς, όταν χθες δήλωσε ενώπιον του γερμανικού κοινοβουλίου ότι «η κατάσχεση του υλικού από μια τηλεοπτική συνέντευξη με έναν υπουργό όπως στην Τουρκία δεν συνάδει με τη άποψή μας περί ελευθερίας του Τύπου».

Δεν αρκούν οι γενικόλογες καταδίκες για καταπάτηση της ελευθεροτυπίας

Για την ελευθερία του Τύπου στην Τουρκία μίλησε στην Deutsche Welle και ο Κρίστιαν Μιρ, επικεφαλής της οργάνωσης Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα:

«Δεν με εκπλήσσει αυτό που ισχυρίζεται η τουρκική πλευρά διότι Τούρκοι υπουργοί, εκπρόσωποι Τύπου, λένε πως οι δημοσιογράφοι είναι κατάσκοποι και τρομοκράτες μόνο και μόνο γιατί κάνουν τη δουλειά τους. Από αυτή την άποψη λοιπόν γνωρίζουμε πως στην Τουρκία μερικές φορές ψεύδονται ή φαντάζονται πράγματα».

Ο Κρίστιαν Μιρ υπογραμμίζει ωστόσο πως το περιστατικό με την Deutsche Welle ξεπέρασε κάποια όρια τα οποία συνήθως δεν ξεπερνιούνται και αυτό γιατί από πριν οι τουρκικές αρχές απαγορεύουν ερωτήσεις ή ο δημοσιογράφος δεν έχει το θάρρος καν να τις θέσει. Δεν είναι βέβαια, συμπληρώνει, η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Και πριν το πραξικόπημα οι αρχές συχνά είχαν κατάσχει υλικό από δημοσιογράφους.

Τι συμβαίνει όμως με την ελευθερία του Τύπου μετά το πραξικόπημα; Ο Κρίστιαν Μιρ επισημαίνει ότι: «η κατάσταση έχει κορυφωθεί με έναν δραματικό τρόπο. Και προηγουμένως η κατάσταση ήταν άσχημη αλλά μετά το πραξικόπημα η Τουρκία είναι η μεγαλύτερη φυλακή για δημοσιογράφους στον κόσμο και έχει πάρει το ρόλο αυτό από την Αίγυπτο και την Κίνα».

Τέλος, στην ερώτηση τι μπορεί να γίνει ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση, ο επικεφαλής της οργάνωσης Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα απαντά πως δεν αρκούν οι γενικόλογες καταδίκες, αλλά πρέπει να αναφέρονται συγκεκριμένες περιπτώσεις με συγκεκριμένα ονόματα.

DW / Μαρία Ρηγούτσου