«Το Σύμπλεγμα Μπάαντερ – Μάινχοφ»

Στην πρεμιέρα έδωσαν το παρόν τους όλοι οι κινηματογραφιστές, οι αστέρες και οι παράγοντες του γερμανικού κινηματογράφου.

Ήταν το κινηματογραφικό γεγονός της φετινής χρονιάς στη Γερμανία.

Ο παραγωγός και σεναριογράφος του φιλμ Μπερντ Άιχιγκερ τόλμησε να κάνει ταινία το ομώνυμο βιβλίο του Στέφαν Άουστ, πρώην αρχισυντάκτη του Spiegel και ειδήμονα για τη δράση της ΡΑΦ, Ομάδα Κόκκινος Στρατός, «Το Σύμπλεγμα Μπάαντερ – Μάινχοφ»,.

Ο ίδιος ο Άουστ δήλωσε μετά την πρεμιέρα στο Μόναχο ότι «η ταινία δημιουργεί εναλλασσόμενα συναισθήματα, προσεγγίζει την ατμόσφαιρα της εποχής.

Προσεγγίζει την εναλλαγή των συναισθημάτων εκείνης της εποχής, όταν συνέβαιναν όλα αυτά.»

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι τα γυρίσματα έγιναν στους χώρους δράσης της ΡΑΦ, αλλά και στις φυλακές υψίστης ασφαλείας του Σταμχάιμ.

Δεν καταδικάζει, αποτυπώνει αντιλήψεις και ξαναθυμίζει γεγονότα

Η ταινία του Έντελ διαπραγματεύεται ένα καυτό θέμα για την πολιτική κουλτούρα της Γερμανίας με καμβά ένα βιβλίο που θεωρείται το πιο αποστασιοποιημένο για την Ομάδα Κόκκινος Στρατός.

Ο Σεναριογράφος Άιχιγκερ προσεγγίζει την γενιά του ’68, από την οποία ξεπετάχθηκε η αναρχική και τελικά τρομοκρατική οργάνωση Ομάδα Κόκκινος Στρατός, το ίδιο αποστασιοποιημένα όπως ο Άουστ, με σεβασμό στο υλικό και στο πνεύμα του βιβλίου.

Στο φιλμ τον ρόλο του Αντρέας Μπάαντερ ερμηνεύει ο Μόριτζ Μπλαϊμπτρόι, γνωστός από το ‘Τρέξε Λόλα, τρέξε’, την Ουλρίκε Μάινχοφ ερμηνεύει η Μαρτίνα Γκέντεκ, γνωστή από το φιλμ ‘Καθοδηγητής’, ενώ τον διευθυντή της Υπηρεσίας Διώξεως του Εγκλήματος (BKA) Χορστ Χέρολντ ερμηνεύει ο Μπρούνο Γκάντς.

Το φίλμ του Έντελ ζωντανεύει για όσους το έζησαν, αυτό που λέμε γερμανικό φθινόπωρο, το τέλος της δεκαετίας του ’70.

Είναι αλήθεια ότι πολλοί αμφισβήτησαν πως το «Σύμπλεγμα Μπάαντερ - Μάινχοφ» μπορεί να λειτουργήσει και σαν φιλμ.

Τώρα ο σεναριογράφος Μπέρντ Άιχιγκερ και ο σκηνοθέτης Έντελ απέδειξαν ότι είναι δυνατόν να δούμε στην οθόνη το τραύμα της τρομοκρατίας.

Το ατού της ταινίας;

Δεν καταδικάζει, αλλά αφήνει τους θεατές άναυδους να αναλογιστούν, τι σημαίνει Μπάαντερ – Μάινχοφ, πόσο επηρέασε την πολιτική τους κουλτούρα ή εάν όντως την επηρέασε.

Ήδη έγραψαν αρκετοί ότι στην ταινία του Έντελ αποτυπώνεται η αντίληψη της γενιάς του ’68, που όπως είχε πει ο Γκετς Άλι «δεν άντεξε το στίγμα της συμμετοχής των γονιών τους στα ναζιστικά εγκλήματα και αμφισβήτησε ολόκληρο το σύστημα» αναλαμβάνοντας ετσιθελικά τον ρόλο του επαναστάτη - σωτήρα.

Η συζήτηση για την ταινία μόλις άρχισε στα γερμανικά ΜΜΕ. Οψόμεθα.