1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Το ξενοδοχείο «η Μαμά» και η επιστροφή των loser

Julia Macher/Σταμάτης Ασημένιος2 Μαρτίου 2009

Η οικονομική κρίση σημαίνει για χιλιάδες Ισπανούς νέους επιστροφή στο πατρικό σπίτι, καθώς δεν είναι πλέον σε θέση να πληρώσουν το ενοίκιό τους.

https://p.dw.com/p/H3ns
Διαμαρτυρίες μετα το κλείσιμο της Renault στην ΙσπανίαΕικόνα: picture-alliance / dpa

Η οικονομική κρίση πλήττει τις χώρες της Ευρώπης. Εκατοντάδες επιχειρήσεις καταρρέουν, μειώνεται η παραγωγή και ο αριθμός των ανέργων αυξάνεται. Στην Ισπανία η οικονομική κρίση αναγκάζει χιλιάδες νέους που έχασαν τη δουλειά τους να επιστρέψουν στο πατρικό τους σπίτι, καθώς δεν είναι σε θέση πλέον να πληρώσουν τα υψηλά ενοίκια. Σύμφωνα μάλιστα με έρευνα του Ισπανικού Ινστιτούτου Νέας Γενιάς, το πρόβλημα της κατοικίας συνιστά μετά την ανεργία το μεγαλύτερο πρόβλημα για τους Ισπανούς νέους.

Προσαρμογή στο παρελθόν

Sozialeunterschiede Chile 6. Hochhaus in El Golf, Santiago de Chile.
Πανάκριβα τα ενοίκια στις ισπανικές μεγαλουπόλειςΕικόνα: DW/Luna Bolivar

Χαρακτηριστική η περίπτωση του Χάβι Μαρκέτ:

«Δούλευα σε μια εταιρεία και ο μισθός μου ήταν αρκετά υψηλός ώστε να μπορώ να πληρώνω άνετα το ενοίκιο του διαμερίσματος μου. Στη συνέχεια η εταιρεία κήρυξε πτώχευση, έμεινα άνεργος. Δεν είχα πλέον χρήματα και αναγκάσθηκαν να επιστρέψω εδώ».

Όταν ο Χάβι λέει «εδώ», εννοεί το σπίτι των γονιών του. Κάθεται στον παλιομοδίτικο καναπέ του πατρικού του, έχοντας απέναντί του κορνιζαρισμένες οικογενειακές φωτογραφίες. Έχει αρχίσει να διηγείται τα προβλήματα που αντιμετώπιζε η εταιρεία, στην οποία εργαζόταν. Κάποια στιγμή τον διακόπτει ο πατέρας του για να περιγράψει τη νέα κατάσταση. «Είχαμε ένα ελεύθερο δωμάτιο και κοιμάται τώρα εκεί. Είναι υποχρεωμένος να προσαρμοσθεί στον δικό μας τρόπο ζωής και εμείς κατά κάποιον τρόπο στον δικό του. Η γυναίκα μου και εγώ είχαμε πια συνηθίσει να ζούμε μόνοι μας. Μπορούσαμε να καυγαδίζουμε με την ησυχία μας. Τώρα πρέπει να προσέχουμε», λέει γελώντας.

Αναγκαστική συγκατοίκηση με ατομικές και κοινωνικές συνέπειες

Jung und Alt am Laptop
Κάτω από την ίδια στέγη και πάλιΕικόνα: picture-alliance/ dpa

Η αγορά κατοικίας στην Ισπανία χαρακτηρίζεται από υπερβολικά υψηλά ενοίκια στις μεγάλες πόλεις. Υπολογίζεται ότι το ύψος του ενοικίου αντιστοιχεί στο 40% του μηνιαίου μισθού. Και το επίδομα ανεργίας δεν επαρκεί για να πληρώσει κανείς 700 ευρώ κατά μέσο όρο για το σπίτι του. Έτσι μετά από 10 χρόνια ο Χάβι αναγκάσθηκε να επιστρέψει στο πατρικό του. Τουλάχιστον τρεις ακόμη φίλοι του αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα. Ο ένας επέστρεψε στη μητέρα του. Ένας άλλος αναγκάσθηκε να φύγει μετά από έξωση, καθώς είχε αφήσει απλήρωτα τα ενοίκια τεσσάρων μηνών. Και ο τρίτος έχασε το σπίτι που είχε αγοράσει, αφού δεν μπορούσε πλέον να πληρώσει τη δόση του δανείου στην τράπεζα. Η κατάσταση για τους νέους που μόλις εντάχθηκαν στην αγορά εργασίας είναι ακόμη χειρότερη. Έτσι το «Ξενοδοχείο η Μαμά» γνωρίζει άνθηση. Ο Αντόνιο ντελ Κέρο από το πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης λέει σχετικά: «Στην Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιταλία τα παιδιά ήταν πάντα εξαρτημένα από τα χρήματα των γονιών τους. Αλλά τώρα δεν πρόκειται για χαρτζιλίκια και συμπληρώματα. Γονείς και παιδιά αναγκάζονται να συγκατοικήσουν, καθώς δεν γίνεται διαφορετικά. Είμαστε αντιμέτωποι με ένα φαινόμενο που αποκαλώ «η επιστροφή των Loser». Και αυτό το έχουν συνειδητοποιήσει γονείς και παιδιά».

Το φαινόμενο έχει δραματικές συνέπειες για όλη την κοινωνία, προσθέτει ο καθηγητής κοινωνικής Ψυχολογίας και διευκρινίζει: «Η χειρότερη συνέπεια είναι σε ατομικό επίπεδο η απογοήτευση για τα όνειρα που ναυάγησαν . Είναι η απώλεια αυτοπεποίθησης. Οι νέοι πιστεύουν ότι είναι άχρηστοι παρά την καλή εκπαίδευση και εξειδίκευση που διαθέτουν. Νέες οικογένειες διαλύονται. Σε κοινωνικό επίπεδο είμαστε αντιμέτωποι με την απώλεια εμπιστοσύνης στους θεσμούς. Και αυτό το πρόβλημα δεν έχει αξιολογηθεί ακόμη στις πραγματικές του διαστάσεις», καταλήγει ο Αντόνιο ντελ Κέρο.